Μια από τις πιο περίεργες εικόνες που μπορεί να δει κάποιος στην πόλη, περί τα μέσα Αυγούστου όταν και έρχονται οι φοιτητές στο Αγρίνιο, είναι αυτή η ιδιάζουσα κατάσταση που μοιάζει κάπως με καλοκαιρινό νησί όταν γίνεται η αποβίβαση των τουριστών. Εκεί όπου ιδιοκτήτες σπιτιών προσπαθούν να πείσουν τους φοιτητές και κυρίως τους γονείς τους ότι είναι πιο συμφέρον για εκείνους να είναι πιο κοντά στο κέντρο της πόλης παρά δίπλα στις σχολές. Αυτό έχει να κάνει με την παλαιότητα των σπιτιών καθώς τα νεότερα είναι πιο περιφερειακά. Τα παλαιότερα, δε, έχουν και διάφορα «θέματα» όπως μειωμένη αυτονομία, πάρκινγκ, εξοπλισμό κλπ. Αλλά για τους φοιτητές ή όσους αναζητούν μικρό σπίτι για ενοικίαση(εργένηδες, περιστασιακούς επισκέπτες κλπ)είναι απλά θέμα προτίμησης. Πολύ απλά διότι σπίτια μικρά και γκαρσονιέρες ακόμα υπάρχουν. Ολόκληρα οικοδομήματα χτίστηκαν για να παρέχουν γκαρσονιέρες ενώ υπάρχουν ιδιοκτήτες που έχουν στην κατοχή τους πάνω από δύο δεκάδες τέτοια διαμερίσματα! Υπάρχει και ότι απέμεινε από την αντιπαροχή και οι τιμές έχουν κρατηθεί σε λογικά επίπεδα παρότι σε καιρό κρίσης που θεωρείται μέχρι και ανθρωπιστική η πτώση δεν είναι ανάλογη…
Το μεγάλο πρόβλημα όμως είναι τα μεγαλύτερα σπίτια. Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχουν! Η μεγάλη πλειοψηφία των ενοικιαστούν θέλει να αλλάξει σπίτι ή λόγω παλαιότητας ή λόγω τιμής και δεν μπορεί. Πολύ απλά γιατί με το σταμάτημα της οικοδομικής δραστηριότητας έπαψαν να υπάρχουν 4άρια και 5άρια για οικογένειες! Κι αν αυτό συνδυαστεί με την ανυπαρξία πλέον στεγαστικών δανείων και το ολικό πάγωμα της αγοράς στα όρια της απαξίωσης των ακινήτων καταλαβαίνει τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω.
Με αυτά και μ’ αυτά, μάλλον πρέπει να θεωρείται καλή εξέλιξη το γεγονός πως ένα σπίτι για οικογένεια 110 τετραγωνικών αν βρεθεί από… λαχείο σχετικά καινούριο πάει γύρω στα 420 ευρώ σε μια μέση τιμή ενώ αν είναι παλιότερο πάει ακόμα και κάτω από τα 350 σχεδόν στα 300. Τοπρόβλημα όμως είναι ότι πολλές οικογένειες πια δεν έχουν ούτε αυτό το ποσό να διαθέσουν αλλά παράλληλα είναι και δέσμιες του γεγονότος ότι δεν μπορούν να αλλάξουν σπίτι!
Η μεσίτρια αστικών ακινήτων κ. Παρασκευή Μπανιά-Κουτέρη εξηγεί στο «Γεγονός» ότι αυτό που συμβαίνει είναι κοινωνικό φαινόμενο που οφείλεται στην νέκρωση κάθε οικοδομικής δραστηριότητας. «Άνθρωποι ψάχνουν ακόμα και για να μπουν σε μικρότερα σπίτια ή να κατεβάσουν τα στάνταρντ τους σε σπίτια που δεν θα πήγαιναν στο παρελθόν αλλά και πάλι δεν βρίσκουν! Πολλά ζευγάρια παντρεύονται και μέχρι να βρουν κάτι αναγκάζονται να αναπαλαιώσουν σπίτια που ήταν σε αχρηστία ή να μείνουν ακόμα και με τους γονείς του ενός! Μετά ξεκινά μια ατελείωτη αναζήτηση… Καταλαβαίνετε ότι σε μια πόλη 100 χιλιάδων κατοίκων νέοι γάμοι αντιστοιχούν ίσως και πάνω από 200 κάθε χρόνο. Από αυτούς μόνο όσοι έχουν φροντίσει οι γονείς για έτοιμοι κατοικία λύνουν το πρόβλημά τους και πάλι όχι πάντα διότι υπάρχει πολλές φορές αδυναμία να το συντηρήσεις το σπίτι. Είναι τρομερό σε μια σύγχρονη πόλη να μην υπάρχουν ούτε τριάρια για να μείνει ο κόσμος. Ο ιδιοκτήτης πια ξέρει ότι θέλει και 1000 ευρώ για τα έξοδα να μεπι νέος ιδιοκτήτης και απλά κατεβάζει λίγο το ενοίκιο. Με 350 ή και ευρώ μένουν οι «σταθερές» οικογένειες πια σε σπίτια για πολλά χρόνια. Όλα αυτά αποτελούν ήδη ζήτημα για την τοπική κοινωνία που κανείς δεν ξέρει που μπορεί να οδηγήσει», μας εξηγεί η κυρία Μπανιά-Κουτέρη.
