Πριν λίγες μέρες βγήκαν κάποια στοιχεία που έδειχναν ότι τη δεκαετία 2001-2011 η Ελλάδα ήταν τελευταία στους 27 της Ε.Ε. σε αγορά βιβλίων και προτελευταία σε δανειστικές βιβλιοθήκες. “Σκέψου τι θα γίνεται στο Αγρίνιο” είπαμε και πήγαμε να βρούμε κανένα στοιχείο. Η ένωση των βιβλιοπωλών δεν έχει συγκεκριμένα στοιχεία αλλά έχει την απάντηση που μας είπαν όλοι οι βιβλιοπώλες: “Απλά το βιβλίο στην Ελλάδα ήταν πανάκριβο”. Και γιατί ήταν πανάκριβο; “Για τους ίδιους λόγους που όλα είναι πανάκριβα όλα αυτά τα χρόνια. Γιατί λειτουργούσε ένα είδος ελέγχου τιμών από εκδότες(σ.σ.καρτέλ το λένε αυτό). Διαβάζει ο Αγρινιώτης απλά κάνει πια πολύ συγκεκριμένη επιλογή”. Τώρα… έπεσε η τιμή; “Έπεσε αρκετά. Βρίσκεις καλά βιβλία σε καλύτερες τιμές γιατί μας τα δίνουν εμάς σε καλύτερες τιμές”.
Και με το δανεισμό βιβλίων; Τι γίνεται με τη Δημοτική Βιβλιοθήκη; Λοιπόν τα νούμερα δεν είναι αυτά που θα περίμενε κάποιος καταστροφολόγος: Μετά από μια μεγάλη δωρεά(Σταμούλη) τα βιβλία έφτασαν τα 37.000. Το 2011 πήγαν στη Βιβλιοθήκη 42 σχολεία και το 2012 πήγαν 58 σχολεία. Το 2011 τα μέλη ήταν 4.264 και το 2012 ήταν 4.963! Το 2011 δόθηκαν για δανεισμό 7.210 βιβλία ενώ το 2012 δόθηκαν 7.996 βιβλία…
Έγινε σεμινάριο δημιουργικής γραφής όπου μετείχαν 150 φιλόλογοι και αφιέρωμα σε λογοτέχνες από την περιοχή. Αυτό μαζί με σεμινάρια πληροφορικής για ενήλικες- που πήρε και 2μηνη παράταση λόγω αθρόας συμμετοχής -και με εκπαιδευτικά προγράμματα για περίπου 200 παιδιά τη βδομάδα, ηλικίας 6-12 ετών, την κάνουν όχι μια “δανειστική” βιβλιοθήκη αλλά μια ζωντανή βιβλιοθήκη. Μετά το χαμό άλλωστε που έγινε όταν φαινόταν ότι θα έκλεινε η Παιδική Βιβλιοθήκη, τελικά ξαναλειτούργησε το 2011 αφού εντάχθηκε στην Παπαστράτειο Δημοτική Βιβλιοθήκη, αλλά αυτό δεν πούλησε ως είδηση. Μπήκε το 2012 στο δίκτυο Future Library του ιδρύματος “Σταύρος Νιάρχος” για να έχει σύνδεση με άλλες βιβλιοθήκες και να συνδέεται με νέες δράσεις, τεχνολογίες και προγράμματα. Αυτό το τελευταίο κι αν είναι κάτι που δεν πουλάει στο Αγρίνιο…
Γ.Σ.