Άκουγα πριν λίγες μέρες το αφιέρωμα της ΕΡΑ Σπορ(ναι, που και που έχει και πρόγραμμα)στην εκπομπή του Μάκη Τσίλκου “Αθλητικός Τουρισμός” τον γυμναστή και άνθρωπο της αθλητικής παιδείας από την περιοχή μας τον κ. Διονύση Μπαμπαρούτση. Τον “χρεώνω” στη περιοχή μας γιατί έτσι το θέλησε ο άνθρωπος, παρότι είναι βέρος Αθηναίος, Αμπελοκηπιώτης και μεγάλη μορφή ενός από τους δυο-τρεις μεγαλύτερους συλλόγους στο στίβο, του Πανελληνίου. Η εκπομπή αυτή αναδεικνύει εκτός από περιφερειακά γεγονότα στον αθλητισμό και συνδυασμένες δράσεις που φέρνουν τουρισμό σε διάφορα μέρη. Τουρισμό με αφορμή τον αθλητισμό, ένα από τα πιο αποδοτικά είδη, ειδικά για πόλεις σαν το Αγρίνιο που δεν έχει θάλασσα ή βουνό.
Για όσους δεν το ξέρουν ο Μάκης Τσίλκος είναι ίσως ο πιο αγαπητός και πολυπράγμων “στιβικός” ρεπόρτερ, μέλος του ΠΣΑΤ και ένας άνθρωπος που ξέρει τα πάντα γύρω από το αντικείμενό του, συμπεριλαμβανομένων όλων των προσώπων που που ασχολούνται με αυτό. Άκουγα, λοιπόν, τη συνομιλία τους με αφορμή τον ημιμαραθώνιο που έγινε σήμερα και σκέφτηκα ότι οι ακροατές από όλη τη χώρα πρέπει να σχημάτισαν μια εξαιρετική άποψη για την περιοχή. Πέραν του ότι ο κ. Μπαμπαρούτσης του εξήγησε πως μεγαλώνει ο ημιμαραθώνιος και πέραν του ότι μίλησαν για τις προοπτικές από τους επισκέπτες που μπορεί να μαζέψει ένα ακόμα πιο μεγάλο γεγονός, με διαδρομή γύρω από την Τριχωνίδα, μίλησαν και για στίβο. Ένας άνθρωπος που δεν είναι γηγενής αλλά έχει βγάλει ένα σωρό αθλητές με έναν από τους μεγαλύτερους δημοσιογράφους στο χώρο. Λόγω εξοικείωσης και γνωριμίας με το αντικείμενο ο κ. Μπαμπαρούτσης πρέπει να έκανε πολλούς να ψάξουν το Αγρίνιο στο χάρτη. Κάποια στιγμή μάλιστα φώναξε ζωντανά στον αέρα τη Γ. Τρομπούκη που προπονούνταν λίγο πιο πέρα και ο Τσίλκος θυμήθηκε το πόσο μεγάλη αθλήτρια έχει υπάρξει.
Πόσο μεγάλη προσφορά έχουν τελικά μερικοί άνθρωποι στην περιοχή ακόμα και “ως μη όφειλαν”, όντες άνθρωποι που ότι έκαναν και κάνουν το πρόσφεραν από ζήλο χωρίς εντοπιότητα. Το Αγρίνιο χρειάζεται μια καινούρια γενιά στα κοινά του που να αφήσει στην άκρη το παρελθόν και τα κόμματα και να δείξει αγάπη για την περιοχή. Άνθρωποι με ζήλο ήδη έχουν αρχίσει να το καταλαβαίνουν αυτό, γιατί οι εποχές αλλάζουν ραγδαία και ψάχνουν ανθρώπους να νοιαστούν. Πριν λίγες μέρες ένας παλιός αλλά ανήσυχος Αγρινιώτης μας έλεγε για δυο περιπτώσεις εκλεγμένων ηγετών της πόλης σε εποχές ταραγμένες που έτυχαν αποδοχής από όλους. Για τον Παπαϊωάννου που αν και πολέμησε στον ΕΔΕΣ στηρίχτηκε από την ΕΔΑ της εποχής και έτυχε μεγάλης αποδοχής. Και για τον Παναγόπουλο μετά που αποφάσισε να έχει από 6 συμβούλους μοιρασμένους από ΕΡΕ, Κέντρο και ΕΔΑ σε χρόνια ύποπτα και ενδιαφέροντα για να είναι “όλων των Αγρινιωτών”…Δεν υπάρχει άλλη λύση για τούτη την πόλη γιατί δεν υπάρχουν και πολλοί Μπαμπαρούτσηδες.
Γ.Σ.