Μετά..
Θα σας διηγηθούμε μια μικρή ιστορία. Όχι μόνο γιατί θέλουμε να παρουσιάσουμε τα γεγονότα της, αλλά ίσως έτσι μπορούμε να δώσουμε -όσο αυτο είναι εφικτό- μια μικρή απάντηση για το τι φταίει στη χώρα μας και το πόσο μεγάλη διαδικασία είναι να κατασκευάσει κάποιος έστω και το παραμικρό.
Πέρυσι τον Ιούνιο φτιάχθηκε στον Άγιο Βλάση το παραπάνω άγαλμα. Απεικονίζει τον Ιωάννη Κούρο. Ήταν ο τελευταίος σχολάρχης του χωριού διότι αργότερα το σχολαρχείο έκλεισε λόγω του ότι κάποιοι κάτοικοι αντιδρούσαν. Ο Ιωάννης Κούρος πέθανε πικραμένος μετά από μερικά χρόνια. Και όλα αυτά συνέβησαν τον 19ο αιώνα!
100 και πλέον χρόνια μετά ένας χωριανός, ο Ιωάννης Τσαλάκος, αποφάσισε να κάνει δωρεά στο χωριό, τόσο τη προτομή του Ι. Κούρου που βλέπετε πάνω, όσο και τη κατασκευή της πλατείας ( που δεν υπήρχε ως τότε).
Το άγαλμα φτιάχθηκε, παρουσία επισήμων, αυτοδιοικητικών,πέρυσι τον Ιούνιο. Έγινε γλέντι στο κέντρο του χωριού, όλοι τον ευχαριστούσαν κτλ κτλ.
Δεν πέρασε κάποιος καιρός και το άγαλμα αυτό κρίνεται παράνομο διότι βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση στην Εθνική Οδό! ( Την Εθνική οδό Αγρινίου-Καρπενησίου όλοι την ξέρουμε αν είναι επικύνδινη η όχι και σε τι κακή κατάσταση είναι).
Η αρμόδια λοιπόν υπηρεσία εφάρμοσε αυτόν τον νόμο ( και καλά έκανε εφόσον ο νόμος υπάρχει) και κίνησε τις διαδικασίες.
Το ζήτημα είναι πως αυτή η υπόθεση του αγάλματος που βρίσκεται σε ένα απομακρυσμένο χωριό πήρε τέτοια τροπή σε γρήγορο σχετικά χρονικό διάστημα. Αυτό που μπορούμε να υποθέσουμε είναι ότι υπήρξε καταγγελία πολίτου. Δεν εξηγείται αλλιώς.
Αν αναλογιστούμε βέβαια τι κατασκευές υπάρχουν κατά μήκος ενός εθνικού δικτύου τότε πρέπει να ξηλωθεί όλη η..Ελλάδα.
Σημασία έχει ότι ο Ι. Κούρος ξηλώθηκε ξανά μετά από 100 και πλέον χρόνια. Μαζί του πάει να “ξηλωθεί¨το ψυχικό σθένος του Ι. Τσαλάκου, ο οποιος γύρισε πίσω στο χωριό του ως ευεργέτης κοντεύοντας τα 90 του. Παρεπιπτόντως σημειώνουμε ότι παρόλο που προσφέρει τα χρήματα για την αγορά και εν μέρει ανάπλαση της πλατείας υπάρχουν διαφωνίες από ισχνές ευτυχώς μειοψηφίες για να μη δοθεί στη καινούργια πλατεία το όνομα του αδελφού του ( ούτε καν του ιδίου) ο οποίος σκοτώθηκε από Γερμανούς στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο στη Βούλιστα Παναγιά Πρεβέζης. Mε τη λογική αυτή έπρεπε να αλλάξουν όνομα οι μισοί οδοί στο Αγρίνιο.
Όλα αυτά θα έχουν όπως και να έχει αίσιο τέλος.
Αυτή είναι όλη η ιστορία. Εμείς σας τη διηγηθήκαμε για να σας προειδοποιήσουμε τι ενδεχομένως μπορεί να σας συμβεί αν θελήσετε να φτιάξετε κάτι στο δικό σας χωριό ή στο δικό σας μέρος.
Μη το βάλετε κάτω όμως. Εδώ άλλοι δεν το βάζουν κάτω στα 90 τους.
