Πληθαίνουν οι καταγγελίες – αυτοκάθαρση ζητούν οι ιδιοκτήτες γραφείων τελετών που καταδικάζουν τέτοιες πρακτικές
Τον αποτροπιασμό προκαλούν οι πρακτικές που χρησιμοποιούν συγκεκριμένα γραφεία τελετών της περιοχής του Αγρινίου επάνω στην προσπάθειά τους να αντλήσουν πελάτες από το γενικό νοσοκομείο της πόλης μας. Χρησιμοποιώντας ουσιαστικά ως «κράχτες» τους λειτουργούς της δημόσιας υγείας, προσβλέπουν στην άγρα πελατών ανάμεσα από τους συγγενείς και φίλους ανθρώπων που μόλις έχουν χάσει τη ζωή τους.
Προβληματίζει η νομιμότητα αλλά κυρίως η ηθική αυτού του τρόπου προσέλκυσης πελατών που βασίζεται ουσιαστικά στην εκμετάλλευση του πόνου και της απόγνωσης. Την ίδια ώρα, συνιστά αθέμιτο ανταγωνισμό για όσους δεν επιλέγουν να λειτουργήσουν κατ’ αυτόν τον τρόπο, φέρνοντας για άλλη μια φορά στο προσκήνιο την ανάγκη ρύθμισης του κλάδου. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η σύνταξη σχετικού νομοσχεδίου αλλά και η έναρξη λειτουργίας Σχολής Επαγγελμάτων Κηδείας, δυο πρωτοβουλίες που προετοιμάζει το Σωματείο Ιδιοκτητών Γραφείων Τελετών Ελλάδος.
Πρόκειται για ένα πραγματικά ευαίσθητο θέμα, το οποίο διαθέτει τόσο νομικές όσο και ηθικές προεκτάσεις και ως τέτοιο πρέπει να κριθεί. Από τη μια έχουμε την εκμετάλλευση της λύπης και του πένθους ανθρώπων που μόλις έχουν χάσει κάποιο συγγενικό τους άτομο, και το τελευταίο που τους ενδιαφέρει είναι το αν την τελετή θα αναλάβει το Α’ ή το Β’ γραφείο. Από την άλλη όμως, έχουμε να κάνουμε με πρόκληση αθέμιτου ανταγωνισμού ο οποίος επιπλέον δημιουργεί μια ιδιαίτερα αρνητική εικόνα για το συγκεκριμένο επάγγελμα και σε καμία περίπτωση τέτοια φαινόμενα δεν πρέπει να χαρακτηρίζουν το σύνολο του κλάδου. Προβληματισμός υπάρχει όμως και για όσους επιλέγουν να παίξουν το ρόλο του «κράχτη», παραμελώντας ίσως την πραγματική τους εργασία που είναι η φροντίδα των ασθενών.
Όπως λοιπόν έχει καταγγελθεί στην εφημερίδα «Σ», την ώρα του πόνου και της απόγνωσης των συγγενικών και φιλικών προσώπων που λίγη ώρα νωρίτερα έχουν χάσει κάποιον δικό τους άνθρωπό, κάποιοι «καλοθελητές», εργαζόμενοι σε διάφορους τομείς του νοσοκομείου, πλησιάζουν τους θρηνούντες και προτείνουν συγκεκριμένα γραφεία τελετών, δήθεν «φίλων» ή «γνωστών», αφήνοντας μάλιστα να εννοηθεί ότι αν τους επιλέξουν, μπορεί να τους κάνουν και μια «καλύτερη τιμή». Συχνά, η «προεργασία» έχει ξεκινήσει αρκετά νωρίτερα, με κάποιους να αναλαμβάνουν το μακάβριο έργο να διαπιστώσουν ποιοι θα είναι οι υποψήφιοι πελάτες, δηλαδή οι ασθενείς οι οποίοι δεν έχουν ελπίδες επιβίωσης, ειδοποιώντας παράλληλα αυτούς τους «φίλους» και «γνωστούς» να είναι παρόντες όταν χρειαστεί για να «δέσουν» τη δουλειά.
Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο τέτοιες καταστάσεις να λαμβάνουν απρόβλεπτες διαστάσεις, με ασθενείς του νοσοκομείου και άτομα που θρηνούν την απώλεια της ζωής ενός δικού τους ανθρώπου, να γίνονται μάρτυρες έντονων διαπληκτισμών ή ακόμη και ξυλοδαρμών ανάμεσα σε προσωπικό του νοσοκομείου και υπαλλήλους γραφείων κηδειών που έχουν βγει προς άγρα πελατών. Επιπλέον, προβληματισμός προκύπτει και από το γεγονός ότι κάρτες και διαφημιστικά γραφείων τελετών και όχι μόνο, βρίσκονται τοποθετημένα και αναρτημένα στους πίνακες ανακοινώσεων του νοσοκομείου και όχι στον χώρο του νεκροτομείου, όπως και προβλέπεται από το νόμο, ενθαρρύνοντας έτσι αυτή την κατάσταση.
