Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση έχουν γίνει απίστευτα θαύματα εδώ και χρόνια. Κι ο λόγος είναι ότι δεν υπάρχει μία Τοπική Αυτοδιοίκηση, υπάρχουν πολλές. Ανάλογα με το τι έχει κατεβάσει η γκλάβα κάθε δημάρχου ή περιφερειάρχη και ανάλογα με τα κολλήματα της εκάστοτε κυβέρνησης. Για παράδειγμα θα ξέρετε ότι αυτές τις μέρες διεξάγεται ένας πόλεμος χαμηλής τάσης για το γεγονός ότι στο Άκτιο -που είναι στο έδαφος της Αιτωλοακαρνανίας- οι αρχές Λευκάδας και Ηπείρου κάνουν το δικό τους πάρτι.
Έγινε εφικτό να συνδεθεί το αεροδρόμιο με μεγάλες εταιρίες που φέρνουν τουρίστες. Θες ότι το Άκτιο είναι πιο κοντά στην Πρέβεζα, θες ότι στον δικό μας νομό ούτε οργανωμένο τουρισμό είχαμε ποτέ και ούτε δρόμους, το βεληνεκές αυτού του αεροδρομίου σχεδόν δεν μας άγγιζε. Τώρα όμως σωστά πολλοί έχουν ενοχληθεί από την απουσία της δικής μας Αυτοδιοίκησης στις εξελίξεις, καθώς ούτε καν ο δήμος Ακτίου-Βόνιτσας δεν έχει ενεργό συμμετοχή σε αυτές. Τι συνέβη; Απλά, έχοντας τα δικά τους σχέδια, Λευκαδίτες και Πρεβεζάνοι έκαναν τις επαφές τους λέγοντας πάνω-κάτω στις δικές μας αρχές(δήμους, Περιφέρεια, Επιμελητήριο) «αν θέλετε ακολουθείτε, εμείς έχουν κάνει τον σχεδιασμό μας». Κι αυτό μπορούσε να ήταν ανεκτό μέχρι πρότινος που ίσως μόνο η Πάλαιρος περίμενε λίγο κόσμο από το Άκτιο. Με τους δρόμους που φτιάχνονται όμως πλέον στην περιοχή μας και ειδικά με δρόμο που θα έρχεται από Πλατυγιάλι και μέσω Αγρινίου θα πηγαίνει στο Καρπενήσι, όλα αυτά αλλάζουν και όσοι έχουν λόγο πρέπει να κάνουν τις κινήσεις τους τώρα. Με τη διαφορά ότι κάποια στιγμή πρέπει να συνεννοηθούμε μέχρι που φτάνει ο ρόλος του καθενός.
Δεν μπορεί πια ο καθένας ότι θυμάται να χαίρεται για τον χωροταξικό σχεδιασμό της περιοχής, όπως και όλης της χώρας βέβαια. Διάβασα το ενημερωτικό του βουλευτή κ. Βαρεμένου για το ενδιαφέρον που ίσως υπάρχει από κινεζική εταιρία μεταποίησης στο Πλατυγιάλι για παράδειγμα. Πιθανότατα να αγνοώ το ρεπορτάζ αλλά από ένα δύο τηλέφωνα που πήρα ένα συμπέρασμα έβγαλα. Μια μεταποιητική εταιρία σε ένα λιμάνι-και μάλιστα κάποια που να αξίζει να γίνει λόγος γι’ αυτή-θα πάει στην ΒΙΠΕ του λιμανιού αυτού, σωστά; Ναι αλλά η ΒΙΠΕ του Πλατυγιαλιού για λόγους συμφερόντων και σκοπιμοτήτων ουδέποτε φτιάχτηκε! Οπότε;
Ξαναλέω ότι τα μεγάλα σχέδια τα αγνοούμε. Πολύ φοβάμαι όμως πως όλα αυτά είναι ανάλογα με την πληροφόρηση που έχει κάθε παράγων, Περιφερειάρχης ή δήμαρχος. Και οι πρόσφατες κινήσεις αυτό το χειροτερεύουν. Η τροπολογία Νο43 στον πρόσφατο νόμο Κατρούγκαλου, δίνει τη δυνατότητα στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) που δεν μπορούσαν να ισοσκελίσουν τους προϋπολογισμούς τους -άρα εδώ και μήνες δεν έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιούν οικονομικές συναλλαγές- να λάβουν δάνειο από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων! Κοινώς τα κορόιδα που έφαγαν το κράξιμο και την αγανάκτηση τα προηγούμενα χρόνια να έχουν μια χρηστή διοίκηση μέσα στην κρίση, είναι και πολύ κορόιδα! Δήμοι μπαταχτσήδες που είχαν φαλιρίσει εξασφάλισαν τη δυνατότητα να αποπληρώσουν τα χρέη τους προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία με πολύ μικρή μηνιαία δόση σε βάθος χιλιετίας ή έστω εκατονταετίας! Οι δήμοι Πειραιά και Φυλής χρωστάνε εκατοντάδες εκατομμύρια και επειδή είναι μάγκες(ή για άλλους λόγους…)θα πληρώνουν λέει μερικές χιλιάδες το μήνα!
Αλλά έτσι δουλειά δεν γίνεται. Ή μάλλον γίνεται για όποιον έχει “δόντι” ή “άκρες”, όχι απαραίτητα πολιτικές…
Γ.Σ.