Οι δεύτερες εκλογές του 2015 έχουν ξεκινήσει για τα καλά. Πιο βουβές και πιο μουλωχτές από ποτέ.
Οι περιοδείες και ο προεκλογικός αγώνας έχει αλλάξει μορφή συντριπτικά μέσα σε 10 χρόνια. Μαζί με αυτόν όμως άλλαξε συντριπτικά και η προεκλογική ρητορική, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την Αιτωλοακαρνανία.
Πλέον οι εκπρόσωποι των κομμάτων εγκαταλείπουν τις όποιες τοπικές αναφορές για όποια τοπικά προβλήματα, θεωρώντας ότι έκαναν το χρέος τους με τις κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις.
Την σκυτάλη έδωσαν σε καθαρά πολιτική ρητορική είτε περιοδεύουν στο Αγρίνιο είτε περιοδεύουν σε πεδινά και ορεινά χωριά. Σπάνια η κουβέντα θα πάει σε προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τόπος μας. Ακόμα περισσότερο σπάνιες είναι οι αναφορές για κάποιο σχεδιασμό που να αφορά συγκεκριμένα την Αιτωλοακαρνανία. Με εξαίρεση την Ιόνια Οδό, οι τοποθετήσεις για το κύριως πρόβλημα που είναι η ανεργία είναι γενικόλογες, χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν κανένα στρατηγικό πλεονέκτημα του τόπου μας.
Έλλειψη σχεδιασμού λοιπόν σημαίνει έλλειψη υποσχέσεων. Και η έλλειψη υποσχέσεων σημαίνει έλλειψη δεσμεύσεων.
Ο αντίλογος βέβαια θα πει ότι σε τόσο κρίσιμη περίοδο με την Αιτωλοακαρνανία θα ασχολούμαστε. Ναι και με την Αιτωλοακαρνανία θα ασχοληθούμε, όπως και με την Ηλεία και με την Αχαϊα.
Από που προέκυψε “banal”, οι όποιες αναφορές στην μικροοικονομία; Χωρίς ανόρθωση της βγαίνει κανείς από την οικονομική κρίση;
Δηλαδή ποια είναι η εικόνα που δίδεται; Ότι η Αιτωλοακαρνανία δεν έχει κανένα πρόβλημα, οπότε να ασχοληθούμε με την ελληνική και ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή;
Ας το σκεφτούν καλά τα επιτελεία των κομμάτων που θα ζητήσουν ψήφο στην Αιτωλοακαρνανία.
Από την πλευρά μας, οφείλουμε να προβληματιστούμε στο ότι υπάρχουν κόμματα που είναι ήδη ή διεκδικούν την θέση τους στη Βουλή και δεν έχουν διατυπώσει καμιά θέση για την Αιτωλοακαρνανία; Επιτέλους θα μάθουμε τις θέσεις τους;
Άγριος