Η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη ως Προέδρου της ΝΔ μπορεί να σημάνει μεταφορά των γεωπολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών κραδασμών από την αριστερά στη δεξιά.
Κραδασμοί που ξεκίνησαν από τους αναποφάσιστους ψηφοφόρους, που επέλεξαν αντιδεξιό πόλο στις εκλογές του 2015, περισσότερο επειδή βιώσαν την κρίση οικονομικά και ένιωσαν ως διωκόμενοι “πολιτικοί πρόσφυγες” από τις εξαγγελίες για απολύσεις που υπήρξαν. Ένιωσαν απειλή. Τους κραδασμούς βιώνει η Αριστερά ( ή κεντροαριστερά) που ήδη δοκιμάζεται.
Τώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης καλείται να επαναπατρίσει τους “πολιτικούς πρόσφυγες” του λεγόμενου κέντρου, απολιτίκ ή με ιδεολογικές ρίζες, που βιώνουν τον νεοφιλελευθερισμό ή την όποια έκφανση του ως απειλή της εργασιακής σταθερότητας του.
Θα καταφέρει να το κάνει;
Η απάντηση είναι μόνο αν καταφέρει να δημιουργήσει αξιοπρεπείς εργασιακές θέσεις , όχι τόσο για τους ίδιους, μόνο και μόνο επειδή έχουν περάσει το Pick της παραγωγικής τους ηλικίας, αλλά για τα παιδιά τους.
Και κυρίως αν καταφέρει να πείσει για αυτό.
Μόνο τότε η κρίσιμη μάζα θα αλλάξει την προτίμηση της στο πρώτο κόμμα, άρα και στον Πρωθυπουργό. Σε συνδυασμό πάντα με το ενδεχόμενο παταγώδους αποτυχίας της τωρινής κυβέρνησης, η οποία δεν ολοκλήρωσε ακόμα τη θητεία της.
Άγριος
Υ.Γ. Όσο για τους κραδασμούς, όπως ξεκαθαρίζουν οι έννοιες αριστερός, κομμουνιστής, σοσιαλιστής κτλ επιτέλους θα ξεκαθαρίσουν και οι παρακάτω έννοιες: Μεταρρυθμιστής, Νεοφιλελεύθερος, Εθνολαϊκιστής, (Κεντρο)δεξιός.
Και κυρίως θα ξεκαθαρίσει τι σημαίνει επιχειρηματικότητα. Ποια νοείται; Εκείνη με τις δημιουργικές επιχειρήσεις και την αξιοπρεπή διαβίωση της Σκανδιναβίας ή κάποιων χωρών της Δυτικής Ευρώπης; Η εκείνη της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων με τα χαμηλά ημερομίσθια και τις ανισότητες. Επιτέλους θα ξεκαθαρίσει όλο το ιδεολογικό-οικονομικό τοπίο, από αριστερά προς στα δεξιά και το αντίστροφο…