Γιατί χρειάζεται να έχουμε το νου μας…
Το πρόσφατο επεισόδιο που είχε καταγράψει το agrinionews.gr με τα νοσοκομειακά απόβλητα-και όχι μόνο-στη Λυσιμαχεία δεν έχει ακόμη εξιχνιαστεί αλλά έφερε στο μυαλό το πρόβλημα της διαχείρισης απορριμάτων στην ευρύτερη περιοχή. Μια πολύ σημαντική παράμετρος είναι ότι εκτός από τα δικά μας περιβαλλοντικά κρίματα- που είναι πάρα πολλά καθώς ντόπιοι και διερχόμενοι πετούν οτιδήποτε όπου βρουν- έχουμε μπει και στο στόχαστρο άλλων νομών αλλά και άλλων… Περιφερειών! Ο λόγος; Ίσως το μόνο που έγινε σωστά εδώ και χρόνια στο νομό (κυρίως στην ενδοχώρα) είναι ότι υπήρξε πρόβλεψη για τα σκουπίδια. Ο ΧΥΤΑ- και σύντομα ΧΥΤΥ με εργοστάσιο-στην Στράτο έγινε γρήγορα και σε μέρος όπου δεν βοηθούσε να ενεργοποιηθεί κάποιος ακτιβισμός ή κάποια συμφέροντα καταπατητών, υπήρξε πρόβλεψη για μεγάλη χωρητικότητα και παρά τα όποια προβλήματα λειτουργεί ως μια μοναδική περίπτωση στην Περιφέρεια Δυτ. Ελλάδας. Δυστυχώς αυτό το ξέρουν και στην Πάτρα αλλά και στην υπόλοιπη Πελοπόννησο.
Θα φανεί παράξενο αλλά πηγές στο Αγρίνιο που έχουν ασχοληθεί πολύ με τη διαχείριση των σκουπιδιών μας μετέφεραν ένα από τα πιο ευφάνταστα σενάρια που έχουν ακούσει για το άλυτο πρόβλημα με τα σκουπίδια, ειδικά στην περιφέρεια Πελοποννήσου όπου υπάρχει ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα πανελλαδικά. Σε κάποια από τις δεκάδες συζητήσεις, διαβουλεύσεις, περιφερειακά και δημοτικά συμβούλια όπου έχουν παραστεί έχει αναφερθεί ότι αν υπήρχε σοβαρό σιδηροδρομικό δίκτυο η πρώτη επιλογή θα ήταν η μεταφορά κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα μέσω τραίνων(bin by train) σε νομούς με ΧΥΤΑ που δεν έχουν κορεστεί ακόμα, δείχνοντας κατά τα μέρη μας! Βέβαια, ας ήμασταν και μεις σε αληθινό σιδηροδρομικό δίκτυο ώστε να είμαστε συμβατοί με την εποχή μας και με τη παγκόσμια πρακτική της ανάπτυξης, και θα βλέπαμε πως θα αντιδρούσαμε, γιατί δεν θα μας κάνουν να νιώσουμε και ευγνώμονες που επί της ουσίας είμαστε αποκομμένοι από την πιο οικολογική μορφή μετακίνησης αγαθών και ανθρώπων.
Άλλη η εμπειρία της Ευρώπης…
Δεν είναι τυχαίες, όμως, αυτές οι αναζητήσεις των υπερ-κορεσμένων Πελοποννήσιων. Ξέρουν ότι στην Ευρώπη πράγματι σκουπίδια δεματοποιημένα μεταφέρονται με αυτό τον τρόπο με το σιδηρόδρομο, αλλά σε περιοχές με τεράστιες υποδομές και υπερσύγχρονα εργοστάσια ακόμα και μέσα σε πόλεις, ενώ υπάρχει παράλληλα και ένα οικονομικό σχέδιο ανταποδοτικότητας. Να σημειωθεί ότι τα εργοστάσια δεματοποίησης στην Περιφέρεια Πελοποννήσου που παρουσιάστηκαν ως λύση πλέον δεν χωρούν ούτε ένα…δέμα, ενώ στη Πάτρα ο περίφημος ΧΥΤΑ της είναι κατ’ ευφημισμόν τέτοιος, αφού πλέον τα σκουπίδια εναποτίθενται γύρω του. Γιατί; Μα πολύ απλά γιατί έχει γεμίσει η μονάδα του αλλά έτσι δεν πέφτει και το πρόστιμο από την Ε.Ε. που θεωρεί ότι τα σκουπίδια πάνε στο ΧΥΤΑ! Τόση εφευρετικότητα. Ίσως φταίνε οι “αγώνες των κατοίκων” εδώ και δεκαετίες για να μη γίνει πουθενά ΧΥΤΥ ή να μη λειτουργήσουν ήδη υπάρχοντες ΧΥΤΑ, διότι κανείς δεν θέλει στη γειτονιά του κάτι τέτοιο. Ως γνωστόν στη χώρα μας όλη η γη είναι για διακοπές,”ήπιο τουρισμό” και “οικολογική διαχείριση” μόλις “τακτοποιηθούν” τα αυθαίρετα, όπου τα σκουπίδια ως δια μαγείας κάπου αλλού πάνε.
Εν ολίγοις, χωρίς τα παραπάνω να σημαίνουν ότι τα απόβλητα στη Λυσιμαχεία τις προάλλες ήταν από την απέναντι πλευρά(τέτοια φορτία προτιμούν να μη διανύουν μεγάλες αποστάσεις για προφανείς λόγους) στην περιοχή μας πρέπει να έχουμε γενικότερα το νου μας, όχι γιατί δεν πρέπει να βοηθήσουμε αν χρειαστεί(κάθε άλλο), αλλά γιατί πρέπει να ξέρουμε ότι αν ερχόταν π.χ. σκουπίδια από την Πάτρα στη Στράτο με το ρυθμό που παράγει η Αχαϊκή πρωτεύουσα, η ζωή του εργοστασίου θα μειωνόταν στο ένα τρίτο. Επίσης έχουμε δικά μας προβλήματα να λύσουμε όπως εκείνα της προβληματικής λειτουργίας του ΧΥΤΑ στο Μεσολόγγι ή της καθυστέρησης στο έργο της Παλαίρου που από ότι μαθαίνουμε έχει πλέον ολοκληρωθεί αλλά ακόμη να …ηλεκτροδοτηθεί.
Γ.Σ.