Ήττα χωρίς να του αξίζει με γκολ στο 94’ για τον Παναιτωλικό στα Γιάννενα
Όσα δε φέρνει ο χρόνος τα φέρνει η στιγμή. Αυτή η σοφή λαϊκή ρήση βρήκε σήμερα απόλυτη εφαρμογή στο στάδιο «Ζωσιμάδες» των Ιωαννίνων όπου ο Παναιτωλικός αν και κρατούσε εύκολα το βαθμό στο τσεπάκι του, δέχθηκε γκολ στην τελευταία φάση του αγώνα γνωρίζοντας μια κρύα και παράλληλα άδικη ήττα.
Αν δε σφυρίξει ο ρέφερι, κανένα αποτέλεσμα δεν θεωρείται δεδομένο. Το γνωστό ποδοσφαιρικό ρητό φαίνεται πως… ξέχασαν οι αγρινιώτες που πλήρωσαν μια αδράνεια στην άμυνά τους, πετώντας παράλληλα στα σκουπίδια όλη τη μεγάλη προσπάθεια που είχαν κάνει στα προηγούμενα ενενήντα τρία λεπτά του αγώνα.
Για να φτάσουμε στον «ξαφνικό θάνατο», προηγήθηκε ένας αγώνας περίπου… σούπα. Οι παίκτες και των δύο ομάδων σαφώς καταπονημένοι από τις μεσοβδόμαδες υποχρεώσεις τους και αγωνιζόμενοι σε ένα κακό αγωνιστικό χώρο δεν μπόρεσαν να αποδώσουν ποδόσφαιρο αξιώσεων. Και πάλι όμως ο Παναιτωλικός ήταν εκείνος που φάνταζε πιο ομάδα μέσα στο τερέν καθώς έχοντας κλειδώσει καλά τα ατού του αντιπάλου του, είχε τις μεγάλες ευκαιρίες να είναι εκείνος ο νικητής.
Στο κλασσικό σύστημα με τρεις στο κέντρο και τον Καμαρά στην κορυφή επανέφερε την ομάδα του στο συγκεκριμένο παιχνίδι ο Χάβος με τα καναρίνια να μπαίνουν καλύτερα στο παιχνίδι, κρατώντας τη μπάλα και προσπαθώντας να δημιουργήσουν.
Τζούνιορ και Σφακιανάκης είχαν το κουμάντο στο χώρο του άξονα με τους Μπικέι και Κούσα να δείχνουν απροσπέλαστοι στα μετώπισθεν. Η αναγκαστική αλλαγή όμως του Θεοδωρίδη στο δεκάλεπτο, άλλαξε και τα σχέδια του Χάβου μιας και ο Νταλμά που πέρασε στη θέση του έδειχνε στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα εκτός κλίματος.
Οι γιαννιώτες πήραν μέτρα στο τερέν αλλά μέχρι εκεί. Ο Ράφαελ δεν ένιωσε ουδέποτε κίνδυνο πλην ενός καλού σουτ του Γιάκου στο 25’.
Με το ματς να είναι περίπου μοιρασμένο και ο Παναιτωλικός να απαντά στην ευκαιρία του Πας με το σουτ του Μπακάκη, το ημίχρονο δεν είχε κάτι περισσότερο να προσφέρει και ήταν ηλίου φαεινότερο ότι ο αγώνας «όδευε» προς τη λευκή ισοπαλία, ή πιο καλά, όποιος πετύχαινε το γκολ θα κέρδιζε και το παιχνίδι.
Στο δεύτερο μέρος οι όποιες επιθέσεις του Πας έμοιαζαν εντελώς αναιμικές και εξουδετερωνόταν εύκολα από την άμυνα του Παναιτωλικού με την αγρινιώτικη ομάδα να ψάχνει το γκολ στην αντεπίθεση και να είναι ξανά εκείνη που δημιούργησε και έχασε τις δυο πολύ μεγάλες ευκαιρίες με το σουτ του Μπακάκη να αποκρούεται εντυπωσιακά από τον Βελλίδη και το επόμενο σουτ του Καμαρά να περνάει ελάχιστα άουτ στη μεγαλύτερη ευκαιρία του αγώνα.
Όσο περνούσε η ώρα οι γηπεδούχοι δεν έδειχναν καν να πιστεύουν ότι μπορούν να πάρουν κάτι περισσότερο από την ισοπαλία στο παιχνίδι μιας και ο Παναιτωλικός είχε κλειδώσει για τα καλά τα νώτα του χωρίς να απειλείται. Το αχρείαστο φάουλ όμως στην τελευταία φάση του αγώνα και η μοναδική σημερινή αμυντική αδράνεια έφεραν το ανέλπιστο δώρο για τον Πας, με τον Κίτσου να σκοράρει και τον Παναιτωλικό να μην κάνει ούτε σέντρα φεύγοντας ηττημένος πληρώνοντας συνάμα τη… σιγουριά του και επιβεβαιώνοντας πανηγυρικά το ποδοσφαιρικό ρητό που γράφτηκε πιο πάνω.
