Αυτό πιστεύουν όσοι ξέρουν από μέσα τους κύκλους των νεαρών με τα μηχανάκια…
“Πρόκειται για ψύχωση που άπτεται ψυχολογικής έρευνας'” λένε κύκλοι της αστυνομίας για ένα μεγάλο αριθμό νεαρών που επιδίδονται συστηματικά σε κόντρες και που τον τελευταίο καιρό η αστυνομία τους έχει χαλάσει τη…διασκέδαση επανειλημμένως. Και χτες το βράδυ άντρες των μηχανοκίνητων τμημάτων της αστυνομίας είχαν τοποθετηθεί σε μέρη κλειδιά και σε εμφανή σημεία προκειμένου να αποτραπούν οι κόντρες. Κάτι που τελικά πέτυχε, αφού οι λίγοι επίδοξοι κοντράκηδες μόλις είδαν την αστυνομία αποχώρησαν και…άναψαν τα φώτα τους, καθώς είναι γνωστό ότι προσέρχονται χωρίς φώτα και με βγαλμένες πινακίδες στο πεδίο της μάχης, συχνά μόνο για τη χαρά της κόντρας αλλά άλλοτε και για τη χαρά του στοιχήματος.
Στις άτυπες αυτές μάχες -που ματαιώνονται συστηματικά εδώ και μερικές μέρες και που ένα από τα προηγούμενα βράδια κατέληξε και σε πετροπόλεμο κάποιων λεπτών μέχρι να εμφανιστούν αστυνομικοί με ασπίδες και κράνη-οι κοντράκηδες χρησιμοποιούν πειραγμένα μηχανάκια μικρού κυβισμού, συνήθως, χωρίς να αποκλείονται και οι “βαριές” κόντρες των μεγάλων κυβικών όπου παίζονται και στοιχήματα. Συνήθως οι αναβάτες δεν φορούν κράνος ενώ το κράνος χρησιμοποιείται περισσότερο για να μην αναγνωρίζονται. Αυτό βέβαια αυξάνει τον κίνδυνο με αποτέλεσμα πέρυσι να έχουμε στην εθνική που διασχίζει το Αγρίνιο και νεκρούς από κόντρες…
Πάντως σε όσους μένουν εντυπωσιασμένοι από την επιμονή των νεαρών να επιδιώκουν κάθε βράδυ τις κόντρες(έχουν αρχίσει να αναζητούν εναλλακτικές διαδρομές στον περιφερειακό ή αλλού)οι γνώστες απαντούν ότι πρόκειται για ψυχολογικό θέμα, δηλαδή για εμμονή στα όρια της εξάρτησης με την ταχύτητα που κόβεται το ίδιο δύσκολα με το αλκοόλ και τη χαρτοπαιξία. Και αν μερικοί προσπαθούν να δώσουν και ένα ιδεολογικό περιτύλιγμα στο όλο θέμα, ότι δηλαδή νέοι είναι και η καταστολή τους πειράζει, πρέπει να πούμε ότι πρόκειται εκτός από άκρως θανατηφόρα συνήθεια και για μια εντελώς αντικοινωνική συμπεριφορά που οδηγεί και σε άλλες “παράπλευρες” πράξεις.
Πάντως, η αστυνομία λέει ότι με την συνεχή παρουσία της μπορεί να αντιμετωπίζεται το γεγονός όμως τα αίτια δε λύνονται. “Η οικογένεια και το σχολείο έπρεπε να έρχονται πριν από εμάς” είναι αυτό που υποστηρίζει η αστυνομία, που όμως δεν είναι καθόλου αισιόδοξοι. Στα σχολεία για παράδειγμα η ενημέρωση και οι συμβουλές από γιατρούς και αστυνομικούς για το θέμα έχει επιχειρηθεί πολλές φορές αλλά πολλοί εμπλεκόμενοι δεν είναι και πολύ ενθουσιώδεις, λόγω των γνωστών ελληνικών κοινωνικών στερεοτύπων.
Γ.Σ.