Στις 14 ομάδες της Α΄Κατηγορίας της Αιτωλοακαρνανίας υπήρξαν αρκετοί που στο περασμένο πρωτάθλημα έβαλαν την δική τους «σφραγίδα» με την προσφορά τους στην ομάδα τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις ήταν πολλοί, αλλά στο συγκεκριμένο ρεπορτάζ θα ξεχωρίσουμε έναν σε κάθε ομάδα, αν και σε κάποιες περιπτώσεις πρέπει να αναφερθούν κι άλλοι. Η επιλογή των MVP σε κάθε ομάδα καταγράφεται με γνώμονα τα κατά καιρούς θετικά σχόλια, αλλά και απόψεις συμπαικτών και αντιπάλων. Άλλωστε, όπως θα διαπιστώσετε, οι ποδοσφαιριστές τους οποίους αναφέρουμε σε κάθε ομάδα εισπράττουν ευρεία αναγνώριση απ’ όσους έχουν παρακολουθήσει σημαντικό αριθμό της αγώνων της Α΄ΕΠΣΝΑ, κι αν δεν θεωρούνται καθολικά οι κορυφαίοι, σίγουρα κατατάσσονται απ’ όλους στους δύο ή τρεις καλύτερους.
Ο μαέστρος
Δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς τον παίκτη με την μεγαλύτερη προσφορά στην ΑΕ Μεσολογγίου, αφού Κώστας Βαβάτσικος (φωτο) και Βαγγέλης Γκάτσης έκαναν τη διαφορά. Ο πρώτος φτιάχνοντας παιγνίδι και μοιράζοντας ασίστ, ο δεύτερος σκοράροντας συνεχώς. Προτιμήθηκε για MVP ο πρώτος, διότι ήταν αυτός που έδινε ρυθμό στην καλή ΑΕΜ, που την έπαιρνε στις πλάτες του για να γίνει η κυρίαρχη του αγωνιστικού χώρου. Ο «μαέστρος» της ομάδας.
Μηχανάκι και σταθερός
Πολλά τα καλά ονόματα στον Όμηρο Νεοχωρίου, αρκετοί οι παίκτες που ο καθένας κατέθετε τα δικά του πολύτιμα χαρακτηριστικά κι ένας απ’ αυτούς ήταν ο Γιώργος Σαμψώνας (φωτο). Μπορεί να χαρακτηριστεί ο πολυτιμότερος της ομάδας του Νεοχωρίου, διότι τα πολλά και σωστά του τρεξίματα (αμυντικά και επιθετικά) δεν τα παρουσιάζουν εύκολα παίκτες σε ερασιτεχνικό επίπεδο. «Όργωνε» το γήπεδο, πολύ καλός αμυντικά και με μεγάλη συμβολή στην επιθετική ανάπτυξη. Οι μεταβιβάσεις του επίσης πετυχημένες σε μεγάλο βαθμό. Και το σπουδαιότερο ήταν πάντα σε καλά επίπεδα απόδοσης, χωρίς… σκαμπανεβάσματα, δίνοντας στον Όμηρο τη σιγουριά ότι θα φέρει εις πέρας συγκεκριμένες δουλειές στον αγωνιστικό χώρο.
Το «αστέρι» της Κατηγορίας
Ο ποδοσφαιριστής που όχι μόνο ξεχώρισε, αλλά παράλληλα άφησε «υποσχέσεις» για μεγάλη καριέρα ήταν αναμφίβολα ο Μάριος Βρουσάι (φωτο). Ο 17χρονος μεσοεπιθετικός του Ναυπακτιακού Αστέρα, που έγινε «μήλον της έριδος» για ομάδες της Σούπερ Λιγκ. Γρήγορος, τεχνίτης, ώριμος στην σκέψη, δημιουργός και εκτελεστής. Όποτε χρειάστηκε έβγαλε «τα κάστανα από τη φωτιά», όχι μόνο στα ματς που η ομάδα του κέρδισε τελικά δύσκολα, μα και σε άλλα που φαίνονταν να υπάρχει πρόβλημα ο νεαρός… απλοποιούσε τα πράγματα με κάποια ενέργεια, ή με δικό του γκολ. Είναι ο κορυφαίος του Ναυπακτιακού, όμως θα ήταν αδικία να μην αναφερθεί μαζί του και ο χαφ Γιώργος Θεοχάρης, παίκτης που έδινε άλλον «αέρα» στην μεσαία γραμμή της ομάδας του.
