Το μόνο σίγουρο είναι ότι αν είχαμε κερδίσει εμείς στο Τζόκερ (όχι το μοναδικό τζακ-ποτ, αλλά) ένα 5άρι, θα βγάζαμε από τις υποχρεώσεις μας την παρακολούθηση των δημοτικών συμβουλίων Αγρινίου. Δεν είναι μόνο ο χώρος που ευνοεί πολλές ταυτόχρονες συσκέψεις(τα περισσότερα δημοτικά συμβούλια είναι στρογγυλά τραπέζια επί τις ουσίας), δεν είναι οι χώροι επισκεπτών, περαστικών, αγωνιστών, πολεμιστών και κριτικών μόδας(τι φοράει ο ένας και τι ο άλλος). Δεν είναι που μπορεί να αγορεύει ο καθένας, να φωνάζει το μακρύ και το κοντό του ή/και να παίρνει τον λόγο γιατί του έχει έρθει μια πολύ ωραία ιδέα που θα αλλάξει τον ρου της ιστορίας στο μαρτυρικό Αγρίνιο. Δεν είναι ο ορυμαγδός ερωτήσεων, διακοπών, ανταπαντήσεων, επί προσωπικού, εκτός διάταξης, εντός κι επί τα αυτά ημερήσιας, προτάσεων, ανακοινώσεων, καταγγελιών του παγκόσμιου γίγνεσθαι και αποφάσεων κρίσιμων για την κλιματική αλλαγή.
Είναι και που δεν προλαβαίνουν πλέον οι ιθύνοντες να τελειώσουν τις συζητήσεις σε ανθρώπινο ωράριο. Χθες θα είχαν υπάρξει τουλάχιστον τρία εγκεφαλικά αν η διαδικασία έφτανε μέχρι και την παρουσίαση της κυκλοφοριακής μελέτης και μετά θα μιλάγαμε για τους «νεκρούς του δημοτικού συμβουλίου Αγρινίου» , όπως μιλάμε για τους «νεκρούς της ΕΡΤ». Θα μας μνημόνευε η Ραχήλ Μακρή κι ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου θα έφτιαχνε ένα τραγουδάκι για μας…
Ευτυχώς, προηγήθηκε η συζήτηση για το νερό, εξαντλήθηκαν όλοι, και σχόλασε ο γάμος. Βλέπετε, είχαμε περάσει και το καθιερωμένο 40λεπτό με τα θέματα Καζαντζή-Παπαναστασίου που έχουν κάμποση φωνή και πολύ σασπένς. Να δούμε αν εκείνοι οι δημοτικοί σύμβουλοι που απηύδησαν και το είπαν, αν θα μας σώσουν οριστικά, αποχωρώντας στο μέλλον όταν βλέπουν να γίνεται ροντέο το ματσάκι επί τούτου.
Μόνος φωτεινός φάρος μέσα στα ανεμοδαρμένα βράδια μας- με φουλ το ερκοντίσιον στην πλάτη μας- ο Πρόεδρος του σώματος κ. Ρόκος! Μην ακούτε ότι είναι πολύ σχολαστικός και καθυστερεί η διαδικασία. Αν έπραττε αλλιώς δεν θα τέλειωνε κανένα δημοτικό συμβούλιο. Μακάρι να τον είχαμε παλιότερα, σε κείνα τα άγρια χρόνια της αγανάχτησης(ναι, έτσι γράφεται), της αντίστασης και της αμεσοδημοκρατικής συμμετοχικότητας. Όλο και κάποιο ντου ή/και κατέβασμα σημαίας θα είχαμε αποφύγει, όλο και κάποιος θερμόαιμος θα είχε βαρεθεί και θα είχε κάνει κάτι καλύτερο με τον χρόνο του.
Χθες, ο Πρόεδρος ήταν φορμαρισμένος. Ζήτησε την έγκριση του σώματος για το αν θα απαντήσει επί προσωπικού δημοτικός σύμβουλος κανα δυο φορές. Αυτό «γονάτισε» πολλούς που είχαν σκοπό να αρχίσουμε να κουβεντιάζουμε την ημερήσια διάταξη κατά τις 11 το βράδυ. Μετά έκανε το αμίμητο να ζητήσει από σύμβουλο να στοιχειοθετήσει λόγο για παρέμβασή του και αφού εκείνος επιχειρηματολόγησε κανα δίλεπτο στο τέλος δεν του έδωσε το λόγο! Αλλά το κορυφαίο το έκανε με τον κ. Καμμένο που ευτυχώς επέδειξε κι εκείνος χιούμορ και όλα πήγαν καλά: Τον «έχασε» κανα δυο φορές ως ομιλητή τον κ. Καμμένο, εκείνος διαμαρτυρήθηκε λέγοντας «πάλι με ξεχάσατε κ. Πρόεδρε;», για να απαντήσει ο κ. Ρόκος «μα τι λέτε εδώ σας έχω γραμμένο, κ Καμμένο»! Προσέξτε, «κ. Καμμένο», όχι «κ. Καμμένε», για κάποιον λόγο πάντα έτσι το κλίνει το συγκεκριμένο όνομα ο Πρόεδρος!
Θεούλης, αν μας επιτρέπεται η έκφραση. Μέχρι και λευκό ψήφισε σε θέμα μόνος του! Πολλοί τα έχουν μαζί του, θεωρούν ότι έπρεπε να τρέχει την διαδικασία σε άλλους ρυθμούς. Βασικά αυτό που εννοούν είναι να αφήνει να γίνεται χαμός με ολίγη από αγορεύσεις επί ατάκτων απόψεων κι επί παντός του επιστητού. Διαφωνούμε, με την βοήθειά του οριακά την βγάζουμε καθαρή όλοι στα συμβούλια. Θα μπορούσε να είναι πολύ χειρότερα τα πράγματα.
Γ.Σ.