Δεν αξιοποιεί τα Επιμελητήρια η κεντρική διοίκηση
Το τελευταίο κρούσμα με τράπεζες στην περιοχή μας που παίρνουν τηλέφωνο επιχειρήσεις υπόχρεες στα περίφημα δάνεια για τα «σεισμόπληκτα» του 2008 και ζητούν δόσεις παρά το ότι έχει βγει ΦΕΚ και έχει αναρτηθεί η υπουργική απόφαση στο «Διαύγεια», με τη δικαιολογία ότι αυτές δεν έχουν λάβει ενημέρωση(!) φέρνει ξανά στην επικαιρότητα το τι μέλλει γενέσθαι και με άλλες ανάλογες υποχρεώσεις επιχειρηματιών που είχαν αναζητήσει ρευστότητα.
Δυστυχώς, σύμφωνα με πληροφορίες μπορεί να τα σεισμόπληκτα να πήραν μια ανάσα οι δανειολήπτες αλλά δεν φαίνεται κάτι ανάλογο να συμβαίνει με τα δάνεια του ΤΕΜΠΜΕ. Ο λόγος είναι ότι τα μεν πρώτα είχαν εγγυητή το ελληνικό δημόσιο και άρα μπορούσε να γίνει αναπροσαρμογή αν το ήθελε το τελευταίο, ενώ την περίπτωση του ΤΕΜΠΜΕ επρόκειτο για δάνεια με καθαρά ευρωπαϊκούς πόρους και άρα με εγγυητή της Ε.Τ. με ότι αυτό συνεπάγεται. Και είναι άλλο ένα θέμα που η κεντρική διοίκηση δεν άκουσε έγκαιρα τις προτάσεις που έχει κάνει ο επιμελητηριακός κόσμος στην κατάλληλη στιγμή.
Πάντως τα Επιμελητήρια-και εκείνο του νομού μας-δίνουν καθημερινά ανάλογες μάχες για τέτοια θέματα που «πνίγουν» κυριολεκτικά τη ρευστότητα και τις επιχειρήσεις, αλλά δυστυχώς αυτό γίνεται σε πολύ εχθρικό περιβάλλον. Τελευταία πλήγματα; Από τη μια η επίσημη ανακοίνωση της Τράπεζας της Ελλάδος ότι τα αποθεματικά τους κουρεύτηκαν(πριν το PSI, παρακαλώ) και άρα έχασαν μέρος της περιουσίας τους-αυτό έχει αντίκτυπο κυρίως στα μεγάλα Επιμελητήρια Αθήνας και Θεσσαλονίκης που έχουν μεγάλα αποθεματικά-αφού ο νόμος τα υποχρέωνε να διατηρούν τα αποθεματικά τους σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου μέσω της …Τράπεζης της Ελλάδας! Από την άλλη εξακολουθούν κάποιοι μανδαρίνοι να συζητούν την κατάργηση της εισφοράς στα Επιμελητήρια παρότι εκείνα όχι μόνο έχουν φέρει σε πέρας όλες τις δύσκολες αποστολές που για δεκαετίες αδυνατούσε να φέρει η Ελληνική Δημόσια Διοίκηση(Γενικό Εμπορικό Μητρώο, Υπηρεσίες μας Στάσης κλπ), αλλά και είναι οι μόνοι περιφερειακοί θεσμοί που κρατάνε ζωντανό το επιχειρηματικό ενδιαφέρον και την κινητικότητα στη χώρα!
Σημειωτέον, δε, ότι ενδεχόμενο χτύπημα, από όσους παίρνουν τις αποφάσεις, στην ύπαρξη των Επιμελητηρίων, θα φέρει και το τελειωτικό χτύπημα στους πόρους των Συνδικαλιστικών Ενώσεων και των Εμπορικών Συλλόγων καθώς ένα ικανό μέρος από την εισφορά των επιχειρηματιών στα Επιμελητήρια πάει στον λεγόμενο «Συνδικαλιστικό Πόρο».
Γ.Σ.