Για «κατά μέτωπο επιδρομή οπλοφόρου στην αποικία των πελεκάνων μέσα στο Εθνικό Πάρκο» κάνει λόγο σε ανακοίνωση-καταγγελία του ο Περιφερειακός Σύμβουλος (με την Οικολογική Δυτική Ελλάδα) Κώστας Παπακωνσταντίνου. Αναφέρει συγκεκριμένα:
Απίστευτη για Εθνικό Πάρκο ενέργεια έγινε το σούρουπο του Σαββάτου 21 Δεκεμβρίου στη λιμνοθάλασσα της Κλείσοβας, δίπλα στο Μεσολόγγι. Ένοπλος κατέφθασε με πλεούμενο, αποβιβάστηκε στη νησίδα στο κέντρο της λιμνοθάλασσας και άρχισε να πυροβολεί με επαναληπτική καραμπίνα κατευθείαν πάνω στους παγκόσμια απειλούμενους Αργυροπελεκάνους που είχαν συγκεντρωθεί για να κουρνιάσουν μαζί με πολλούς Κορμοράνους.
Στην εν λόγω νησίδα υπάρχει μία από τις ελάχιστες αποικίες Αργυροπελεκάνων στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και τα πουλιά είχαν αρχίσει να προετοιμάζονται για αναπαραγωγή. Το επεισόδιο μπορεί να καταστρέψει εντελώς το φώλιασμα του είδους στο Εθνικό Πάρκο.
Το Λιμεναρχείο Μεσολογγίου κινήθηκε άμεσα. Οι μόνοι, ωστόσο, που μπορούν να λύσουν το πρόβλημα είναι οι ψαράδες. Η επίθεση, που δεν ήταν η πρώτη, έγινε με στόχο τα ψαροφάγα πουλιά και συγκεκριμένα τους κορμοράνους, οι οποίοι βρίσκονταν μαζί με τους πελεκάνους στη νησίδα. Ο Δήμος Ι.Π. Μεσολογγίου – που προκηρύσσει την ενοικίαση της Κλείσοβας- απαιτεί από τους ενοικιαστές να σεβαστούν τα άγρια πουλιά, ωστόσο, με βάση κάποιο «εθιμικό δίκαιο», κάποιοι θεωρούν ότι δικαιούνται να καταδιώκουν τα ψαροφάγα πουλιά.
Ξεχνούν ότι η αξία της λιμνοθάλασσας για την άγρια φύση (Δίκτυο Natura-2000, ΡΑΜΣΑΡ, Ζώνη Ειδικής Προστασίας και Εθνικό Πάρκο) είναι η αιτία που έχουν εισρεύσει πολλά εκατομμύρια στην περιοχή. Τα περισσότερα ήσαν κονδύλια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που χειρίστηκαν η πρώην Νομαρχία και τα Υπουργεία και αφορούσαν όχι μόνο στην άγρια φύση αλλά και στον πρωτογενή τομέα, την απασχόληση κ.λπ. Ήσαν η «προίκα» για να αναδειχτεί το εθνικό πάρκο και πολλά επενδύθηκαν και στην αλιεία. Σε μια τέτοια περιοχή, δεν μπορεί να πυροβολούνται οι πελεκάνοι πάνω στις φωλιές τους.
Όσο για το Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου, αυτός οποίος γνωμοδοτεί και προκηρύσσει μελέτες χωρίς δυνατότητα ουσιαστικής παρέμβασης. Το Εθνικό Πάρκο δεν μπορεί να προστατέψει την αποικία των πελεκάνων παρόλο που χειρίζεται σημαντικά κονδύλια. Κύρια ευθύνη γι αυτό έχει η πολιτική της κυβέρνησης που απονεύρωσε τους Φορείς Διαχείρισης από αρμοδιότητες, ευθύνες και θεσμικό ρόλο.
Ποιος, λοιπόν, θα προστατέψει τα σπάνια είδη στο Εθνικό Πάρκο; Γιατί να έχουμε Εθνικό Πάρκο όταν δεν μπορούμε να φροντίσουμε για τα αυτονόητα;
Κώστας Παπακωνσταντίνου
Περιφερειακός Σύμβουλος, Γραμματέας Περιφερειακού Συμβουλίου
2 Σχόλια
Ευτυχώς υπάρχουν και κορμοράνοι οπότε δεν κινδυνεύει ποτέ να γίνει κανα γήπεδο εκεί πέρα…
Είναι γεγονός ότι οι πρώτοι που μπορούν και πρέπει να προστατέψουν τους αργυοπελεκάνους είναι οι ίδιοι οι ψαράδες, οι οποίοι θεωήρησαν ότι μπορούν να πυροβλούν τους κορμοράνους, αλλά δεν έβλαψαν βέβαια τους αργυροπελεκάνους που φωλιάζουν στον ίδιο χώρο!
Πρόκειται και για έλλειψη πληροφόρησης για τις επιπτώσεις που έχει η κίνησή τους και για στενομυλιά (“Εμείς ξέρουμε καλύτερα”) και για επίδειξη ‘ανδρισμου’ αφού έχω το κουμπούρι και βαράω όπου γουστάρω και το ομολογώ κιόλας!
Αυτή όμως η νοοτροπία που κακοποιεί προσπάθειες δεκαετιών και για την πρστασία και για την ανάπτυξη και για την θεμιτή εκμετάλλευση της λιμνοθάλασας, θα πρέπει να κοπεί, όσο είναι καιρός.
Αν ξαφνικά αρχίζουμε και πυροβολούμε Τούρκους τουρίστες που έρχονται στο ίδιο γκρούπ με Ρώσους, μην απορήσουμε που την ερχόμενη χρονιά δεν θα έχουμε και τους δύο και θα κλαίμε για το διαφυγόν τουριστικό συνάλλαγμα.
Το Μεσολόγγι λοιπόν, που αντιμετωπίζει κι αυτό την κρίση με την ψυχή στο στόμα, δεν μπορεί να επιτρέψει σε κανέναν να κόψει τους πόρους της περιοχής, που δεν είναι βέβαια μόνον οι αργυροπελεκάνοι, αλλά το τι δίνει απλόχερα το φυσικό περιβάλλον στη ανάπτυξη όλου του νομού και τι σημαίνει αυτό σε χρήμα.
Επιμένω όμως ότι οι ψαράδες πρώτα θα πρέπει να δεσμευτούν ότι θα κοπούν από τους ίδιους με δική τους συν-ευθύνη και αν θέλετε και με τη δική τους περιφρούρηση οι κουμπουριές αλλά και άλλες αθλιότητες που εύκολα μπορούν να γίνουν για να καταστραφεί η μοναδική για το Μεσολόγγι αποικία.
Και για να δώσω ένα θετικό παράδειγμα: τό ίδιο έγινε με συνειδητή προσπάθεια στις Πρέσπες για τους πελεκάνους αλλά και παλιότερα στην Αλόνησο για την προστασία της φώκιας, αφού όμως πρώτα οι ψαράδες που πρίν τη σκότωναν κατάλαβαν και συμφώνησαν να είναι οι πρώτοι που θα την προστατέψουν!
Ελπίζω σύντομα η ορνιθολογική να οργανώσει κάποια δημόσια εκδήλωση και με τη συμμετοχή των ψαράδων για να συζητηθούν δημόσια αυτά τα πράγματα!
Σπύρος Ψυχας