Μερικοί λένε ότι η απελπισία οδηγεί τον κόσμο να ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ για να τελειώνει το μαρτύριο. Άλλοι λένε ότι ο κόσμος αυτά θέλει: υποσχέσεις για καλύτερη ζωή χωρίς προσπάθεια και με λεφτά που δεν τα βγάζει ο ίδιος.
Η εξήγηση, όμως, μπορεί να είναι πιο απλή στο γιατί όλοι είναι βέβαιοι ότι θα κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές.
Μετά από ένα θέμα σαν τον ΕΝΦΙΑ πρέπει να βγάλεις μπροστά τα καλύτερα στελέχη σου. Ειδικά όταν ο απέναντι φαίνεται να παίζει το χαρτί “να γυρίσουμε εκεί που ήμασταν καλά”.
Φίλος λοιπόν χτες, ψηφοφόρος ΔΗΜ.ΑΡ και κατόπιν “Ποταμιού”, εξηγούσε γιατί θα ψηφίσει κι αυτός ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές.
“Πρώτος λόγος: δεν μπορώ να βλέπω άλλο να τσακώνεται ο Άδωνις με τον Ντινόπουλο. Θέλω να φύγουν από την τηλεόραση πιο πολύ ο δεύτερος γιατί είναι πιο λαϊκιστής από τον Άδωνι! Ειδικά όταν αναφέρουν και τη Δούρου και βάζουν και το δικό της βίντεο να πουλάει ύφος και μαγκιά τους θεωρώ υπεύθυνους που υπάρχει αυτή η πασιονάρια. Στα καπάκια παίζει κι ένα θέμα με Γιακουμάτο να λέει να μην κοιτάμε τα πολύ ακριβά προϊόντα αλλά τα πολύ φτηνά(;) κι όσο δυνατός και να είσαι λυγίζεις”.
Ο δεύτερος λόγος είναι, δυστυχώς, στα όρια της δικαίωσης της ρήσης Γεωργιάδη για το τι πρέπει να κάνουμε τα λεφτά μας ενόψει ΣΥΡΙΖΑ. “Η υπουργάρα έπρεπε να πάει στον εισαγγελέα γι’ αυτό που είπε, ακριβώς επειδή είναι πολιτικός, αλλά εγώ κάθομαι και το σκέφτομαι. Να μην πληρώσω τον ΕΝΦΙΑ- γιατί δεν έχω- και να περιμένω τον ΣΥΡΙΖΑ να βγει. Αν θα κάνει σεισάχθεια όπως λέει δεν θα τον πληρώσω καθόλου κι αυτά που θα έδινα θα τα κρατήσω μήπως γίνει καμιά “στραβή”. Αν δεν κάνει σεισάχθεια, άμα τα δει κι αυτός ας μου γράψει! Το πολύ να επανέλθει το θέμα της εξόδου από το ευρώ αλλά με περηφάνια! Οπότε πάλι κερδίζω γιατί θα έχω ευρώ στα χέρια μου! Πεντακόσια; Εξακόσια; Ευρώ όμως, όταν θα τυπώνουν δραχμές(σ.σ. περίπτωση “στραβής’)! ΣΥΡΙΖΑ κάργα το λοιπόν!”.
Αυτά από έναν ψηφοφόρο που θα πάει αναγκαστικά στον ΣΥΡΙΖΑ. Τυχερός όποιος τα έχει τόσο ξεκαθαρισμένα μέσα του…
Γ.Σ.
4 Σχόλια
Με τέτοιους ψηφοφόρους να μην απορούμε που φτάσαμε εδώ…
Για μένα η ψήφος θα έπρεπε να είναι θέμα ιδεολογίας όπως γίνεται στα οργανωμένα κράτη.
Είσαι δεξιός-φιλελεύθερος, ψηφίζεις ΝΔ.
Είσαι σοσιαλιστής, ψηφίζεις ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι.
Είσαι αριστερός, ψηφίζεις ΣΥΡΙΖΑ.
Κομμουνιστής, ΚΚΕ.
Ψεκασμένος, Καμένο. κτλ.
Από εκεί και πέρα επέλεξε το βουλευτή που είναι σωστός και στείλε τον στη βουλή.
