Απομεσήμερο χτες, κάπου στη μέση της διαδρομής Αθήνα – Λειβαδιά. Μια βαριά συννεφιά τα μάζευε, έφευγε στο βάθος. Άφηνε ως τέλος τοπικής μπόρας υπέροχη ουρά – ουράνιο τόξο. Στο οπτικό μπέρδεμα των εφτά χρωμάτων το μάτι άρπαζε δυο αδρές ζώνες: Σύνθεση κίτρινου και μπλε, σε γαλάζιο ουρανό. Πολύ καλό σημάδι, σκέφτηκα. Αρκετή ώρα μετά, δεν ήταν μόνο ο σύγκρυος Νοτιάς που έστελνε ο χιονισμένος Ελικώνας, στο στάδιο της Λειβαδιάς. «Κάτι» ήταν πολύ πιο ψυχρό. Βαθμολογικά οριακό και προς το μείον. Σε βαθμούς ποδοσφαιρικούς, στη διακεκαυμένη ζώνη… Σε βαθμούς Κελσίου και αγωνιστικά και ψυχολογικά ΥΠΟ το 0!… Κι έτσι, «παγώνω», ανάμεσα στ’ άλλα, τα καρέ επικύρωσης εκτέλεσης… Εκτέλεσης άραγε ή αυτοκτονίας;.. Αν έχουν και οι αυτοκτονίες «χαριστικές βολές», το δεύτερο γκολ που δέχτηκε ο Παναιτωλικός, ως τέτοιο φαντάζει. Το’ χετε δει και ξαναδεί. ΠΟΝΟΣ!.. .που λεν ο Ν. και η Ο. , ένα αγαπητό, ωραία βαρεμένο Παναιτωλικά ζευγάρι. Το’ χουν δει και οι Παναιτωλικοί παίχτες. Σ’ αυτούς ΠΟΝΟΣ υπάρχει;..
Αξιωθήκαμε και δεν τελειώσαμε το παιχνίδι με 10, δηλαδή 11 μείον… Κάποια φλερτ , όμως, με το σύνηθες έντεκα …πλην, υπήρξαν πάλι κι ευτυχώς που ο διαιτητής Σπάθας απέφυγε να επισφραγίσει τα αρνητικά συναισθήματα που μας κατέλαβαν, όταν μάθαμε πως αυτός κληρώθηκε να σφυρίξει. Υπό …συνηθισμένες, επί τόσες αγωνιστικές, συνθήκες και ως παράδειγμα εκεί στο 72’ , θα μπορούσε να «μας κόψει ο μαύρος ο ρέκος» , κατά την τοπική έκφραση της Ανατολικής Ρούμελης ή ακριβέστερα ο μαύρος και κόκκινος εφόσον ο διαιτητής φορούσε μαύρη στολή και στο τσεπάκι διέθετε κόκκινη κάρτα. Επέλεξε , ευτυχώς, την κίτρινη για τον Καμαρά, στο φάουλ- αγκωνιά στον τερματοφύλακα Κυριακίδη, στα «παράπλευρα» της συνάντησής τους στη μεγάλη περιοχή. Δεν ξέρω τι λεξιλόγιο χρησιμοποιείται στο φύλλο αγώνα και με τετριμμένη δημοσιογραφική γραφή σημειώνω… «εσκεμμένο ή όχι το …τροχαίο, πάντως ο υπαίτιος …οδηγός Καμαρά επέστρεψε, χωρίς να εγκαταλείψει το θύμα στον τόπο του ατυχήματος».
Άπρακτες οι πρότελευταίες και τελευταίες ευκαιρίες του Παναιτωλικού, έστω για το γκολ της τιμής. Να, σαν πριν εκπνεύσουν τα ’90, ούτε το κόρνερ ευδοκίμησε, ως συνέχεια σημαντικότερης φάσης οπότε «…88′ Μεγάλη ευκαιρία για τον Παναιτωλικό. Ο Φερνάντεζ βρήκε τον Χαριστέα αλλά αυτός αστόχησε στο τετ-α-τετ με την μπάλα να καταλήγει κόρνερ. (Αλέξης Παπαχρήστος στο http://www.sport-fm.gr/article/534221). Άδοξη , στις καθυστερήσεις , μετά, και η ύστατη διείσδυση, με τη μπάλλα να φεύγει σε αντίθετη κατεύθυνση από τα δίχτυα της Λειβαδιάς. Δευτερόλεπτα κατόπιν, διαπέρασε το κρύο το σφύριγμα της λήξης.