Ο συγκεκριμένος όμως τρόπος με τον οποίο λειτουργούν ορισμένα γραφεία τελετών, δημιουργεί πρόβλημα σε ολόκληρο τον κλάδο, αφού όχι μόνο χαρακτηρίζει όλους ανεξαιρέτως, ακόμη και τους επαγγελματίες που επιλέγουν να κάνουν ευσυνείδητα τη δουλειά τους, αλλά στην ουσία δημιουργεί και ζήτημα αθέμιτου ανταγωνισμού απ’ όσους καταφεύγουν σε τέτοιες πρακτικές προκειμένου να κλείνουν… συμφωνίες. Ταυτόχρονα όμως αποτελεί και μια επικερδή απασχόληση για όσους πραγματοποιούν μια τέτοια παράλληλη επαγγελματική δραστηριότητα, αφήνοντας στην άκρη τις επαγγελματικές τους αρμοδιότητες και υποχρεώσεις.
Όλα αυτά βέβαια είναι γνωστά και έχουν απασχολήσει επανειλημμένα τα μέλη του Σωματείου Ιδιοκτητών Γραφείων Τελετών Ελλάδος, το οποίο προσπαθεί να βρει τους τρόπους που θα βοηθήσουν το επάγγελμα να αποτινάξει από πάνω του τους αρνητικούς προιδεασμούς του παρελθόντος και να λειτουργήσει με έναν τρόπο περισσότερο ανοικτό και κατοχυρωμένο.
Για το λόγο αυτό, και ακολουθώντας το παράδειγμα της Κύπρου, έχει συστήσει ομάδα νομικών που συντάσσει ένα νομοσχέδιο το οποίο θα ρυθμίζει όλα τα του κλάδου. Όταν το νομοσχέδιο θα είναι έτοιμο, θα προταθεί στους υπουργούς Υγείας, Εσωτερικών και Οικονομικών, οι οποίοι θα αναλάβουν τις περεταίρω διαδικασίες ώστε να γίνει νόμος του κράτους.
Το επιστέγασμα όμως όλων αυτών των προσπαθειών θα είναι η λειτουργία σχολής επαγγελμάτων κηδείας, η οποία έχει προταθεί από το Σωματείο, ενώ μάλιστα έχει ήδη καταρτηθεί συγκεκριμένο πρόγραμμα με προτεινόμενα μαθήματα. Έτσι, όχι μόνο ο ιδιοκτήτης ενός γραφείου τελετών να είναι καλύτερα καταρτισμένος επάνω στο επάγγελμά του, αλλά ταυτόχρονα θα επιτευχθεί μια συνολικότερη αναβάθμιση του κλάδου. Ήδη μάλιστα έχουν γίνει βήματα προς αυτή την κατεύθυνση με την διενέργεια πρόσφατα ενός ειδικού σεμιναρίου για εργαζόμενους σε γραφεία τελετών, για το οποίο κλήθηκαν διδάσκοντες από την Μεγάλη Βρετανία που μετέδωσαν τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους στους Έλληνες συναδέλφους τους.
Παρά τις προσπάθειες που γίνονται όμως, τέτοια φαινόμενα εξακολουθούν να παρατηρούνται και προκειμένου να αλλάξει κάτι θα πρέπει να μεριμνήσουν και οι ίδιοι οι διοικητές των νοσοκομειακών μονάδων, ελέγχοντας τους εργαζομένους τους και λαμβάνοντας πρωτοβουλίες ώστε να περιοριστούν τέτοιες έξωθεν παρεμβολές στον τομέα της δημόσιας υγείας. Τα ίδια τα γραφεία τελετών με τη σειρά τους πρέπει να πραγματοποιήσουν αυτή την αυτοκάθαρση που επικαλούνται και να πιέσουν τόσο προς την λειτουργία των σχολών επαγγελμάτων υγείας όσο και της νομοθετικής κατοχύρωσής τους, ούτως ώστε όσοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στην ευαισθησία και διακριτικότητα που συνεπάγεται το συγκεκριμένο επάγγελμα, να απομακρυνθούν από τον χώρο. Φυσικά, δεν αποκλείεται να απαιτηθεί ακόμη και η επέμβαση Εισαγγελέα, σε περίπτωση που γίνουν συγκεκριμένες, επώνυμες καταγγελίες για «επαγγελματίες» που λειτουργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο, εκμεταλλευόμενοι των ανθρώπινο πόνο.
Κώστας Καρακώστας
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