Ανοιχτή επιστολή προς όλους τους «εθνοπατέρες» του ελληνικού κοινοβουλίου
Ασυμπαθείς μου κύριοι,
«Η δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται, διότι κατεχράστη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας. Διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα (βλέπε Πάγκαλος), την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία».
Τάδε έφη Ισοκράτης επίκαιρος όσο ποτέ στις μέρες μας.
Εάν όμως παρά ταύτα εσείς που κυβερνάτε τη χώρα τα τελευταία τριάντα και πλέον χρόνια χωρίς ουσιαστική αλλαγή ρότας, νοοτροπίας και τακτικής, επιμένετε να αποκαλείτε «δημοκρατία» όλο αυτό το μπάχαλο που βιώνουμε μέχρι σήμερα, δεν έχουμε παρά να ακυρώσουμε τον Ισοκράτη και να υποκαταστήσουμε τη δική του πολιτική κοσμοθεωρία με τις δικές σας δοξασίες και μεθοδεύσεις του τρωκτικισμού και της ρεμούλας που θεωρούν την άσκηση της πολιτικής όχι σαν ιδεολόγημα και κοινωνικό λειτούργημα, όπως θα έπρεπε, αλλά σαν κερδοσκοπική ενασχόληση.
Κάποιοι βέβαια θα επικαλεστούν αυτό που κατά κόρρον λέγεται και μάλιστα επίμονα ότι δηλαδή δεν είστε όλοι ίδιοι.
Νομίζω ότι είναι καιρός να σταματήσετε το αναμάσημα αυτής της καραμέλας, επειδή συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Ναι είστε όλοι ίδιοι, διότι πέρα από φραστικούς λεονταρισμούς που δεν σας στοιχίζουν απολύτως τίποτε, κανένας από εσάς δεν θέλησε να αντιδράσει και να διαμαρτυρηθεί έμπρακτα και αποτελεσματικά για τις συντάξεις – και όχι μόνο – που κόβονται ανελέητα και χωρίς προσχήματα, που άλλωστε είναι χρήματα των συνταξιούχων και μάλιστα προπληρωμένα.
Διότι κανένας από εσάς δεν παραδέχτηκε ποτέ ότι το κατάντημα της οικονομίας είναι αποκλειστικά δικό σας κατόρθωμα και όχι των συνταξιούχων και όλων των άλλων Ελλήνων φορολογουμένων που ωστόσο πληρώνουν τις δικές σας αμαρτίες.
Αντί λοιπόν να αρχίσετε την έμπρακτη αναζήτηση οικονομικών και άλλων ευθυνών από πάνω προς τα κάτω, δηλαδή από σας τους ίδιους και τους συνοδοιπόρους σας, κάνατε ακριβώς το αντίθετο.
Έτσι χωρίς ίχνος ντροπής επιφορτίσατε όλους τους άλλους να πληρώσουν εκτός από σας, λες και οι συνταξιούχοι και όλοι οι απλοί άνθρωποι και όχι εσείς, είναι αυτοί που διαχειρίζονται το δημόσιο χρήμα και συναλλάσσονται με τους κάθε λογής Χριστοφοράκους με τα γνωστά σε όλους ολέθρια για την οικονομία μας αποτελέσματα, μπροστά στους οποίους βέβαια στέκεστε όλοι μαζί προσοχή χωρίς να τολμάτε να τους αγγίξετε, αφού όλοι σας έχετε λερωμένη τη φωλιά σας άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο.
Λες και όλοι εμείς και όχι εσείς ευθυνόμαστε για την απάτη του χρηματιστηρίου στο βωμό του οποίου, εκτός των άλλων, θυσιάσατε και τα δικά μας χρήματα των ασφαλιστικών μας ταμείων.
Λες και ότι για την απάτη των εξοπλιστικών προγραμμάτων ευθυνόμαστε όλοι εμείς και όχι οι «αρμόδιοι» κάθε φορά που υπέγραφαν τις πιο αμαρτωλές συμβάσεις, με το αζημίωτο βέβαια για τους ίδιους, αλλά με ανυπολόγιστες ζημιές για την αμυντική ικανότητα της χώρας γεγονός που ισοδυναμεί με εσχάτη προδοσία.
Το αποκορύφωμα βέβαια του θράσους σας βρίσκεται στην περίπτωση Μαντέλη – Τσουκάτου, οι οποίοι αν και ομολόγησαν την απάτη τους εξακολουθούν, με τις δικές σας ευλογίες, να παραμένουν στο απυρόβλητο του νόμου, παρά το γεγονός ότι η ομολογία όπως και ο επακτός όρκος παρέχουν πλήρη απόδειξη όπως προβλέπει σαφέστατα η δικονομία.
Αντί λοιπόν οι εν λόγω κύριοι να βρίσκονται στη φυλακή, με ό,τι αυτό θα μπορούσε να συνεπάγεται αστικά και ποινικά, βρίσκονται εκτός, επιβεβαιώνοντας έτσι το γεγονός ότι για σας οι νόμοι λειτουργούν σαν τον ιστό της αράχνης που συλλαμβάνει μόνο τα μικρά έντομα δηλαδή όλους εμάς.
Θα ήθελα τέλος να προκαταλάβω κάποιους από σας που ενδεχομένως δεν εμπλέκεστε άμεσα στα παραπάνω «κατορθώματα», υπενθυμίζοντάς σας ότι τα αδικήματα δεν διαπράττονται μόνο με πράξεις, αλλά και με παραλείψεις και με την ανοχή και την παθητική αντιμετώπιση ανεπίτρεπτων καταστάσεων παραβιάζοντας έτσι άμεσα τη συνείδησή σας, (όταν υπάρχει) αφού αποφεύγετε με συνειδητή επιμέλεια να ταράξετε τα λιμνάζοντα ύδατα που δημιουργούν κάποιοι κύριοι του ιδίου φυράματος με σας, καθιστάμενοι έτσι εκ των πραγμάτων συνυπεύθυνοι με αυτούς.