Έξω από το γήπεδο. Ερημιά και των γονέων!.. Αντίθετα από τα απίστευτα «μέτρα ασφαλείας» της «αστυνομικής διεύθυνσης Ακαρνανίας» ,ανατολικότερα, το’ χουν πιο χαλαρά!.. Να , ένας …ολόκληρος αστυνομικός από τους ελάχιστους που αντικρίσαμε στην περίμετρο, ενώ για ΜΑΤ «εντός», ούτε κουβέντα. Δυο …ολόκληρες ασπίδες συν κράνη στο έδαφος αποτελούν δείγματα παρουσίας και άλλων …ολόκληρων δύο ένστολων, που παραδίπλα και πιο απάγκιο θα χουχούλιαζαν. Ανθεκτικότεροι στην ψύχρα, μπρος στην κλειστή θύρα δυο υπάλληλοι της ΠΑΕ;.. «τσαμπατζήδες»; (..που να στεκόμαστε να ρωτήσουμε για το …αποκλειστικό!!!….) .. ξεπαγιάζουν. Μεταξύ κάγκελων, συρματοπλεγμάτων, πανώ και τα λοιπά, διακρίνεται η απέναντι εξέδρα, να’ χει κόσμο. Είχε;.. Μπα!.. Οι φωτογραφίες δε λένε πάντα την αλήθεια.
Πρώτο πλάνο η κάμερα της Nova, δεν κρύβει ωστόσο τους «οργανωμένους» του Λεβαδειακού. Λίγες δεκάδες , σε γωνιά της «νέας» κερκίδας μεν, δε σταμάτησαν σ’ όλο το παιχνίδι, δε!.. Τι;.. Ι. Ασχολήθηκαν ελάχιστα με την υπάρχουσα ή … «φερόμενη ως…» έχθρα της Ομάδας τους με τον Παναιτωλικό. Απειροελάχιστα τα συνθήματα και γηπεδικά μπινελίκια κατά του Αγρινιώτικου Συλλόγου. ΙΙ. Ίσως επειδή φάνηκε ότι το ματς «το’ χουν» , μα ακόμα και σε φάσεις που έβγαινε πως «ακόμα παίζεται» δεν ξεσπούσαν φανατικά, καν υπέρ του Λεβαδιακού – χωρίς να σημαίνει ότι άφησαν παραπονεμένους τους παίχτες τους σε στήριξη!.. ΙΙΙ. Κυριάρχησαν από ετούτα τα παιδιά Ρουμελιώτικα… «γαλλικά» προς διαφορετικούς αντίπαλους. Δ.Ν.Τ., Τρόϊκα, Μέρκελ, Γερμαναράδες, Ευρωπαϊκή Ένωση, Παπαδήμος- Κυβέρνηση, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ στολίστηκαν με συνθήματα, τραγουδάκια και τέτοια, εφυϊέστατα με «λογάκια» που δεν τα μεταφέρουμε , διότι θα τα διαβάσουν και ανήλικοι!.. Αν τα καταγράφαμε σε «ηχητικό» τεστ … «πού νομίζετε ότι είναι» , στοίχημα ότι 100% , θα απαντούσαμε «σε διαδήλωση»!..
«…Δείχνει να’ χει κόσμο. Είχε;.. Μπα!..», λέγαμε παραπάνω. Το’ δατε στην τηλεόραση, το …εμπεδώνουμε και φωτογραφημένα, παραθέτοντας και «λεπτομέρειες». Πρώτον, στη διακοπή ημιχρόνου, στο χορτάρι άργησαν να εμφανιστούν οι αναπληρωματικοί για τη μίνι προπόνηση. Υποθέτουμε ότι δεν έφταιγε το κρύο- για «ζέσταμα» θ’ άλλαζαν μπαλλιές- μα ότι οι κ. Λεμονής και κ. Παράσχος, μάζεψαν τους 18 + 18 στα αποδυτήρια να ξεκαθαρίσουν εξάπαντος τι ήθελαν στο Β΄ μέρος, πριν ξαναστείλουν τους αναπληρωματικούς στην τρεχάλα. Δεύτερον, στα ελάχιστα σπίτια φάτσα γήπεδο, οι σκιές στα μπαλκόνια δεν ήταν θεατές, αλλά οι …γλάστρες και η βλάστησή τους!.. Μια εύκολη απομάκρυνση της μπάλλας από επικίνδυνη ακτίνα, την παρακολουθούν τρεις- τέσσερις όλοι κι όλοι άνθρωποι πίσω πολυκατοικίας. Ο ένας μάλιστα , μια που πολύ το κρύο ξαναλέμε, πίσω από το τζάμι!.. Στις φωτό, είναι αδύνατο να διακρίνουμε τους λιγοστούς , πλην «ήρωες άπαρτα βουνά» Παναιτωλικούς Οπαδούς, που βρέθηκαν ΚΑΙ εκεί. Μάθαμε ότι δεν είχαν πρόβλημα από τους οπαδούς του Λεβαδιακού, τουναντίον οι (πολύ σωστοί και εδώ) «οργανωμένοι» τους, πρότειναν φιλοξενία στη «δική τους» πλευρά. Τα παιδιά των Warriors Guererros , τα είδαμε αργότερα, όχι «εν εξάλλω», στην πίκρα αλλά με ψηλά το κεφάλι, ν’ αναζητούν, ρωτώντας υπεύθυνους του γηπέδου, το Αγρινιώτικο λεωφορείο. Το εντόπισαν κι όπως είναι γνωστό είπαν μερικές διόλου τσαμπουκαλεμένες, μα καθαρές και παστρικές κουβέντες στους παίκτες.
