Αρνητικό τι ισοζύγιο εγγραφών – διαγραφών και το 2013, αναλυτικά στοιχεία που επιβεβαιώνουν ότι ο επιχειρηματικός κατήφορος συνεχίζεται και πως το κλίμα υπεραισιοδοξίας που καλλιεργεί η κυβέρνηση, απλώς δεν μας αφορά
Παρά τα θετικά σημάδια που προβάλει η κυβέρνηση και παρά το κλίμα υπεραισιοδοξίας που έντεχνα καλλιεργεί το τελευταίο διάστημα, η πραγματική πορεία της οικονομίας… συνεχίζει τον κατήφορο. Και η επιχειρηματικότητα εξακολουθεί να βρίσκεται σε διαρκή καθίζηση, κάτι που επιβεβαιώνεται σε απόλυτους αριθμούς, με βάση τις εγγραφές – διαγραφές επιχειρήσεων κάθε μορφής στα μητρώα των Επιμελητηρίων της χώρας. Στην Αιτ/νία ειδικότερα, τα λουκέτα, που τα δύο προηγούμενα χρόνια πήραν τη μορφή χιονοστιβάδας, διαρκώς αυξάνονται. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι τον προηγούμενο μήνα, έκλειναν σχεδόν εκατό επιχειρήσεις…
Απ’ τις αρχές του έτους έως και τις 30 Απριλίου 2013, στην Αιτ/νία, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Επιμελητηρίου, άνοιξαν 275 επιχειρήσεις και έκλειναν 391. Η διαφορά των 116 επιχειρήσεων σε ένα τετράμηνο για μια φτωχή περιοχή, με τα ποσοστά ανεργίας και ανέχειας που διατηρεί ο νομός μας, δεν είναι καθόλου μικρή. Αντιθέτως, είναι εφιαλτική. Ουσιαστικά κάθε μέρα που περνά, κλείνει και από μια επιχείρηση, με ότι αυτό συνεπάγεται για τους ιδιοκτήτες, τους εργαζομένους, την τοπική οικονομία συνολικά.
Οι αιτίες είναι προφανείς: Το δύσκολο οικονομικό περιβάλλον που όχι μόνο δεν ευνοεί την επιχειρηματική δραστηριότητα, αλλά την στραγγαλίζει, η εξοντωτική φορολόγηση, η υπερβολική αύξηση του κόστους λειτουργίας, η σχεδόν ανύπαρκτη καταναλωτική δύναμη των πολιτών. Φυσικά, η γραφειοκρατία που εξακολουθεί να θριαμβεύει, είναι βασικός αποτρεπτικός παράγοντας (…εκτός κι αν είναι Κινέζος ή Άραβας επενδυτής, οπότε όλα λύνονται!), με τους εν δυνάμει Έλληνες επενδυτές να δηλώνουν απογοητευμένοι απ’ τη στήριξη που «απολαμβάνουν» απ’ το κράτος, ο δείκτης εμπιστοσύνης στο οποίο έχει καταποντιστεί.
Στην Αιτ/νία υπάρχει, βέβαια, και η λανθασμένη κατεύθυνση της όποιας επιχειρηματικότητας. Κυριαρχεί η «οικονομία του καφέ» και δεν είναι τυχαίο ότι τη φετινή χρονιά άνοιξαν 117 ατομικές επιχειρήσεις στον τομέα της παροχής υπηρεσιών, …έκλεισαν όμως 167! Στον τομέα της μεταποίησης είχαμε 53 εγγραφές και 64 διαγραφές, ενώ ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι τον προηγούμενο μήνα υπήρχε απόλυτη ισοψηφία (άνοιξαν 14, έκλεισαν 14 επιχειρήσεις).
Πρέπει, τέλος να σημειωθεί, ότι ακόμη και απ’ αυτές τις νέες επιχειρήσεις που ανοίγουν, ένα μεγάλο ποσοστό είναι εκ φύσεως θνησιγενείς. Είναι δηλαδή, εκ των προτέρων δεδομένο πως θα αντέξουν μικρό χρονικό διάστημα, η δημιουργία τους δε θα ήταν εντελώς αδύνατη, αν δεν υπήρχε η ενίσχυση μέσω κάποιου προγράμματος, έστω κι αν αυτή περιορίζεται στην επιδότηση εργασίας (μισθού) των υπαλλήλων. Αν συνεχίσουμε, πάντως, μ’ αυτούς τους ρυθμούς κι αν συνεχιστεί η ίδια πολιτική, σύντομα θα δούμε και μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν εδραιωθεί, να κλονίζονται.
ΦΩΤΗΣ ΜΠΕΡΙΚΟΣ-ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