Ολοκληρώθηκε το Σάββατο το 3o μαθητικό Φεστιβάλ Θεάτρου. Θεσμός που διοργανώνεται τα τελευταία χρόνια στη πόλη μας έχει προσφέρει δυνατές συγκινήσεις και κυρίως έχει βάλει σε έναν άτυπο συναγωνισμό με δημιουργικά (εν τέλει) αποτελέσματα τα σχολεία του Νομού μας.
Τις προηγούμενες χρονιές υπήρχαν βραβεία κατάταξης ιδίως τις 3 πρώτες θέσεις και έπαινοι για τις υπόλοιπες. Φέτος όλοι ουσιαστικά υπήρξαν νικητές, καθώς οι παρατηρήσεις έδωσαν έμφαση στα θετικά σημεία που είχε να επιδείξει κάθε μαθητική παράσταση.
Οι απόψεις βέβαια σε αυτό το σημείο είναι διαφορετικές και οι συζητήσεις που προκλήθηκαν γύρω από αυτό πολλές. Από τη μια υπήρχαν εκείνες που υποστήριζαν ότι βραβεία κατάταξης πρέπει να υπάρχουν γιατί τονώνεται θετικά ο συναγωνισμός και κατ’επέκταση ο θεσμός του μαθητικού φεστιβάλ θεάτρου. Από την άλλη υπήρχε η άποψη ότι τα βραβεία ωθούσαν όλους τους εμπλεκομένους στο αυστηρό ανταγωνιστικό κομμάτι, με αποτέλεσμα εκτός από θετικά να υπάρχουν και αρνητικά συναισθήματα ιδίως σε εκείνους που δεν μπόρεσαν να κατακτήσουν κάποια υψηλή θέση ή έστω τη θέση που πίστευαν ότι άξιζαν.
Αναμφίβολα η κάθε άποψη έχει το σκεπτικό της. Ένας θεσμός για να διατηρήσει τη ζωντάνια του πρέπει να έχει το στοιχείο του συναγωνισμού. Από την άλλη όμως μια μικρή κοινωνία όπως η δικιά μας δεν είναι ανώνυμη με αποτέλεσμα το κριτήριο αντικειμενικότητας να βρίσκεται σε αμφισβήτηση είτε δικαιολογημένα είτε αδικαιολόγητα.
Όπως και να έχει το μαθητικό φεστιβάλ Θεάτρου πρόσφερε πολλά στη θεατρική παιδεία στη περιοχή μας και αγκαλιάστηκε από όλους.Τον καταλυτικό ρόλο σε αυτό τον έπαιξαν οι μαθητές , ο κόσμος που έρχονταν να δει τις παραστάσεις καθώς και οι εκπαιδευτικοί. Επομένως θέλει ευελιξία για να συνεχίσει ο θεσμός αυτός το ίδιο δυναμικά και στο μέλλον.