Να και τα «ενδοδημοσιογραφικά» παραλειπόμενα: Ι. Η κλασσική εικόνα του, μοναχικού στο βαν της Nova, τεχνικού, μπρος στο «μονόπλανο» πλέον – μια κάμερα στέλνει τις δηλώσεις Μουμίν. ΙΙ. Απλή φωτοτυπία χειρόγραφου τις συνθέσεις των ομάδων εκτύπωσε η ΠΑΕ Λεβαδειακός. Έτη φωτός πίσω από τις προδιαγραφές που τηρεί ο Αγρινιώτης υπεύθυνος τύπου στο Παναιτωλικό γήπεδο. (Τελείως άσχετη παρένθεση: Μια που αναφέρουμε «φωτός» , 5 λεπτά μετά το ματς, οι προβολείς έσβησαν. Οικονομία!…). Άπλετος, αλλά «θολός και κρύος» , κατά το έντεχνο τραγούδι, και σχεδόν Γ’ κατηγορίας ο χώρος συνεντεύξεων , κάτω από τις κερκίδες, σε αντίθεση με τα τόσα δα στενούλια και …ίδιας κατηγορίας δημοσιογραφικά θεωρία- στριμωξίδι εκεί!.. «Πού να δεις φίλε στους «μεγάλους αγώνες.. Με τον ΠΑΟ είμαστε τρεις σειρές , καθιστοί, σκυφτοί και όρθιοι πίσω» μου είπαν οι φιλικότατα εξυπηρετικοί Λειβαδιώτες συνάδελφοι. Το ίδιο και ο «επί της επικοινωνίας» της Βοιωτικής Ομάδας. Τους ευχαριστώ και από δω. ΙΙΙ. Και ΙΙΙΙ. Τάκης Λεμονής –πλάι στο πάνελ ο κ. Χρήστος Στούμπος- και Γιώργος Παράσχος λαμβάνουν θέσεις στα μικρόφωνα. Αντίθετα τα συναισθήματά τους, διαφορετικού μήκους, αναμενόμενα και οι δηλώσεις τους.
…προς κ. Τάκη Λεμονή, κάτοικο Αγρινίου πια, όπου ευχόμαστε ζεστά να μείνει, με επιτυχίες, αφάνταστα περισσότερο από την τρέχουσα πρόβλεψη του συμβολαίου του.
Κώουτς, «κάτι» μας …δείχνει ότι «στραβώνεις» απέναντί «μας» (…μου). Ωστόσο, τόσα χρόνια στο κουρμπέτι, ξέρεις ότι και τις «σκληρές» ερωτήσεις… ε, κάποιος πρέπει να τις κάνει- αυτός είναι επαγγελματισμός, από τη δική μας πλευρά. Ακριβώς επειδή είναι επαγγελματισμός ΔΕ σημαίνει ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ επιθετικότητα …ετούτο το ξεχωρίσαμε από την πρώτη συνάντησή μας. Από την άλλη, για μας τους Συντάκτες, το επικίνδυνο ως σαχλό είναι να παριστάνουμε ότι τα ξέρουμε όλα, να είμαστε ταυτόχρονα αθλητικογράφοι, πολιτικοί ρεπόρτερς, οικονομολόγοι, σεισμογράφοι, «ιατρικοί» κλπ. «ξερόλες». Ερχόμαστε κατά το δυνατό ενημερωμένοι σε αποστολές του αντικειμένου μας ή μη, πληροφορούμαστε από ειδικότερους γνώστες- συναδέλφους τα καθέκαστα, μεταφέρουμε (να, όπως χτες για το…Ρότσα…εεε.. Μητρόπουλο στόπερ) και ΡΩΤΑΜΕ. Δημοσιογράφος είναι ο διαβασμένος ΟΤΑΝ ΓΡΑΦΕΙ, αλλά και ο «αδιάβαστος», ΟΤΑΝ ΡΩΤΑΕΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ τον επαγγελματία και πλήρως ειδικό που κάνει δηλώσεις. Τότε ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΕΙ ανάμεσα στον Επαγγελματία και τον Κόσμο που περιμένει να μάθει, να λύσει απορίες, «επιφυλάξεις»… Αναμφίβολα στην καριέρα σου έχεις πέσει σε Συναδέλφους και «συναδέλφους». Το Αγρίνιο πάντως εκτός από την πεντακάθαρη Ομάδα, που ανέλαβες στα τωόντι δύσκολα, διαθέτει και «δύσκολους» όπως χρειάζεται, αλλά πεντακάθαρους , επίσης , Δημοσιογράφους.
Καλή καρδιά, από μένανε.
Θ.