Επαγγελματίας παντού
Η Φλόγα Παλαιομάνινας διέθετε πληθώρα καλών παικτών, που ως μονάδες τουλάχιστον έδιναν αίγλη σε όλο το πρωτάθλημα. Ανάμεσα σ’ αυτούς ο Νίκος Καλοκαίρης (φωτο) διακρίθηκε για την συνέπειά του. Παρότι έχει αγωνιστεί ως επαγγελματίας σε πολύ μεγαλύτερο επίπεδο, δεν… σνόμπαρε το τοπικό πρωτάθλημα. Χωρίς «βεντετισμούς» έπαιξε ακόμα και αριστερά (χωρίς να είναι η θέση του) στο μεγαλύτερο μέρος του πρωταθλήματος. Πάντα σταθερός σε απόδοση, συνεπής, ομαδικός και ήρεμος. Στους νεοφώτιστους θα μπορούσε να τον ξεπεράσει σε προσφορά ο Παναγιώτης Καρύμπας, ο οποίος μέχρι τον Ιανουάριο «καθάρισε» σε πολλά ματς όμως αποχώρησε, ή ο Δημήτρης Μικελάτος που έπαιξε στο δεύτερο γύρο, μα ο Καλοκαίρης ήταν από την αρχή έως το τέλος η σταθερή αξία της Παλαιομάνινας.
Φόβος και τρόμος
Ο Ν. Θέρμιος Απόλλων πραγματοποίησε εντυπωσιακή πορεία και στηρίχθηκε πολύ στην καλή του αμυντική συμπεριφορά. Αυτό ήταν γνωστό στους αντιπάλους του, όπως κι ότι ο παίκτης που θα μπορούσε να τους κάνει την ζημιά επιθετικά ήταν κυρίως ο Αδαμάντιος Καρβελάς. Παρότι το ήξεραν ο επιθετικός των νεοφώτιστων σκόραρε πολλές φορές και η ομάδα του πήρε δύσκολους βαθμούς απ’ τα δικά του γκολ. Επίσης με το τρόπο παιγνιδιού του και την αποτελεσματικότητά του «τρομοκρατούσε» πολλές άμυνες, αναγκάζοντας ακόμα και ισχυρούς αντιπάλους να κρατούν πολλούς παίκτης στην άμυνα, για την… αφεντιά του.
Για παραπάνω
Η συνένωση της ΑΕ Τρικοόρφου με τον Προμηθέα έφερε στην ομάδα της Γαβρολίμνης έναν παίκτη που τον… ορέγονταν και οι ισχυροί του πρωταθλήματος. Τον Ανδρέα Γιαβρούτα (φωτο), τον παίκτη που είχε μόνιμα το «10» στην πλάτη. Έπαιζε με την ίδια επιτυχία στον άξονα και τα άκρα, ποιοτικός με καλή τεχνική, διεμβολιστής, καλός στο ένας εναντίον ενός και με εξαιρετικά κτυπήματα της μπάλας. Ο Προμηθέας Γαβρολίμνης διέγραψε πολύ καλή πορεία για ομάδα δεύτερης (ή τρίτης ) ταχύτητας και ο Γιαβρούτας ξεχώριζε, δίνοντας την αίσθηση ότι μπορεί να σταθεί αξιοπρεπώς και σε μεγαλύτερη Κατηγορία.
Ο καλύτερος των καλών
Ο Απόλλων Δοκιμίου παρουσίασε ομάδα συνόλου, χρησιμοποίησε πολλούς παίκτες (ενίοτε αναγκαστικά) και γενικά είναι δύσκολο, ακόμα και για τους ανθρώπους της ομάδας, να επιλεγεί ένας για MVP της σαιζόν. Με… ρίσκο στην επιλογή θα αξιολογηθεί ένα «κλικ» πιο πάνω ο Φώτης Κορομηλάς (φωτο). Βαρόμετρο στην μεσαία γραμμή, παίκτης με καίριες επιλογές στο παιγνίδι του και αποτελεσματικός με διάφορους τρόπους. Στον Απόλλωνα ξεχώρισε η συβολή δύο ακόμα παικτών, που ίσως αδικούνται επειδή αναφέρονται δεύτεροι. Ο Νίκος Νταλαπέρας με τον Λεωνίδα Ζαχαράκη και… κάπου εκεί δίπλα τους ο Βαμβακάς.
