Χτες στη Σάμο πολίτες έκριναν ότι ο Παπανδρέου κακώς είναι στο νησί τους και αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν την αφίσα που βλέπετε με τον αιμοσταγή Γιωργάκη και να κάνουν και διαδήλωση έξω από το ξενοδοχείο του. Με αρκετή μάλιστα επιτυχία αφού μάζεψαν καμιά 600ριά άτομα. Μέχρι εδώ καλά και στα όρια της δημοκρατίας. Τα είπαμε, τα γράψαμε; Τα είπαμε, τα γράψαμε.
Προσωπικά δεν έχω καμιά εκτίμηση για τον πολιτικό Παπανδρέου αν και έχω τη γνώμη μου για τη αισθητική της αφίσας αλλά και για το που φτάνει το δικαίωμα στη διαμαρτυρία. Ως εκ τούτου δεν μπορεί να με κατηγορήσει κάποιος ότι «μου τον έθιξαν». Με ενοχλεί όμως κάτι άλλο. Η δειλία του σιναφιού μου που αναγκάζει σοβαρούς και ασόβαρους να υιοθετούν τη ρητορική από μαζικές εκδηλώσεις είτε αποτελούν πάνδημα αιτήματα είτε την βούληση κάποιου γκρουπούσκουλου.
Διότι έγινε η γνωστή περιφορά της είδησης σε όλο το σύμπαν των μπλογκ και των ιστοσελίδων με έναν και μόνο τίτλο: «Ανεπιθύμητος ο Παπανδρέου στη Σάμο»! Είναι όμως αυτός ο τίτλος για την είδηση αυτή; Απ’ όσο ξέρω ποτέ 600 άτομα(ή 5.000) δεν εξέφρασαν τον αδάμαστο λαό. Για να μην αναφέρω πού πήγαινε για δεκαετίες η μονοεδρική της περιοχής και γελάσουμε όλοι μαζί τώρα που σφίξαν τα γάλατα… Διότι δημοσιογραφικά η είδηση αυτή καλύπτεται με τον τίτλο «Ομάδα πολιτών αποδοκίμασε τον Παπανδρέου..» ή ακόμα και «Έκριναν ανεπιθύμητο το Γιωργάκη πολίτες της Σάμου…», αν θες να το φορτίσεις. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν βγάζεις φιρμάνι ότι η βούληση των συγκεκριμένων είναι η βούληση του νησιού.
Ο λόγος που τα γράφω αυτά είναι γιατί σε επίπεδο τίτλων και υιοθεσίας της ρητορικής μειοψηφιών παίζεται ακόμα ένα παιχνίδι εξουσίας. Το ότι ο Τύπος είναι εξαρτημένος όλοι το ξέρουν. Ακόμα και εκεί που δεν παίζονται τα μεγάλα συμφέροντα. Οι πιο αφελείς το είδαν πλέον με τη μάχη που δίνεται αυτές τις μέρες με την… ιδιωτικοποίηση του 902.
Όμως δεξιές εφημερίδες μιλούν για «δυνάμεις καταστολής» ενώ η ιδεολογία που στηρίζουν δεν πιστεύει κάτι τέτοιο. Ο λόγος; Από φόβο και για να είναι αρεστές. Αυτό δε συμβαίνει πουθενά παγκοσμίως. Κάποιος που θεωρεί την αστυνομία έναν καταπιεστικό μηχανισμό μπορεί να γράψει ότι θέλει, εσύ κυρα-Βραδυνή μου όμως δεν μπορεί να υποβάλεις τα σέβη σου στον θεωρούμενο ιδεολογικό σου αντίπαλο. Γιατί κάπως έτσι φτάσαμε «ενώσεις» και «συλλόγους» των 5 ατόμων εμείς οι τυχάρπαστοι να τους ανάγουμε σε εκφραστές του λαού. Και βγάζει ανακοίνωση η «ένωση για την προστασία του ασβού», ενάντια στην εκβιομηχάνιση της Ποταμούλας και εμείς γράφουμε με μεγάλα γράμματα: «Βροντερό όχι είπε ο λαός στο ξεπούλημα της Ποταμούλας στα άνομα ιδιωτικά συμφέροντα»
Γ.Σ.