Η απόφαση περί parking της πιλοτής που ανήκει στους ενοίκους και πρόσφατα διακινήθηκε στη δημοσιότητα δεν αποτελεί παρά επαλήθευση του αυτονόητου: Ότι δεν μπορεί να παρκάρει κάποιος σε μια πολυκατοικία από απέναντι ή αλλού. Βέβαια το ζητημα αυτό αφορά παλιές πολυκατοικίες, κυρίως πολυκατοικίες που χτίστηκαν προ του 1981, οπότε για πρώτη φορά απαγορεύτηκε νομοθετικά μέσα στον ανοικτό χώρο της πιλοτής να κατασκευάζονται ανοικτές θέσεις στάθμευσης στον κοινόχρηστο χώρο στις οποίες νομικά να αποδίδεται η ιδιότητα της χωριστής ιδιοκτησίας με χιλιοστά επί του οικοπέδου» εξηγεί ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτήτων Ακινήτων κ. Παραδιάς. ( Δείτε περισσότερα εδώ)
Εξετάζοντας την περίπτωση του Αγρινίου, η πλειοψηφία των πολυκατοικιών αυτών βρίσκονται στο κέντρο της και σποραδικά σε περιφερειακές περιοχές, στις οποίες κυριαρχούν νεόδμητες πολυκατοικίες των καλών εποχών του 90 και 2000.
Παρόλα αυτά ο αγρινιώτικος αστικός χώρος όντας καχεκτικός από την άναρχη δόμηση δημιουργεί τις δικές του “γκρίζες ζώνες”. Η στενότητα δρόμων δημιουργεί μονόδρομους και πεζοδρόμια που καβαλάνε πολλάκις για να παρκάρουν εμποδίζοντας τους ενοίκους πολυκατοικιών να βγουν από τις πιλοτές. Αναγκάζονται λοιπόν να κάνουν πολλές μανούβρες είτε επειδή κάποιος πάρκαρε στο πεζοδρόμιο πέριξ ή και ακόμα και απέναντι του πάρκινγκ. Σε πολλές δε περιπτώσεις υπάρχουν αντεγκλίσεις που καταλήγουν στο αυτονόητο, δηλαδή στην κλίση της τροχαίας.
Οι γκρίζες ζώνες είναι και οι κοινόχρηστοι χώροι, οι οποίοι ξεπετάχθηκαν χωρίς κανένα κανονιστικό πλαίσιο μέσα από την άναρχη δόμηση και πολλάκις χρησιμοποιούνται ως θέσεις πάρκινγκ από γύρω. Το αποτέλεσμα είναι πάλι η δημιουργία αντεγκλίσεων. Αν σε αυτά προσθέσουμε περιπτώσεις όπως δρόμους-αδιέξοδα, πεζοδρομημένους τότε διαπιστώνουμε ότι οι “αστικές γκρίζες ζώνες χρήσης χώρων” είναι μεγαλύτερες από ότι υπολογίζουμε.
Στην περίπτωση του Αγρινίου ως ένα σημείο το ζήτημα λύθηκε με την ελεγχόμενη στάθμευση με κόστος όμως για τους διαμένοντες στο κέντρο. Από εκεί και πέρα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η επαλήθευση του νόμου για το αστικό πάρκινγκ πρέπει να γίνει συνολικά και εκτός πιλοτών πολυκατοικίας.
Πόσο μάλλον όταν οι ένοικοι ενός διαμερίσματος αποκτούν περισσότερα του ενός αυτοκίνητα και θέλουν να τα χωρέσουν “σαν τρενάκι” στη θέση πάρκινγκ μιας πολυκατοικίας καταλαμβάνοντας πέριξ ζωτικό χώρο.
Λ.Υ.