Ο αντίπαλός του τον προσπέρασε στη βαθμολογία, η ζωή και οι αγωνιστικές υποχρεώσεις συνεχίζονται… Πέραν τούτου ουδέν μιας και θέμα παραμονής τουλάχιστον μέχρι στιγμής δείχνει να μην τίθεται, εκείνο που πρέπει όμως να κάνει ο Παναιτωλικός είναι να διαχειριστεί αυτή την ήττα – και τον τρόπο που ήρθε- η οποία σε συνδυασμό και με την –ελέω καιρού- γκέλα της Πέμπτης, έφεραν τα καναρίνια λίγο πιο πίσω στη βαθμολογία, με το επόμενο ματς στο Αγρίνιο κόντρα στον Απόλλωνα να φαντάζει ως μια καλή αρχή για την επιστροφή στις νίκες και το μαθηματικό κλείδωμα της παραμονής.
Ατομικά ο Ράφαελ δεν είχε ιδιαίτερη πίεση και ήταν εκεί όποτε χρειάστηκε, ίσως όμως θα έπρεπε να βγει στη φάση του γκολ χωρίς να ευθύνεται αποκλειστικά αυτός για το τέρμα που δέχθηκε ο Παναιτωλικός. Μπικέι και Κούσας ήταν για μια ακόμη φορά αλάνθαστοι και απροσπέλαστοι ως το 94’… Στη μοιραία φάση αδράνησαν και οι δύο. Σταθερός ο Γκάλο αμυντικά χωρίς όμως πολλές επιθετικές βοήθειες στο σημερινό παιχνίδι, κάτι που έκανε πιο πολύ ο Ανέν ο οποίος ήταν εξίσου καλός αμυντικά.
Ο καλύτερος του Παναιτωλικού και του γηπέδου ήταν ο Τζούνιορ που κάλυψε πολλούς χώρους, είχε καίριες επεμβάσεις και έμοιαζε ακούραστος. Θετική και η παρουσία του μαχητικού Σφακιανάκη που μετά την έξοδο του Θεοδωρίδη επωμίσθηκε τον άχαρο ρόλο του οργανωτή ενώ ο Νταλμά που αντικατέστησε τον προαναφερθέντα ήταν με μια λέξη αρνητικός. Μοναδική του ίσως σωστή ενέργεια η «τακουνιά» στον Καμαρά στη μεγάλη ευκαιρία του Παναιτωλικού.
Έτρεξε πολύ και σήμερα ο Γοδόι καλύπτοντας χώρους προσπαθώντας να περάσει τις κάθετες στον Καμαρά με τον τελευταίο να δείχνει επηρεασμένος από το κακό τερέν μη μπορώντας να φανεί απειλητικός πλην της μεγάλης ευκαιρίας του 75’.
Πολύ τρέξιμο, κάποιες λάθος επιλογές και δυο καλά σουτ από τον Μπακάκη που έδειξε στο δεύτερο μέρος να κουράζεται και αντικαταστάθηκε από τον Μπόγιοβτς ο οποίος στο διάστημα που αγωνίστηκε δεν μπόρεσε να απειλήσει ιδιαίτερα.
Ως αλλαγή διαχείρισης του χρόνου λογίζεται η είσοδος του Παπουτσογιαννόπουλου στο τέλος σε μια προσπάθεια του Χάβου να βάλει φρέσκα πνευμόνια στο γήπεδο. Ο νεαρός όμως παίκτης «χρεώνεται» το χωρίς λόγο φάουλ που έκανε και που που έφερε το μοιραίο γκολ.
Άψογη η διαιτησία του κ. Βοσκάκη που ορθά δεν έδωσε πέναλτι παρά τις διαμαρτυρίες των γηπεδούχων στο ακούσιο χέρι του Μπικέι στο δεύτερο μέρος.
Συνθέσεις:
ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ: Βελλίδης, Μιχαήλ, Τζημόπουλος,Κολοβέτσιος, Στρούνα, Τσουκαλάς, Λίλα (61’ Γιάκος), Γιάκος, Ακόστα, Κοροβέσης (73’ Κίτσου), Ίλιτς.
ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ: Ράφαελ, Ανίν, Μπικέι, Κούσας, Γκάλο, Τζούνιορ, Σφακιανάκης, Μπακάκης (67’ Μπόγιοβιτς), Γοδόι (83’ Παπουτσογιαννόπουλος), Θεοδωρίδης (15’ λ. τρ. Νταλμά), Καμαρά.
Π.Κ.
Περισσότερες φωτό στο photo-dervisis.smugmug.com/