Παρότι είμαι “σειρά” με τον Στέλιο Μερμίγκη, τον πρόεδρο των εργαζομένων στο νοσοκομείο Αγρινίου και γνωριζόμαστε πολύ καλά δεν μπορώ να πω ούτε ότι κάναμε ποτέ παρέα, ούτε ότι έχουμε καθίσει πολλές φορές στο ίδιο τραπέζι. Ιδεολογικά μας χωρίζει το γνωστό χάσμα μεταξύ εκείνου ως συνειδητοποιημένου αντικαπιταλιστή κι εμού ως κάποιου που κατέληξε ότι η ελευθερία στις επιλογές είναι σημαντικότερη από τους σχεδιασμούς για αλλαγή κοινωνικού μοντέλου. Παρόλα ταύτα μια εκτίμηση του την έχω παρότι είναι πλέον και… συνδικαλιστής. ‘Η μάλλον(ειδικά στη περίπτωσή του) ακόμα περισσότερο γιατί τώρα πια βρέθηκε κατάφατσα με αυτό το τεράστιο Δημιούργημα που λέγεται “χώρος δουλειάς στο Δημόσιο”. Όπως και με τους συναδέλφους του, τα ΜΜΕ, τους σχολιογράφους στα site, τους παράγοντες και τους διάφορους αιρετούς και διορισμένους.
Δεν θα μπω στην ουσία των όσων έχει παρουσιάσει αυτές τις μέρες με τη συνέντευξη Τύπου που έδωσε(με τους γιατρούς κ.κ. Μπακόπουλο και Τζιόβα)ή την επιστολή που έστειλε στον διοικητή του νοσοκομείου. Έγραψα όμως αυτό το κείμενο για να αναρωτηθώ:
Τι έγινε ρε παιδιά; Τι είπε ο άνθρωπος και κάνετε διάφοροι έτσι; Ότι η διαδικασία της αξιολόγησης είναι τρύπια; Όλοι αυτό δεν έλεγαν; Ξέρω, δεν είναι αυτό που ενοχλεί. Είναι ότι όπως τα λέει ο Στέλιος εκτιθέμεθα και μπορεί να βγει κάποιος κακός και να πει ότι τελικά χρειάζεται αληθινή αξιολόγηση σε βάθος χρόνου. Τα ίδια και με τις αναφορές που έγιναν στις κλινικές. Λίγο-πολύ έπεσαν να τον φάνε ότι θέλει συγχωνεύσεις κλινικών(σ.σ. αυτός! ένας αριστερός! ωιμέ!) άσχετα αν δεν είπε κάτι τέτοιο και απλά αναρωτήθηκε αν υπάρχει τρόπος να κουβεντιαστεί εξορθολογισμός και βιωσιμότητα πέρα από τοπικισμούς. Αλλά το θέμα είναι να μην ειπωθεί η κακιά κουβέντα, να “μην σβήνουμε τώρα φωτιές που δεν έχουν ανάψει”…Αλλά, όλοι το ξέρουν, οι φωτιές είναι εδώ και καίνε χρόνια.
Ο Στέλιος Μερμίγκης κάνει το λάθος να ενοχλεί όλο το οικοδόμημα, αλλά παράλληλα να αποκλίνει κι από το ποίημα από την αριστερή σκοπιά…Εισάγει καινά δαιμόνια, εν ολίγοις κι αυτό είναι ανεπίτρεπτο για κάποιους. Ε, και μόνο γι’ αυτό χρειάζεται στήριξη, παρότι διαφωνώ σε μέρος της προσέγγισής του- κι άσχετα αν θα τον σκάσουν στο τέλος . Κοινώς, τι τα θες ρε Στέλιο, αφού δεν τα λες ¨ορθόδοξα¨κι εσύ. Και καλά για τους συντηρητικούς είσαι ένας ακόμα “ακροαριστερός”. Αλλά για τους άλλους; Που σε βρίσκουν κάπως…δεξιό για αντικαπιταλιστή; Φαινόσουν όμως ότι θα τη χαλάσεις την πιάτσα. Εδώ έβγαλες ανακοίνωση αποδοκιμασίας για τον εμπρησμό αυτοκινήτου δημοσιογράφου πριν μήνες! Κι έφαγες το σχετικό “πέσιμο”, βέβαια…
Γ.Σ.
3 Σχόλια
Αυτο ειναι το δραμα οτι δεν ειπε τιποτα ….μεχρι ποτε θα νικαει η συνομωσια των μετριων????τι πληξη να βρεις το κακο οταν σου ερχεται στη πορτα και οχι οταν μυριζει καμμενη σαρκα απο χιλιομετρα μακρυα ….οταν γινεσαι σιγα σιγα <> τοτε οτι ακουμπας ειτε θε το καις ειτε θε το διαστρεβλωνεις ,παντως δεν θα το αγαπας ….ετσι ειναι ΓΣ..αυτο ειναι και το δραμα!!!!!αυτο ειναι και το μαρτυριο…..
οταν γινεσαι σιγα σιγα παραγοντας το κενο που λειπει…….
@Akis T. Roditis
Κάνω μια διευκρίνηση μόνο κι αρκετά αργά, αλλά είχα μπλέξει.
Με το “σειρά” εννοώ ότι με το Στέλιο είμαστε μια ηλικία και πηγαίναμε τα ίδια χρόνια σχολείο. Σιγά μην πήγαινε ο Στέλιος πεζοναύτης για ένα μπλε μπερέ!