Κατά κοινή ομολογία, η ποίηση βρίσκεται στο εκδοτικό περιθώριο. Ωστόσο συνεχίζει να βρίσκει το κοινό της. Οι Έλληνες δημιουργοί κάνουν σοβαρά και ποιοτικά βήματα στην εξέλιξη του ποιητικού λόγου. Ένα τέτοιο σοβαρό «βήμα» έγινε από τις Εκδόσεις Διάττων που κυκλοφόρησαν ένα τόμο 350 σελίδων με τα «Άπαντα» της σημαντικής Αγρινιώτισσας Ποιήτριας Έλλης Γιαννοπούλου. Το βιβλίο αυτό, όταν το πήρα στα χέρια μου, ήταν μεν ένα καλοδεχούμενο δώρο, αλλά κυρίως ήταν ένα ωραίο ξάφνιασμα. Και μόνο η ανεπίληπτη εκδοτική εμφάνισή του, σε προδιαθέτει ευχάριστα και προετοιμάζει τον αναγνώστη για το περιεχόμενο.
Έχει τίτλο μαγικό, μόνο μια λέξη «ΠΟΙΗΜΑΤΑ» που τα λέει όλα και είναι αρκετή να συμπεριλάβει όλα τα ονείρατα από τη ζωή, μιας σπουδαίας ποιήτριας. Έκλεισε μέσα του αυτό το βιβλίο, εννέα ολόκληρες ποιητικές συλλογές της ποιήτριας, ένα έργο ζωής, που μας «ξεναγεί» διαβάζοντάς το, στο δρόμο της ποίησης, χωρίς να κινδυνεύουμε να χαθούμε. Η Έλλη Γιαννοπούλου δεν είναι ίσως ακόμα όσο θα έπρεπε γνωστή στο εκλεκτικό κοινό πού παρακολουθεί την ποίηση στη χώρα μας. ‘Ωστόσο όμως είναι μια αληθινή ποιήτρια. Στο βιβλίο της διαφαίνονται πάρα πολλά πράγματα, θέλω όμως να ξεχωρίσω και να σταθώ στην σωστή απεικόνιση του πραγματικού βίου και σ’ έναν βαθύ ανθρωπισμό που εκπέμπει.
Θέλω όμως να σας μεταφέρω, για να έχετε μια πιο έγκυρη άποψη, ένα απόσπασμα του εξαίρετου ποιητή Γιώργου Γεωργούση, από τον πρόλογό του που έγραψε στο βιβλίο. «Η γλώσσα στην ποίησή της είναι αβίαστα στρωτή, με ωραία Ελληνικά χωρίς εκζήτηση. Και με ιδιαίτερη μέριμνα για τον ρυθμό, αυτή τη συνεκτική δύναμη που ανακρατεί τα επί μέρους. Κάνει κοινή χρήση του ιαμβικού δεκαπεντασύλλαβου, που είναι πάντα το πιο οικείο μέτρο στο αυτί του νεοέλληνα, Και κάποτε χρησιμοποιεί και εύστοχη ομοιοκαταληξία ( συχνά ζευγαρωτή, συχνότερα σταυρωτή). Η έντονα βιωματική ποίηση της Έλλης Γιαννοπούλου σε συγκινεί με τους πηγαίους τόνους της και σε κερδίζει αισθητικά με την μορφική της επάρκεια. Είναι ποίηση που δεν χάνει ποτέ την επαφή της με την πραγματικότητα. Με προσήλωση στο χρέος του δημιουργού να βρει την χρυσή τομή ανάμεσα σ΄αυτό που είναι και σ΄αυτό που λέει, ανάμεσα στα συμβεβηκότα του βίου και το βάρος τους, δηλαδή την απαίτηση για νοηματοδότηση και την ενοποίηση ζωής και σκέψης. Κι αυτό που έχει αξία και σημασία με τη ζωή, δεν μπορεί παρά να έχει αξία και σημασία για την τέχνη».
Βιογραφικό
Γεννήθηκε στο Αγρίνιο όπου πέρασε τα παιδικά της χρόνια. Από την νεαρή ηλικία της ασχολήθηκε με την Λογοτεχνία. Ποιήματα και άρθρα της έχουν δημοσιευθεί σε γνωστά περιοδικά (Νέα Εστία, Διαδρομές, Εμβόλιμον, Λέξη κ.α.) και πολλές Ανθολογίες. Στο χώρο της παιδικής Λογοτεχνίας, έχουν δημοσιευθεί, πολλά ποιήματα και διηγήματά της. Έχουν εκδοθεί και κυκλοφορούν εννέα ποιητικές συλλογές της. Είναι μέλος του Δ.Σ. της Ένωσης Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών και συνεργάτης στο περιοδικό «Ρίζα Αγρινιωτών». Διαμένει μόνιμα στην Αθήνα.
Μάκης Γουβέλης