Κάποτε πρέπει να τελειώνει αυτό το πράμα. Δεν μπορεί να συνεχιστεί επ’ άπειρον. Πρέπει να αφεθούν να κυβερνήσουν όλοι όσοι έχουν «ένα άλλο σχέδιο» στο μυαλό τους. Παρότι προσωπικά θα ήθελα να συνεχίσουμε να είμαστε μια ευρωπαϊκή χώρα, πιστεύω ότι το «όχι» ίσως πρέπει να επικρατήσει μεθαύριο. Είμαι, δε, πεπεισμένος ότι θα επικρατήσει. Εννοείται, αν μπορέσει να παραμείνει η κυβέρνηση στη θέση της και να μην διαλυθεί μέχρι την Παρασκευή ή αν δεν μπει ως διαπραγματευτικό χαρτί ή ανάκληση του δημοψηφίσματος(τρόπος θα βρεθεί, με αλχημείες έγινε και με διατάγματα, με τον ίδιο τρόπο θα πάνε ένα χαρτί στον Πάκη να υπογράψει, δεν υπάρχει θέμα…).
Εξηγούμαι, μιας και έλαχε η μοίρα να έχουμε ένα ανοιχτό βήμα σε κοινή θέα, που δεν είναι όμως ένα λογαριασμός να κουβεντάζουμε με τους φίλους μας. Οι κλειστές τράπεζες και η ανησυχία για το αύριο έφεραν πολλή δυσαρέσκεια για την κυβέρνηση και απέδειξαν πως είτε τζόγαρε τα πάντα πιστεύοντας ότι θα καταρρεύσει ο κόσμος(αλλά οι αγορές φαίνεται μάλλον να μας έχουν γραμμένους), είτε τζόγαρε πιστεύοντας ότι «οι λαοί δεν χρεοκοπούν» και έχοντας ένα άλλο πολιτικό σύστημα κατά νου. Αυτό ίσως θα δυναμώσει την ψήφο στο «ναι», ακόμα και η Εφημερίδα των Συντακτών το λέει, ή ο Παπαδημούλης ή ο Κούλογλου.
Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για δυο λόγους: Πρώτον γιατί ο πολύς κόσμος λέει «δεν με νοιάζει, εμένα δεν θα μου πει ο ξένος τι θα κάνω» και δεύτερον γιατί οι φιλοευρωπαίοι στην Ελλάδα έχουν μπροστά τον Σαμαρά την ώρα που ο άλλος παίζει playstation ατάραχος. Τι να οργανώσει το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ της Φώφης; Αυτοί είναι μαρίδα μπροστά σε αυτούς που θα ξεχυθούν και πάλι στα στενά και τις ρούγες μεθαύριο έτσι και υπογραφεί οποιαδήποετ συμφωνία ή σε περίπτωση επικράτησης του «ναι». Εδώ κάνουν ντου στους συλλόγους τώρα, κάνουν αντισυγκεντρώσεις και μοιράζουν φυλλάδια λέγοντας τους συμπολίτες τους προδότες που θα «λογαριαστούν μια μέρα μαζί τους». Εδώ η Ραχήλ ακόμα στέκει αγέρωχη, εδώ η Σπίθα στα ρώσικα(iskra)μας πληροφορεί ότι όσοι ήταν χτες στο Σύνταγμα ήταν φασίστες σαν την πλατεία Μαϊντάν στην Ουκρανία, την ώρα που οι ναζί είναι από την δική τους μεριά! Θα μου πεις θα αφήσεις να κανονίσει τη ζωή σου κάποιος άλλος; Όχι, θα αφήσω να πάρουν επιτέλους την ευθύνη εκείνοι που λένε ότι έχουν σχέδιο, αν και βλέπω ότι μάλλον λάθος εκτίμηση είχαν κάνει όλα αυτά τα χρόνια. Πρέπει να μην μπορούν πια να λένε ποιο είναι το όριο της αξιοπρέπειας με βάση τι προσφέρουν οι κακοί ξένοι.
