…προσπάθεια να σβηστούν τα γκράφιτι
Ίσως το μόνο σχολείο που δεν είχε γίνει σαν το Μπρονξ πριν από 30-40 χρόνια, από κάθε είδους γκράφιτι έμενε το συγκρότημα των Παπαστρατείων. Θες από ιστορική μνήμη, θες γιατί ήταν πολύ καλαίσθητα, θες γιατί και οι δυο διευθυντές που εμπλέκονται είναι άνθρωποι με ανησυχίες, θες γιατί τα ίδια τα παιδιά προστάτευαν το χώρο μέχρι σήμερα, ήταν θαύμα και άξιο απορίας πως δεν είχε περάσει κάποιος να γράψει τον πόνο του ή να βάλει πάνω τους την υπογραφή του.
Σήμερα το πρωί όμως όσοι πήγαν για δουλειά ή για μάθημα διαπίστωσαν ότι από την αιώνια Ελλάδα δεν ξεφεύγει κανείς. Τα είχαν βάψει, αλλού όπως στη φωτο 1 με την υπογραφή του καλλιτέχνη πάνω στην πέτρα, αλλού με την υποσημείωση “sex” κάτω από την παράκληση του 15μελούς να μην γράφουν στους τοίχους, αλλού με ένα όνομα και αλλού με κάτι ακατάληπτο. Λυπούμαστε, αλλά για λίγο δεν προλάβαμε μια εικαστική παρέμβαση -που την έσβησε η κυρία που ανέλαβε να καθαρίσει όσο μπορεί τις πόρτες- όπου ο καλλιτέχνης είχε φτιάξει ένα τεράστιο φαλλό μάλλον θέλοντας να μας δείξει ότι τις έχει πάρει τις αποφάσεις του…
Σημείωση πρώτη: Στην πέτρα από ότι μαθαίνουμε θα γίνει προσπάθεια αργότερα ή αύριο από τις διευθύνσεις για να σβηστεί ενώ στις πόρτες του γυμναστηρίου έχει ήδη σβηστεί το περισσότερο χρώμα, άρα οι φωτογραφίες είναι συλλεκτικές και μπορούν να μπουν σε διαπραγμάτευση για το αν αρέσουν στον πολύ κόσμο ή όχι.
Σημείωση δεύτερη: Η εικαστική παρέμβαση δεν είχε σχέση με την χτεσινή μέρα, ούτε περιείχε κάποιο πολιτικο-κοινωνικό μήνυμα από πολίτη ή πολίτες. Επρόκειτο για καθαρά…ιδιωτική πρωτοβουλία. Καλό κουράγιο σε όσους προσπαθούν να εξηγήσουν γιατί μερικά κτήρια(αν όχι όλα)πρέπει να μένουν όπως φτιάχτηκαν.
Γ.Σ.