*η φωτογραφία είναι από άρθρο προ ετών που είχε τίτλο “κουλούρι βερεσέ στο κυλικείο του σχολείου”…
Θα πίστευε κανείς σας πριν από μερικά χρόνια ότι μαθητές από το Αγρίνιο θα πήγαιναν στον Άρειο Πάγο και την ΓΑΔΑ για να δουν πως λειτουργούν αυτά τα κομμάτια του Πολιτεύματος και του κρατικού μηχανισμού; Όχι ε; Κι όμως μια κανονική μέρα, μια μέρα σαν όλες τις άλλες, ένα λύκειο κι ένα γυμνάσιο από τα μέρη μας έκαναν ακριβώς αυτό! «Προσέγγισαν βιωματικά μέσω της παρακολούθησης μιας δίκης την Δικαιοσύνη και
παρακολούθησαν ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο που άπτονταν του cyber bulling (διαδικτυακός εκφοβισμός) με πραγματικούς διαλόγους από αληθινά περιστατικά»
Θαυμαστικό; Ναι, θαυμαστικό. Για όποιον έζησε την ελληνική πραγματικότητα πριν από λίγα χρόνια, τότε που τα παιδιά λιποθυμούσαν γιατί οι γονείς τους δεν είχαν 0,20 του ευρώ να τους πάρουν ένα αυγό να το βράσουν, τότε που ο κόσμος καιγόταν στα μαγκάλια, τότε που τα παιδιά έτρωγαν ξύλο μέσα στα σχολεία αν έδιναν εξετάσεις για «μπατσοσχολές», απαιτείται θαυμαστικό.
Πως προέκυψε αυτή η κανονικότητα με το 3ο ΓΕ.Λ. Αγρινίου και το 7ο Γυμνάσιο Αγρινίου να πηγαίνουν όμορφα κι ωραία στον Άρειο Πάγο και την ΓΑΔΑ και να μαθαίνουν πως λειτουργούν αυτοί οι θεσμοί, ο ένας από τους δύο όντας ένας από τους τρεις διακριτούς πυλώνες εξουσίας στην Δημοκρατία;
Μα είναι πολύ απλό. «Απέναντι» στις αποφάσεις των σχολείων είναι κανονικοί άνθρωποι και γονείς και καθηγητές πια και όχι ορκισμένοι ιδεολόγοι που πρέπει οπωσδήποτε να κάνουν ένα ρεσάλτο στην εξουσία για να την… ανατρέψουν και να την κάνουν πιο δίκαιη(εδώ γελάμε).
Τα παιδιά όχι μόνο δεν έχουν να δώσουν λόγο σε κανένα γιατί μιλούν σε «μπάτσους και δικαστές» αλλά επιβάλλεται και από το ίδιο το πρόγραμμά του ς να το κάνουν. Και να εντυπωσιαστούν ή να αμφισβητήσουν ακόμη περισσότερο. Όχι τυχαία, ένα από τα παιδιά που είδε την ολομέλεια ενός συμβουλίου εφετών εντυπωσιάστηκε από την εμφάνιση των δικαστών. Ναι παιδί μου, οι δικαστές όπως και οι βουλευτές, σε όλο τον κόσμο δεν σκάνε μύτη με το πέδιλο μέσα και το μοτοσυκλετιστικό μπουφάν για να το παίξουν εναλλακτικοί…
Να μην τα πολυλογούμε η ζωή στα σχολεία γίνεται όλο και πιο κανονική. Τα παιδιά τα συνοδεύει επιμελητής ανηλίκων και δεν θεωρείται… ρουφιάνος. Τα όργανα των διδασκόντων δεν καλύπτουν τα προβλήματα αλλά ούτε και τραγικοποιούν τις καταστάσεις. Τα παιδιά κάνουν ακόμα και ψυχολογικές αξιολογήσεις και αν δεν τις περνούν πάνε σε ενισχυτικές διαδικασίες. Τα παιδιά είναι όλη μέρα στην ρομποτική και τα κομπιούτερ, ο τεχνοφασισμός πέθανε!
Λίγο άσχετο, αλλά μέχρι και την παρουσίαση μιας γερμανικής εταιρίας που επενδύει σε αιολικό πάρκο στα μέρη μας είδα και δεν άνοιξε ρουθούνι. Άλλες εποχές όλοι οι ζαβοί θα ντυνόταν ναζί και θα ανηφόριζαν κατά τον Πεταλά για ακτιβισμό!
Καλά είναι έτσι. Μπορεί όλα τα παραπάνω να είναι «δεξιά ατζέντα» αλλά και πώς να κυβερνήσεις αν δεν έχεις λίγη κι από αυτή. Όπως ακούγεται μάλιστα σύντομα θα δούμε και ακόμη περισσότερη τάξη και νόμο γενικά μέσα στις πόλεις μας…
Γ.Σ.