Παρατηρείται μια πόλωση σε όλα τα μέτωπα αυτά τα τελευταία 24ωρα και μέχρι ενός σημείου πρόκειται για κάτι αναμενόμενο. Προσωπικά πιστεύω πως σε ότι αφορά τη μάχη του δήμου Αγρινίου και της Περιφέρειας μερικοί μοιάζουν να έχουν δώσει μια… παγκόσμια διάσταση. Κυρίως οι πολίτες και οι κοντινοί σε όσους ζητούν ψήφο την Κυριακή. Οι διεκδικητές κάνουν σαν να πρόκειται για τη Βαστίλη και οι κρατούντες λες και θα κριθεί το πολίτευμα της χώρας.
Ο λαός τρώει τα νύχια του από την αγωνία και οι δημοσιογράφοι από κοντά έτοιμοι να δώσουν τη διάσταση που απαιτεί ο αδάμαστος Έλλην πολίτης. Ή μήπως όχι; Μάλλον έχουμε δείγματα ότι ο κόσμος ξυπνάει σταδιακά.
Διότι τα πράγματα είναι απλά. Δύο είναι τα κριτήρια που μετράνε τι θέλει να κάνει κάθε στιγμή ο πολιτικός άνδρας ή γυναίκα, για να μην μας κατηγορήσει για σεξισμό καμιά προοδευτική επιτροπή γυναικών της ηθικολογικής «αριστεράς».
Το πρώτο είναι αν ο πολιτικός είναι οικονομικά καλύτερα από όταν μπήκε στο κουρμπέτι. Και το δεύτερο είναι αν όσοι τον ακολουθούν το κάνουν από κάψα για τα δημόσια πράγματα ή για να εξουσιάσουν, να κάνουν κουμάντο.
Οι δυο παραπάνω κανόνες ισχύουν και για πολιτικούς με μακρά θητεία αλλά και για νεότερους που δεν έχουν τέσσερις και πέντε αναμετρήσεις στη πλάτη τους. Ισχύει και για δήμους και για Περιφέρειες και για βουλευτιλίκια.
Τα «οράματα», οι μεγάλοι σχεδιασμοί για το μέλλον του τόπου και οι αναζητήσεις για το πώς θα είναι η πολιτική ζωή και σε ποια Ευρώπη, είναι σάλτσες ή μάλλον λόγοι για να ξεχνάνε ακόμα και οι εμπλεκόμενοι(παράγοντες, ΜΜΕ, οπαδοί) την ουσία. Ζητάς να κυβερνήσεις γιατί νιώθεις δίκαιος και δίνεις μάχη να μη διαφθαρείς.
Αν πας με τα παραπάνω για μπούσουλα ξέρεις γιατί ψηφίζεις. Αλλά ξέρεις και γιατί κυριαρχούν και σε αυτές τις εκλογές πέντε ή έξι παράγοντες και άλλες τόσες πληθυσμιακές, συλλογικές δεξαμενές που το ζητούμενο είναι τι θα στηρίξουν. Ρεαλιστικά, μια ομάδα το πολύ 50 ατόμων (με έναν πυρήνα 15 από αυτούς)επηρεάζει το που θα γείρει η πλάστιγγα.
Εν κατακλείδι, προσωπικά από αυτή και την επόμενη δημοτική ή περιφερειακή αρχή, κρατάω όσους δεν έκαναν και δεν θα δημιουργήσουν ανέσεις από την πολιτική και κρατάω και τους υπαλλήλους/λειτουργούς που ήταν και θα είναι εκεί όταν δεν έχεις φως ή όταν κάποιος πρέπει να καθαρίσει ή να βγάλει μια άδεια. Αν η κατάσταση της χώρας επιτρέπει να έχεις για τα βασικά και αν επιτρέπει να τελειώνουν τα δημοτικά συμβούλια. Τίποτε άλλο και κυρίως όχι «οράματα»…Όσοι βλέπουν οράματα πρέπει να το κοιτάξουν.
Γ.Σ.