Τι πρέπει να απαιτήσουμε εμείς;
Πέρυσι τον Ιούνιο φτιάχθηκε στον Άγιο Βλάση το παραπάνω άγαλμα. Απεικονίζει τον Ιωάννη Κούρο. Ήταν ο τελευταίος σχολάρχης του χωριού διότι αργότερα το σχολαρχείο έκλεισε λόγω του ότι κάποιοι κάτοικοι αντιδρούσαν. Ο Ιωάννης Κούρος πέθανε πικραμένος μετά από μερικά χρόνια. Και όλα αυτά συνέβησαν τον 19ο αιώνα!
100 και πλέον χρόνια μετά ένας χωριανός, ο Ιωάννης Τσαλάκος, αποφάσισε να κάνει δωρεά στο χωριό, τόσο τη προτομή του Ι. Κούρου που βλέπετε πάνω, όσο και τη κατασκευή της πλατείας ( που δεν υπήρχε ως τότε).
Το άγαλμα φτιάχθηκε, παρουσία επισήμων, αυτοδιοικητικών,πέρυσι τον Ιούνιο. Έγινε γλέντι στο κέντρο του χωριού, όλοι τον ευχαριστούσαν κτλ κτλ.
Δεν πέρασε κάποιος καιρός και το άγαλμα αυτό κρίνεται παράνομο διότι βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση στην Εθνική Οδό! ( Την Εθνική οδό Αγρινίου-Καρπενησίου όλοι την ξέρουμε αν είναι επικύνδινη η όχι και σε τι κακή κατάσταση είναι).
Η αρμόδια λοιπόν υπηρεσία εφάρμοσε αυτόν τον νόμο ( και καλά έκανε εφόσον ο νόμος υπάρχει) και κίνησε τις διαδικασίες.
Το ζήτημα είναι πως αυτή η υπόθεση του αγάλματος που βρίσκεται σε ένα απομακρυσμένο χωριό πήρε τέτοια τροπή σε γρήγορο σχετικά χρονικό διάστημα. Αυτό που μπορούμε να υποθέσουμε είναι ότι υπήρξε καταγγελία πολίτου. Δεν εξηγείται αλλιώς.
Αν αναλογιστούμε βέβαια τι κατασκευές υπάρχουν κατά μήκος ενός εθνικού δικτύου τότε πρέπει να ξηλωθεί όλη η..Ελλάδα.
Σημασία έχει ότι ο Ι. Κούρος ξηλώθηκε ξανά μετά από 100 και πλέον χρόνια. Μαζί του πάει να “ξηλωθεί¨το ψυχικό σθένος του Ι. Τσαλάκου, ο οποιος γύρισε πίσω στο χωριό του ως ευεργέτης κοντεύοντας τα 90 του. Παρεπιπτόντως σημειώνουμε ότι παρόλο που προσφέρει τα χρήματα για την αγορά και εν μέρει ανάπλαση της πλατείας υπάρχουν διαφωνίες από ισχνές ευτυχώς μειοψηφίες για να μη δοθεί στη καινούργια πλατεία το όνομα του αδελφού του ( ούτε καν του ιδίου) ο οποίος σκοτώθηκε από Γερμανούς στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο στη Βούλιστα Παναγιά Πρεβέζης. Mε τη λογική αυτή έπρεπε να αλλάξουν όνομα οι μισοί οδοί στο Αγρίνιο.
Όλα αυτά θα έχουν όπως και να έχει αίσιο τέλος.
Αυτή είναι όλη η ιστορία. Εμείς σας τη διηγηθήκαμε για να σας προειδοποιήσουμε τι ενδεχομένως μπορεί να σας συμβεί αν θελήσετε να φτιάξετε κάτι στο δικό σας χωριό ή στο δικό σας μέρος.
Μη το βάλετε κάτω όμως. Εδώ άλλοι δεν το βάζουν κάτω στα 90 τους.
Τι πρέπει να απαιτήσουμε εμείς;
Απλοποίηση ορισμένων διατάξεων του νόμου!
Αλλιώς κινδυνεύουμε όλοι από τους ..καταγγέλοντες.
Και πραγματικά όποια κυβέρνηση το κάνει αυτό θα τις βγάλουμε το καπέλο.
Αλλιώς κινδυνεύουμε όλοι από τους ..καταγγέλοντες.
Και πραγματικά όποια κυβέρνηση το κάνει αυτό θα τις βγάλουμε το καπέλο.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ VIDEO