Όπως ακόμη εξηγεί στο «Γ» ο επίσης μεσίτης αστικών ακινήτων Στράτος Καλύβας, «όλοι εμείς οι επαγγελματίες θα ευχόμασταν να έχουμε σπίτια για ενοικίαση να διαθέσουμε. Αλλά αυτά πλέον δεν προλαβαίνουν καν να μείνουν διαθέσιμα και κλείνονται από στόμα σε στόμα. Αυτό όμως δεν αρκεί και έχουμε ήδη ένα εκρηκτικό πρόβλημα στέγης. Ο κόσμος δεν μπορεί να βρει σπίτι να μείνει! Σύντομα θα γίνει κοινωνικό αυτό το πρόβλημα και ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης δεν μπορεί να το λύσει». Σε ερώτηση, δε, για το τι μπορεί να γίνει η απάντηση είναι ακόμη πιο ζοφερή: «Τίποτε επί της ουσίας. Το πρόβλημα είναι δομικό, βαθύτερο. Από στιγμή που δεν φτιάχνεται πια σύγχρονη κατοικία και δεν υπάρχει ρευστότητα και δάνεια για αγορά νέας κατοικίας όλοι προσπαθούν με σπίτια που δεν τα αφήνει ο ενοικιαστής με τίποτε ή με σπίτια που στην ουσία δεν πληρούν τις σύγχρονες προδιαγραφές. Δυστυχώς αντί να δουν όλοι αυτό το εκρηκτικό θέμα ασχολούνται με παράπονα για τις τιμές των καταστημάτων που έχουν πέσει σε σημαντικό βαθμό και εξακολουθούν να ρυθμίζονται».
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ), που δημοσιεύτηκε η συντριπτική πλειοψηφία των ενοικιαστών, αλλά και μεγάλο μέρος των ιδιοκτητών αντιμετωπίζουν άμεσα σοβαρό πρόβλημα στέγασης, ενώ έχουν αυξηθεί οι συχνές μετακινήσεις ενοικιαστών από σπίτι σε σπίτι. Ακόμα και όσοι έχουν το δικό τους σκέφτονται να το εγκαταλείψουν.
Αν και η Ελλάδα κατείχε τις πρώτες θέσεις στην ιδιοκατοίκηση αλλά και την πρώτη θέση στις λιγότερες επιβαρύνσεις για την κατοικία των πολιτών της, η κοινωνική πραγματικότητα έχει αλλάξει. Για τους ενοικιαστές τα πράγματα εν είναι καλά καθώς μέσα στα χρόνια της κρίσης το 40% των ενοικιαστών πληρώνουν ενοίκιο μεγαλύτερο του 30% των εισοδημάτων τους, χωρίς σε αυτό το ποσοστό να υπολογίζονται τα έξοδα για θέρμανση και τα κοινόχρηστα, όταν πριν από την κρίση το ποσοστό αυτό έφτανε το 10%. Το 60% των ενοικιαστών δηλώνει ότι έχει αλλάξει σπίτι ή σκέφτεται να αλλάξει λόγω των οικονομικών δυσκολιών όπως και ένας στους δέκα ιδιοκτήτες.
Δεν καταλαβαίνουν πολλοί που έχουν δουλειά και σπίτι ότι η ανεργία, η έλλειψη οποιασδήποτε αποταμίευσης, το δημογραφικό, οι ειδικές συνθήκες στις πόλεις, η απουσία οικοδομικής δράσεις οδηγεί σε κοινωνικό θέμα που ξεπερνά τους ενοικιαστές: Όπως αναφέρει η έρευνα αυτή «Το γενικό κόστος στέγασης στην κρίση είναι ιδιαίτερα αυξημένο. Η σχέση εισοδημάτων και τιμών κατοικίας έχει υπερδιπλασιαστεί. Πρέπει να πάρουμε πολύ σοβαρά υπόψη μας το πρόβλημα της κατοικίας, κυρίως για το μέλλον. Πρέπει να απαντήσουμε ποιες θα είναι οι τιμές όταν θα ξεπεράσουμε την κρίση και αν αυτές θα μπορούν να καλύπτονται από τον πληθυσμό»
ΓΕΓΟΝΟΣ
1 Σχόλιο
Το θεμα ειναι οτι εγω ψαχνω εδω και ενα χρονο και δεν βρισκω πανε ολα απο στομα σε στομα που αναφερει και ο συντακτης υπαρχει τρομερο προβλημα