Πολύ συζήτηση έχει γίνει το τελευταίο καιρό για τη κατάργηση οργανισμών του Δημοσίου. Ένας από αυτούς που αφορά άμεσα τη περιοχή μας είναι ο ΕΟΜΜΕΧ και αυτό διότι διατηρούσε σχολές κυρίως σε ημιαστικές περιοχές όπου γυναικες είχαν τη δυνατότητα να φτιάχνουν χειροποίητα χαλιά τονώνοντας έτσι τη τοπική οικονομία. Παράλληλα οι σχολές αυτές λειτουργούσαν ως ανάχωμα στην αστυφυλία των ημιαστικών και αγροτικών περιοχών.
Ήδη τη χρονιά αυτή έκλεισαν στο νομό μας η σχολή ταπητουργίας στο Ευηνοχώρι.
Στο θέμα επανέρχεται ο Ριζοσπάστης όπου κάνει λόγο σε δημοσίευμα του για απλήρωτες εργάτριες που εδώ και 4 μήνες δεν έχουν πληρωθεί και αναφέρεται σε όλες τις σχολές της χώρας:
“Οι σχολές αυτές ταπητουργίας είναι 16 σε όλη την χώρα ( Ηπειρος, Αιτωλοακαρνανία, Εβρος, Καστοριά, Καρδίτσα) και απασχολούν πάνω από 100 εργάτριες. Δημιουργήθηκαν στα μέσα της δεκαετίας του 1970, ως στήριγμα της τοπικής παράδοσης, αλλά έχουν εγκαταλειφθεί από τις κυβερνήσεις…
Βρίσκονται στον αέρα μετά από χρόνια σκληρής δουλειάς πάνω στον αργαλειό για να πιάσουν 300 με 400 ευρώ το μήνα, ανάλογα με την ταχύτητα στο δέσιμο των κόμπων και τον αριθμό των σειρών στον αργαλειό. Χειροποίητα χαλιά που πάνε για διαλογή στον ΕΟΜΜΕΧ και από εκεί διατίθενται για πώληση σε εκθεσιακά κέντρα του ΕΟΜΜΕΧ σε Αθήνα και Φιλιππιάδα.”