Αυτό που πάει να γίνει, δηλαδή να έχουμε σιχαθεί τον κρατισμό και να ψηφίζουμε κρατισμό, να έχουμε σιχαθεί τα λεφτά υπάρχουν και να ψηφίζουμε λεφτά υπάρχουν πρέπει να σταματήσει.
Η αλλαγή θα έρθει όταν ψηφίζουμε βάσει ιδεολογίας και στη συνέχεια επιλέγουμε το σωστό πρόσωπο.
Ο συγκεκριμένος ψηφοφόρος θα τα βρει μπροστά του, όταν θα πρέπει να ξαναπληρώσει τα λάθη του…
Φίλε Αντί-κειμενικέ
Παράδοξου το.δεν εισαι καλά. Η αποϊδεολογικοποίηση της πολιτικής δεν σημαίνει ένα πρόγραμμα χυλό, ένα πρόγραμμα θολό που θα προσπαθεί να στρογγυλεύει θέσεις και να ικανοποιεί τους πάντες.
Το ακριβώς αντίθετο.
Ειναι ένα πρόγραμμα πολύ συγκεκριμένων, εξειδικευμένων και αναλυτικά επεξεργασμένων πολιτικών θέσεων, οι οποίες όμως δεν θα καλουπώνονται ιδεολογικά, δεν θα υποφέρουν από ιδεολογικές αγκυλώσεις.
Οι ιδεολογίες δεν έχουν τα εργαλεία να αντιμετωπίσουν τις σύγχρονες προκλήσεις. Πάει και τέλειωσε.
Εισαι δικαιολογημένος μόνο αν εισαι 60 και άνω , ή ΝΔ-ΠΑΣΟΚ βολεμένος
Φίλε Μονομάχε,
καταρχήν ευχαριστώ πολύ για την ευγενική εισαγωγή και την ταμπέλα που μου έβαλες στο τέλος, απόδειξη του επιπέδου σου.
Σχετικά με την ιδεολογία και την πολιτική τώρα. Προφανώς δεν έχεις καταλάβει τον όρο “ιδεολογία” και τον μπερδεύεις με τους όρους “στερεότυπα, κατάλοιπα κλπ”. Όλοι οι άνθρωποι έχουν κάποια ιδεολογία που τους αντιπροσωπεύει πχ κάποιος θεωρεί τους μετανάστες κίνδυνο και κάποιοι άλλοι φίλο. Έτσι, αν κάποιος νόμος υποστηρίζει τους μετανάστες θα στηριχτεί από τον πρώτο, αλλά όχι από το δεύτερο.
Οι ιδεολογίες εξελίσσονται διαχρονικά και διαφέρουν από κράτος σε κράτος. Έτσι για παράδειγμα στα προηγμένα κράτη δεν υπάρχει ο κομμουνισμός. Παράδειγμα ιδεολογίας είναι ο φιλελευθερισμός στην πολιτική. Αν κάποιος πιστεύει στο κράτος εργοδότη δεν μπορεί να συνυπάρξει πολιτικά με κάποιον που θέλει περισσότερο ανεξάρτητο ιδιωτικό τομέα.
Αυτό που λες με τη φράση: “Οι ιδεολογίες δεν έχουν τα εργαλεία να αντιμετωπίσουν τις σύγχρονες προκλήσεις” είναι γιατί ακριβώς ταυτίζεις την ιδεολογία με κάτι στάσιμο.
Τέλος, αυτό που λες: “Είναι ένα πρόγραμμα πολύ συγκεκριμένων, εξειδικευμένων και αναλυτικά επεξεργασμένων πολιτικών θέσεων, οι οποίες όμως δεν θα καλουπώνονται ιδεολογικά, δεν θα υποφέρουν από ιδεολογικές αγκυλώσεις” μπάζει σαν πρόταση γιατί πολύ απλά το πρόγραμμα αυτό είτε το θες είτε όχι δε θα μπορεί να αντιπροσωπεύει όλους τους πολίτες (και πολιτικούς) γιατί πολύ απλά διαφέρουν ιδεολογικά.
Αυτά από εμένα και ηρεμία…
Και μιας και τυχαία έπεσα πάνω σε ένα άρθρο του κ. Ανδρανόπουλου, μπορεί κάποιος να καταλάβει τη σημασία της ιδεολογίας στην πολιτική…
http://news247.gr/eidiseis/gnomes/andreas-andrianopoulos/poio_einai_to_politiko_stigma_ths_nd_shmera.3050583.html