Είναι δυνατόν να αφεθεί ποτέ αυτή η χώρα να μπει σε έναν δρόμο κανονικότητας όπως αυτή εννοείται στον ανεπτυγμένο κόσμο; Όχι. Και πάλι όχι. Κι αυτό να ψηφίσετε, άσχετα από τι θα κάνουμε εμείς…
Υ.Γ. Το πόσο θέλει να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση εντός του ευρώ ο πρωθυπουργός φαίνεται από το γεγονός ότι στηρίζει τον Βαρουφάκη. Ο οποίος πριν από πέντε χρόνια έλεγε επί λέξει: « Αν οι φίλοι μας οι Γερμανοί δεν έχουν πρόβλημα να χρεοκοπήσουμε, καιρός είναι να το κάνουμε. Χωρίς δεύτερη κουβέντα. Όχι ως διαπραγματευτική μπλόφα και ούτε μόνο γιατί το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί είναι να χρεοκοπήσουμε σε ένα χρόνο αλλά επειδή ήρθε η ώρα να στρέψουμε το βλέμμα στην αισιόδοξη πλευρά της χρεοκοπίας!(…) Και ξέρετε ποιο είναι το ωραίο; Ότι αν πειθόμασταν να απελευθερωθούμε από τον φόβο της πτώχευσης, οι φίλοι μας οι Γερμανοί θα έσπευδαν την ίδια στιγμή να την αποσοβήσουν…». Βουλωμένο γράμμα διαβάζεις μωρ’ αδερφάκι μου!
Γ.Σ.
1 Σχόλιο
Αγαπητέ Γ.Σ. συμφωνώ απόλυτα με το άρθρο σου, με μία παρένθεση. Το τί έχουν στο μυαλό τους δεν μας ενδιαφέρει, εκείνο που μας αφορά είναι, το τί έλεγαν και τί κάνουν. Γιατί ας πούμε όσοι έχουμε ασχοληθεί λιγάκι με την πολιτική, ξέραμε ότι, μέσα στο ευρώ και κατάργηση μνημονίων με ένα νόμο – ένα άρθρο δεν γίνονταν, αυτοί δεν το ήξεραν; Ερώτηση κάνω…
Αν το ήξεραν, γιατί όλα αυτά τα καραγκιοζιλίκια;
Έρχομαι τώρα στο δημοψήφισμα, τί έννοια έχει; Η λαϊκή εντολή είναι πρόσφατη, μπορούν να τη διαχειριστούν άνετα με βάση τις δεσμεύσεις τους στο Λαό. Αν έλεγαν μπαρούφες, να το δηλώσουν, να πάνε σπίτια τους και να σταματήσουν τη ξεφτίλα των διορισμών, τις δημιουργικές ασάφειες και τις κάζουαλ εμφανίσεις, σας θυμίζουν τίποτε; Μα είναι δυνατόν “αριστερή” κυβέρνηση να πολιτεύεται με δεξιά τερτίπια;
Ζητούν από το Λαό να πεί ΝΑΙ ή ΟΧΙ στις προτάσεις των δανειστών. Δεν το παραφράζω το ερώτημα.
Δηλαδή, την ευθύνη που έπρεπε να πάρει ο Κυβερνήτης τη μεταθέτει στο Λαό, για ποιό λόγο; Αν είναι ευθυνόφοβος, να πάει σπίτι του οικειοθελώς γιατί αργά η γρήγορα, θα αναγκαστεί να το κάνει.
Θα ευθυγραμμιστώ με την άποψη του Πρωθυπουργού ψηφίζω ΟΧΙ, απορρίπτω τη πρόταση των δανειστών. Τί αποδέχομαι; Το μνημόνιο το Κυβερνητικό; Αφού σε όλα συμφωνούν.
Τώρα θα το γυρίσω, ψηφίζω ΝΑΙ, τί ακριβώς αποδέχομαι;
Τελικά μήπως μας βάζουν να διαλέξουμε σκοινί, για να μας κρεμάσουν; Όλοι τους είναι πρόθυμοι να το πετάξουν στο δέντρο για να μας κρεμάσουν.
Αλλά στο σπίτι του κρεμασμένου, δεν μιλάνε για σκοινί.
Παρότι δεν υπήρξα ψηφοφόρος τους ποτέ, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα ξέπεφταν – από μόνοι τους – τόσο γρήγορά.
Τί απομένει να κάνουμε την Κυριακή;
Δικό μας ψηφοδέλτιο και να γράψουμε μόνοι μας,
ΟΧΙ στη πρόταση των δανειστών, ΟΧΙ στη πρόταση ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτοί που έχουν λύσεις για όλα θα τη διαχειριστούν.
Και μιά τελευταία παρατήρηση, Αγαπητοί φίλοι δεν θα πρέπει με το ΝΑΙ να δικαιωθούν και οι Βαγγελο-Σαμαράδες όπως και τα φαντάσματα Σημίτης και ΓΑΠ, γιατί αυτοί είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για τα δεινά που υφιστάμεθα σαν Λαός….
Και κάτι τελευταίο, μην έχουν αυταπάτες, ο Λαός όσο κι΄αν το προσπαθήσουν όλοι τους, δεν διχάζεται. Όλοι…πήραν πρέφα… όλους…