Με λεπτομέρεια και πολύ καλή ανάλυση έχουν ανεβεί έργα που αφορούν τον Αιτωλικό Μύθο του Μελεάγρου στο Google Art Project. Πρόκειται για έργα Ευρωπαίων καλλιτεχνών που όπως θα δείτε αποτυπώνουν την αγριότητα του θέματος του κυνηγιού του Καλυδώνιου Κάπρου με δεσπόζουσα πολλές φορές τη θέση της Γυναίκας:
1770: Μελάγρος και Αταλάντα. Δημιουργός Richard Wilson. Στο περιθώριο του μουντού Αιτωλικού τοπίου -έτσι το φαντάζονταν και ίσως έτσι ήταν και τότε αρκετές μέρες το χρόνο λόγω των πολλών βροχών-παίρνει θέση ο μύθος του Μελεάγρου.
Στην πρώτη εικόνα παραμονεύουν ακόμα και γυναίκες που παραπέμπουν σε αμαζόνες μετα ακόντια μαζί με τον σκύλο:
Η στιγμή που χτυπιέται ο Καλυδώνιος Κάπρος: Ο θείος του Μελέαγρου, ανιψιός του Θέστιου ( κατά μια εκδοχή του μύθου) κείτεται νεκρόςμαζί με τον χρυσαφί χιτόνα του.
Η πανοραμική άποψη του πίνακα:
Στον φημισμένο Φλαμανδό ζωγράφο του 16ου αιώνα Rubens το κυνήγι του Καλυδώνιου Κάπρου αποτυπώνεται πιο άγρια. Πίσω από τον κόκκινο χιτώνα του Μελέαγρου συντονίζει η Αταλάντη το κυνήγι.
Η φρικιαστική αποτύπωση του θανάτου του θείου του στο ίδιο έργο. Διακρίνεται το σπασμένο δόρυ με φόντο τα άγρια σκυλιά που κατασπαράζουν το θήραμα ενώ σε άλλ0 zoom διακρίνονται τα αφηνιασμένα άλογα:
Oλόκληρος ο πίνακας του Rubens
Άλλος πίνακας του Rubens. Μελέαγρος και Αταλάντη. Η Αταλάντη αποτυπώνεται με αισθηασιακό τρόπο αλλά…
…σαν “σύγχρονη Σαλώμη” χαϊδεύει με ικανοποίηση το κεφάλι του Θηράματος μαζί με έναν παιδί που ομοιάζει σε Άγγελο
Ολόκληρος ο Πίνακας:
Γλυπτό στο Hide Park Corner του Λονδίνου: Η αποτύπωση του Μελέαγρου παραμένει σκληρή και βάναυση ως προς το θήραμα του σε συνδυασμό με την αισθητική παρουσίαση της Αταλάντης. Στοιχεία αντιφατικά που συνυπάρχουν στο γλυπτό:
Τα παραπάνω αφορούσαν την ευρωπαϊκή τέχνη. Αντίθετα στην αρχαία Ελλάδα ο Μελέαγρος αποτυπώνονταν πιο λιτά τόσο στη σαρκοφάγο όπου μεταφέρουν το νεκρό σώμα του όσο και σε αγγείο του 4ου π.χ αιώνα που δείχνει τη σκηνή του κυνηγιού του Καληδώνιου Κάπρου:
Συμπέρασμα: Μάλλον στη Δύση υπήρχε ένα διάστημα μετά την αναγέννηση όπου στην τέχνη η Αιτωλία αποτυπώνονταν ως μια άγρια και σκοτεινή χώρα με τις μορφές του Μελεάγρου και της Αταλάντης να αποτυπώνονται με φόντο σκληρές και συνάμα αισθησιακές σκηνές.
Λ.Υ.