Διότι «η συνείδηση είναι το θείο ένστικτο του ανθρώπου» όπως λέει ο Ζαν Ζακ Ρουσό. Ο δε Κωνσταντίνος Τσάτσος σχολιάζοντας την έννοια της αλήθειας γράφει: «Η ιδέα της αλήθειας αποτελεί έναν από τους σκοπούς, έναν από τους λόγους ύπαρξης του ανθρώπου».
Και οπωσδήποτε αναφέρεται στην αντικειμενική αλήθεια και όχι στις δικές σας πολιτικές κυρίως αλήθειες υποκειμενικού χαρακτήρα, που μας τις σερβίρετε κομμένες και ραμμένες στα δικά σας μέτρα.
Διότι η αντικειμενική αλήθεια δεν προσφέρεται για εύκολες και βολικές καταστάσεις, μεθοδεύσεις και ωραιοποιήσεις, παραμένοντας έτσι πικρή, αδυσόπητη και δυσάρεστη, γι’ αυτό και η μοίρα της είναι να σταυρώνεται.
Όμως μόνο με τη δική της αποδοχή είναι απόλυτα βέβαιο ότι θα έχουμε πάντα ουσιαστικό κέρδος, αυτοπροσδιορίζοντας έτσι την ύπαρξή μας.
Σαν ένθερμος θιασώτης αυτής της αλήθειας την οποία πάντα προσπαθώ να υπηρετώ πιστά, κατά το ανθρωπίνως δυνατόν και την οποία ποτέ δεν σκέφτηκα να προδόσω και ούτε τη συνείδησή μου να παραβιάσω, σας γνωρίζω ότι δεν σκοπεύω τίποτα να ανακαλέσω από τα παραπάνω όσο δυσάρεστος κι αν σας γίνω.
Στο σημείο αυτό πιστεύω ότι είναι χρήσιμη και σκόπιμη μια αναφορά στο μεγάλο ευπατρίδη στρατηγό Μακρυγιάννη, τον οποίο ο μεν Πρωτοψάλτης ονομάζει πατριδοφύλακα, οι δε ειδικοί λένε ότι έχουμε μπροστά μας έναν πολύ μεγάλο ιστορικό.
Κι όλο αυτό διότι κατόρθωσε με τα λίγα κολιβογράμματα που έμαθε σχεδόν αυτοδίδακτος να καταγράψει τα ιστορικά γεγονότα με το δικό του παραστατικό τρόπο και πάντα με τη γλώσσα της αλήθειας και του δικαίου, φορώντας έτσι πολλά ζευγάρια γυαλιά σε μας τους «γραμματιζούμενους».
Όταν κάποτε θέλησαν να τον παρασημοφορήσουν απάντησε: «Έχω οχτώ παράσημα που δεν πρόκειται να μου τα πάρει κανένας». Εννοούσε ασφαλώς τις πληγές του από τις οποίες στο τέλος πέθανε. Για τον Μακρυγιάννη πάνω από όλα υπήρχε μόνο η πατρίδα. Γι’ αυτό στις 3 Σεπτεμβρίου 1843 (ημερομηνία που κάποιοι καπηλεύτηκαν τόσο φτηνά, ενώ η σχέση τους με αυτή είναι όση του Φάντη με το ρετσινόλαδο) τέθηκε επικεφαλής του κινήματος ζητώντας σύνταγμα και αδιαφορώντας για την αναπόφευκτη ρήξη με τον κουμπάρο του βασιλιά Όθωνα, πράγμα αδιανόητο για σας τους σημερινούς μας εθνοπατέρες.
Τελειώνει δε τα απομνημονεύματά του με τούτα τα λόγια σαν ένα είδος απολογισμού: «Υπηρέτησα λικρινώς την πατρίδα μου δια να μη με είπη κλέφτην και άρπαγον αλλά παιδί μου κι εγώ μητέρα μου». Στο σημείο αυτό θα ήθελα κύριοι εθνοπατέρες να σας θέσω ευθέως το ερώτημα:
Πιστεύετε ότι υπάρχει κανένας από σας που θα μπορούσε να συνταυτηστεί με τον Μακρυγιάννη όταν θα έρθει η ώρα να κάνετε το δικό σας πολιτικό απολογισμό και μάλιστα χωρίς πληγές και αίματα όπως εκείνος;
Προσωπικά πιστεύω και εύχομαι να μην απαντήσει κανείς καταφατικά στην ερώτηση, διότι κάτι τέτοιο θα ξεπερνούσε τα όρια του θράσους.
Μπαλωτής Κωνσταντίνος
Πτυχιούχος Παντείου και Νομικής
Συνταξιούχος υπάλληλος του ΟΤΕ με κουτσουρεμένη σύνταξη, θύμα της παρακμής όπως όλοι μας, που όμως παρά την κατάντια μας, εξακολουθούμε με την ψήφο μας και με ανορθόδοξα κριτήρια να αναδεικνύουμε πολιτικούς, που αντί να κρύβονται, συνεχίζουν ακάθεκτοι και ανεμπόδιστοι, να πυροβολούν την ελπίδα και το όνειρο όλων μας.
Ίσως τελικά αυτοί μας ταιριάζουν περισσότερο.
Να τους χαιρόμαστε !
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ VIDEO