Πολλές αστραξιόν απέκτησε ξαφνικά η πόλη. Για τα χαλκούνια και πάλι φέτος ήρθαν άνθρωποι που δεν έχουν ρίζα εδώ, ρωτώντας μάλιστα σε ποια πλατεία γίνεται το γεγονός. Τη φήμη των χαλκουνιών τη βρήκα ακόμα και στα social media από ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με την πόλη αλλά είχαν ανεβάσει κάποιον σύνδεσμο ή κάποιο βίντεο. Όλο και πιο πολύ ακούγεται το έθιμο σαν ένα κεφάλαιο που προστίθεται κι ας μην αρέσει σε πολλούς.
Μαζί με την Ναύπακτο που είναι πασχαλινός προορισμός από τους καλύτερους στη χώρα και τις Γιορτές Εξόδου που στρέφουν διάσημους και μη στο Μεσολόγγι για μέρες δημιουργείται ένα σχεδόν ενιαίο «προϊόν» που ίσως στο μέλλον να πωλείται ως «Πάσχα στην Αιτωλοακαρνανία». Ε, ίσως πέσει και καμιά σημαία και καμιά δάδα παραπάνω, όπως στην πομπή του Αγίου Δημητρίου χτες, αλλά δεν είναι και για μαύρες σκέψεις το θέμα. Δεν είχαν …πολεμοφόδια τα νεαρά παιδιά στα χέρια σε τελική ανάλυση, δεν χρειάζεται τόσος προβληματισμός για το «πού βαδίζομεν», έτσι δεν είναι;.. Μια χώρα με τέτοια ανοχή και τόσες πορείες και σύμβολα και τελετές και αναπαραστάσεις και ηρωικές αναμνήσεις, ε;
Βέβαια, αργά και σταθερά, αρχίζει να μένει μόνο το φολκλόρ και οι τελετές. Αν κρίνω από τα νέα που διαβάσαμε για την εκτροπή του Αχελώου, η κουβέντα που θα είχε κλείσει οριστικά και αμετάκλητα ξανάνοιξε για εκατομμυριοστή φορά. Είναι Σκουρλέτης εναντίον Σπίρτζη πλέον και ο πρώτος μοιάζει αμετακίνητος, όμως κρίνοντας από την προηγούμενη φορά που ήταν αμετακίνητος στο θέμα του χρυσού στις Σκουριές- ή και αλλού- τα νέα δεν προμηνύονται και τόσο καλά. Θέλω να πω, δεν είναι και βράχος ο κύριος υπουργός σε κάτι τέτοια. Φαίνεται τελικά να είναι ανοιχτός σε μεγαλόπνοα έργα αν πειστεί ότι αξίζει ο κόπος.
Ας είναι, δεν θα τα λύσουμε τώρα αυτά, έχουμε χρόνο. Ειδικά αν την επόμενη Δευτέρα, που εμείς θα έχουμε μια ακόμα αργία του Αγίου Χριστοφόρου, κλείσει και η αξιολόγηση με πολλά τατατζούμ και ριχτούν όλοι στον αγώνα για ανάπτυξη με πλεονάσματα και δημοσιονομική πειθαρχία, με ή χωρίς…κόφτες!
Αθόρυβα και συντεταγμένα έσβησε η ζωοπανήγυρις στο Αγρίνιο χτες. Δεν πάω ποτέ σε τέτοια γεγονότα αλλά μένω εκστατικός με το πως απλά η εποχή έβαλε στο περιθώριο τους κτηνοτρόφους χωρίς οι ίδιοι καν να το καταλάβουν και να προσαρμοστούν. Πολλοί έχουν μείνει έκθαμβοι αλλά δεν είναι ο μόνος τομέας που κερδίζει κατά κράτος η “νέα εποχή”.
Υ.Γ. 1 Αν είχα δεύτερες σκέψεις σχετικά με το ιδεολογικό… φορτίο των επικεφαλής των ενώσεων των δημοσιογράφων τώρα, πλέον, δεν έχω. «Θα ταράξουμε στη νομιμότητα τους απεργοσπάστες», είπαν σε ανακοίνωσή τους, προδιαγράφοντας το μέλλον του κλάδου. Δεκτόν, ειδικά από κάποιον που -αν και εκτός των ενώσεών τους -πάντα τηρώ σιγή ασυρμάτου στις… διεκδικήσεις του… κλάδου. Αρκεί να αυτο-ταραχτούν και οι ίδιοι στη νομιμότητα και να θυμούν ται πως όταν ο Ηλιού είπε τη συγκεκριμένη φράση ήταν άλλες εποχές και οι ταράσσοντες στη νομιμότητα ήταν διωκόμενοι. Η δική τους απειλητική εξαγγελία μοιάζει πιο πολύ με εκείνη του Τσίπρα, λίγο καιρό πριν σε μια διακαναλική, ενώ ερχόταν για να κυβερνήσει…
Υ.Γ. 2 Καλή Ανάσταση σε όλους, ό,τι σημαίνει για τον καθένα αυτό.
Γ.Συμψηρής