Χτες το μεσημέρι όποιος από εσάς βρέθηκε γύρω στις 2:45 το μεσημέρι στο Αγρίνιο μεταξύ Σιντριβανιού και της οδού Παναγοπούλου είναι αδύνατον να μην παρατήρησε κάτι παράξενο. Μια κυρία, μιας κάποιας ηλικίας,κινούνταν από την γνωστή τράπεζα που είναι στη γωνία απέναντι από τα ταξί μονολογώντας, με δυνατή φωνή μάλιστα. Θα πει κάποιος, δεν είναι η πρώτη φορά που μονολογεί κάποιος ούτε στο Αγρίνιο, ούτε στην Ελλάδα. Πρέπει να είμαστε παγκοσμίως η χώρα με τους περισσότερους ανθρώπους που μιλάνε στο δρόμο. Ποιος ξέρει ίσως επειδή έχουμε τόσα πολλά αν πούμε και τόσους λίγους να μας ακούσουν…
Αλλά μην φεύγουμε από το θέμα μας. Το αξιοσημείωτο είναι τι ακριβώς έλεγε η κυρία αυτή. Λοιπόν, φώναζε “ο Βαρουφάκης”,”ο Βαρουφάκης”! Ίσως και μερικά άλλα ανάμεσα στην επίκληση του ονόματος, αλλά το βασικό νόημα ήταν αυτό: Ο Βαρουφάκης! Αυτό της είχε μείνει της γυναίκας αυτό έλεγε.
Ξέρω,θα πει κάποιος ότι εντάξει μπορεί η κυρία να έχει τα δικά της και άλλες φορές να φωνάζει κάτι άλλο, όνομα ή μη. Πράγματι, αλλά δεν είναι τυχαίο που αυτή την εποχή της έχει μείνει αυτό εντυπωμένο στον μονόλογό της. Σε τελική ανάλυση τι άλλο θα μπορούσε να φωνάξει; “Ο Σαμαράς;” ή μήπως “ο Θεοδωράκης;”.Τα καρποφόρα δέντρα βάζουμε όλοι στόχο όπως λέει και μια παροιμία…
Ξαφνικά κατάλαβα γιατί μπορεί να είχε τόσο έντονη την παρουσία του Βαρουφάκη στον μονόλογό της η συγκεκριμένη κυρία.Ήταν μεσημέρι κι όλοι συζητούσαν τις προτάσεις και τις αυτοδιαψεύσεις του υπουργού μέσα σε λιγότερες από δύο ώρες.Είχε μιλήσει-χωρίς να πει σε κανέναν για off the record-για φόρο στις αναλήψεις, για φόρο στα χρήματα του εξωτερικού, για ΦΠΑ 15%, πάλι για τρεις συντελεστές. Σε χρόνο dt τα είχε διαψεύσει και είχε βγει κι ότι όλα αυτά τα λένε οι δανειστές! Πως να μην φωνάζει το όνομά του μετά στον δρόμο η κυρία; Ήταν η ώρα που όλοι συζητούσαν για τον κ. καθηγητή.
Γ.Σ.