Ο Απόλλωνας Δοκιμίου τερμάτισε με 32 βαθμούς και ήταν έβδομος, δηλαδή πάνω από τη μέση του βαθμολογικού πίνακα της Α΄Κατηγορίας κι ο όγδοος Ατρόμητος Αντιρρίου είχε ένα βαθμό λιγότερο, ενώ ο ένατος Αχελώος Αγγελοκάστρου συγκέντρωσε 29 βαθμούς. Άρα ειδικά ο Ατρόμητος, αλλά και ο Αχελώος δεν υστερούσαν από τους πρώτους επτά της βαθμολογίας, πραγματικότητα που αποτυπώθηκε και από την αγωνιστική τους παρουσία – πέραν των βαθμών. Άρα ο όρος «αδύναμοι» δεν κυριολεκτεί, αν και μοιραία εντάχθηκαν στο δεύτερο γκρουπ ομάδων στο αφιέρωμα για τους MVP κάθε μίας, σε συνέχεια του χθεσινού αφιερώματος. Επομένως σειρά έχουν οι πολυτιμότεροι για Ατρόμητο Αντιρρίου, Αχελώο Αγγελοκάστρου, Ακαδημία Ευηνοχωρίου, Δόξα Καινουρίου και για τις ομάδες που υποβιβάστηκαν: Άρης Αιτωλικού, Αετός Σταμνάς και Ολυμπιακός Παναιτωλίου.
Ο «πλοίαρχος»
Το ταλέντο του Άγγελου Αλεξόπουλου (φωτο 1) ήταν που ξεχώρισε περισσότερο στον Ατρόμητο Αντιρρίου. Παίκτης που αγωνίζονταν στο αριστερό άκρο της άμυνας και ο Περικλής Παπαποστόλου τον μετέθεσε στη θέση του φορ, όπου ανταποκρίθηκε άψογα δίνοντας μεγάλη δυναμική στην επίθεση. Πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν ότι μπορεί να κάνει καριέρα στο ποδόσφαιρο, ο ίδιος όμως προτίμησε την Σχολή Εμποροπλοιάρχων και το ποδόσφαιρο παραμένει σε επίπεδο χόμπυ. Ποδοσφαιριστής που χρησιμοποιεί καλά και τα δύο πόδια, με ικανότητα στο σκοράρισμα και με σωστή σκέψη μέσα στο γήπεδο.
Έχει γονίδια
Ο Αχελώος Αγγελοκάστρου φέτος στηρίχθηκε πολύ στην άμυνα και το ποδοσφαιρικό ταμπεραμέντο του νεαρού Δημήτρη Ξανθόπουλου υπήρξε καταλυτικός παράγοντας. Είναι μάλιστα γιος του παλαίμαχου κεντρικού αμυντικού του Παναιτωλικού, Χρήστου Ξανθόπουλου . Στη θέση του πατέρα του και ο ίδιος, ποδοσφαιριστής με θέληση, που παιγνίδι με το παιγνίδι βελτιώνονταν και γίνονταν όλο και πιο απαραίτητος για την ομάδα του. Στο μεγαλύτερο μέρος του πρωταθλήματος ήταν η εγγύηση στα μετόπισθεν. Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθεί και μια… παλιοσειρά του Αχελώου, ο Αλέκος Κωνσταντίνου. Γνωστός για την προσήλωση στην ομάδα του Αγγελοκάστρου, αλλά ειδικά φέτος έκανε καταπληκτικό πρωτάθλημα.
Πιο ώριμος
Από πολύ μικρή ηλικία ο Σάκης Κράνης θεωρήθηκε και ήταν αυθεντικό ταλέντο, παίζοντας και στην ΑΕ Μεσολογγίου. Ο ίδιος δεν φρόντισε όσο έπρεπε ώστε να αξιοποιήσει τις δυνατότητές του πριν μερικά χρόνια και φέτος ήταν το Α και το Ω στην νεοφώτιστη Ακαδημία Ευηνοχωρίου. Γνωστός για την καλή τεχνική κατάρτιση, για την ταχύτητα σκέψης και αντίδρασης, αυτή τη σαιζόν παρουσίασε ζηλευτή ωριμότητα και υπήρξε ο παίκτης που έδωσε ποιότητα στην ομάδα του. Στον πρώτο γύρο αξιοποίησε σωστά τον δεινό σκόρερ Πιστιόλη κι όταν εκείνος αποχώρησε, είχε πάλι καλή συνεργασία με τον «γερόλυκο» Κατσαβό. Πειθαρχημένος σε όλα του, χωρίς αυτόν η Ακαδημία θα είχε μεγάλο πρόβλημα για την παραμονή της.
