Οι σχολικές καταλήψεις από το 1991 ανελλιπώς υπάρχουν στο εκπαιδευτικό σύστημα Σεπτέμβριο ή Νοέμβριο κάθε σχολικού έτους.
Αν εξαιρεθεί το 1991 ( Κοντογιαννόπουλος και δολοφονία Τεμπονέρα) και το 1998 ( Αρσένης και “Κάτσε καλά Γεράσιμε”) , που ήταν πιο εμφανής η σύγκρουση απόψεων για την Παιδεία, αν εξαιρεθούν περιπτώσεις με συγκεκριμένα λειτουργικά ζητήματα όπως το Μουσικό Σχολείο σήμερα , οι καταλήψεις έχουν λάβει εθυμοτυπικό χαρακτήρα.
Προφανώς ερμηνείες του τύπου “τις υποκινούν εκπαιδευτικοί, πολιτικά κόμματα ή ομάδες”, είναι εντελώς επιφανειακές. Γιατί πολύ απλά όταν ένα αίτημα βρίσκει ανοχή η συμμετοχή, τότε υποβόσκει και είναι υπαρκτό και δεν μπορούμε να εφεύρουμε αβίαστα “βαρβάρους”.
Μήπως το σχολείο των τελευταίων ετών είναι πραγματικά ανιαρό; Όχι ότι δεν ήταν, αλλά τώρα οι πολλές παραστάσεις, ο καταιγισμός πληροφοριών, η νέα δόμηση της γνώσης και της επαφής με την χρηστικότητα της ζωής, έκαναν παρωχημένο τον σχολικό χρόνο.
Και τι σημαίνει παρωχημένος σχολικός χρόνος;
Ένα σχολείο ανιαρό, βαρετό, προβλέψιμο και μη χρηστικό. Ένα σχολείο επαναλαμβανόμενο, καθόλου ελκυστικό. Ένα σχολείο που πολλά πράγματα δεν τα βρίσκει κανείς αμέσως μπροστά του στην πραγματική ζωή. Ένα σχολείο που χάνει και δεν συγχρονίζεται.
Και ποιος ευθύνεται για τον παρωχημένο σχολικό χρόνο;
Οι καθηγητές; Οι γονείς; Οι κυβερνήσεις; Οι νόμοι; Όλοι έχουν το μερίδιο, αλλά δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει τους εργάτες του Πύργου της Πίζας ότι έφτιαξαν στραβό τον Πύργο, παρά μόνο τον ίδιο τον αρχικτέκτονα.
Η ίδια η αρχιτεκτονική, η δομή του εκπαιδευτικού συστήματος φταίει που ο σχολικός χρόνος είναι παρωχημένος και ανιαρός. Η ίδια δεν δίνει ευελιξία σε αυτόν, η ίδια γίνεται ιδεοληπτική είτε τεχνοκρατικά, είτε εξεργεσιακά. Η ίδια πνίγει ό,τι δημιουργικό πάει να δημιουργηθεί.
Αντιθέτως ό,τι αλλαγές στις δομές προτάθηκαν δεν έγιναν για να γίνει η εκπαίδευση καλύτερη, όπως στη Φιλανδία π.χ. αλλά υπάκουαν στην μπακαλίστικη λογική του να κόψουμε χρήμα λόγω μνημονίων κτλ.
Στα παραπάνω ίσως πρέπει να βρούμε τον ηθικό αυτουργό των καταλήψεων και ας μην δείχνουμε μυωπικά κοντά.
Ο Υπερ-βολικός