Όταν χρειάστηκε
Ο χαρακτήρας του Κωνσταντίνου Κακούρη είναι ενίοτε ατίθασος και φέτος απουσίασε σε κάποια παιγνίδια της Δόξας Καινουρίου. Ο Γιάννης Μακρής τον είχε στην διάθεσή του στα ματς του δευτέρου γύρου, τα οποία ήταν σχεδόν όλα… τελικοί. Ο Κακούρης σ΄αυτά τα παιγνίδια ήταν ο παίκτης που ακούραστα τόνωνε την επιθετική γραμμή και με τις ενέργειές του σμπαράλιαζε τις αντίπαλες άμυνες. Απ’ τα δικά του πόδια και τα μπασίματά του η Δόξα γίνονταν επικίνδυνη επιθετικά (τομέας στο οποίο γενικά είχε πρόβλημα), αποκτούσε ρυθμό και δημιουργούσε ρήγματα, καθώς έδινε και την φρεσκάδα που χρειάζονταν το Καινούριο. Το δίκαιο είναι να αναφερθεί και η σταθερή αξία της Δόξας, ο Χρήστος Κωνσταντίνου στα αριστερά της άμυνας με το γεμάτο ουσία παιγνίδι του. Επίσης κι ο Αποστόλης Σαλμάς, που γίνονταν το βαρόμετρο της μεσαίας γραμμής.
Παραλίγο μόνος του
Ο Άρης Αιτωλικού από την αρχή φέτος θεωρήθηκε υποβιβασμένος, αλλά έχασε την παραμονή κυριολεκτικά στο… νήμα. Σε επίπεδο ποδοσφαιριστών έπαιξε ρόλο το πείσμα τους, αλλά δύσκολα θα είχε αυτά τα αποτελέσματα χωρίς το Νεκτάριο Ζέρβα . Τον παίκτη που μπορούσε να σηκώσει τη φανέλα του Άρη και στα δύσκολα, παρά τα… χρονάκια του και τα… κιλάκια που πήρε. Ήταν πραγματικός ηγέτης, έκανε σωστή διαχείριση δυνάμεων κι άντεχε για όσο τον χρειάζονταν ο Άρης. Ήταν παρών σε όλο το πρωτάθλημα, δεν έδειξε με το παίξιμό του να συμβιβάζεται στην ιδέα του υποβιβασμού και κατέθετε την ποιότητά του σε κάθε αγώνα. Αν μάλιστα ο τραυματισμός δεν τον είχε αφήσει εκτός των δύο τελευταίων αγώνων των play out, πιθανόν ο ‘ Άρης να έμενε στην Κατηγορία.
Στυλοβάτης στην άμυνα
Κακή η σαιζόν για τον Αετό Σταμνάς που υποβιβάστηκε και κυρίως του έλειψε η αποτελεσματικότητα στην επίθεση. Αμυντικά, όμως, και ειδικά στο κέντρο της άμυνας ο Αετός ήταν αξιόπιστος. Το κεντρικό αμυντικό δίδυμο Γαβριήλ Τσιλιπάνου και Λάζαρου Φράγκου έδεσε γρήγορα και υπήρξε από τα καλύτερα της Κατηγορίας. Ο Τσιλιπάνος με το δυναμικό του παιγνίδι και με τον «αέρα» σε μια ομάδα που αγωνίζεται χρόνια αποτέλεσε την εγγύηση στην άμυνα. Δυναμικός παίκτης, με ενέργειες που χαρακτηρίζονταν από πάθος κι όποτε χρειάζονταν από αυτοθυσία, αφενός «καθάριζε» στην άμυνα και αφετέρου έδινε το «σύνθημα» στους συμπαίκτες του.
Ο «κέρβερος»
Πολλοί αντίπαλοι προπονητές βλέποντας τον τερματοφύλακα του Ολυμπιακού Παναιτωλίου, Παναγιώτη Κατσαβοχρήστο, να πιάνει τα… άπιαστα μονολογούσαν φωναχτά ότι πιθανόν είναι ο καλύτερος της Κατηγορίας. Είναι γνωστό άλλωστε πως αδίκησε τον εαυτό του, όταν δεν εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία να γίνει επαγγελματίας στον Παναιτωλικό. Έκανε μεγάλες αποκρούσεις όλη τη σαιζόν, πήρε αποτελέσματα μόνος του απέναντι σε ισχυρούς αντιπάλους κι όταν ο Ολυμπιακός αποδυναμώθηκε τραγικά, τον έσωσε από διασυρμούς. Αξιοσημείωτο πως ήταν ο παίκτης (μαζί με τον γηγενή Ντίνο) που δεν… εγκατέλειψε το καράβι στα μέσα της σαιζόν.
Γιώργος Παπαϊωάννου για την εφημερίδα «Συνείδηση»