Πατάτες παντού! «Πλανόδιες» και χωρίς χαρτιά
Παράλληλα με την επέκταση του κινήματος της πατάτας, του αρνιού και σύντομα του λαδιού και άλλων, είτε με πρωτοβουλίες πολιτών, είτε με ΜΚΟ μπροστάρηδες, με Εργατικά Κέντρα(Ναύπακτος, Πάτρα) ή ακόμα και μαθητές Λυκείου(Τρίπολη), το βέβαιο είναι ότι υπήρξε μια κινητικότητα που είναι καλοδεχούμενη. Αφενός όμως το θέμα μοιάζει να μην κάνει τη διαφορά, με αποτέλεσμα να είναι έτοιμοι να πουν «δικαιωθήκαμε» όσοι από την αρχή δεν είδαν με καλό μάτι τη πρωτοβουλία, αφετέρου έχουν αρχίσει να πολλαπλασιάζονται τα κρούσματα της καταφανέστατης απάτης και της εκμετάλλευσης της όλης διαδικασίας. Και από οργανωμένες ομάδες αλλά και από νεόπτωχους που πωλούν για να βγάλουν κέρδος και όχι για να απαλλάξουν τον κόσμο από τους μεσάζοντες.
Το ακόμα χειρότερο είναι ότι η όλη διαδικασία παίρνει διαστάσεις, την ώρα που έχει ανοίξει η μεγάλη κουβέντα τι θα γίνει με τις λαϊκές αγορές όπου ανθεί το παραεμπόριο, το οποίο οι έμποροι αδυνατούν να το ανεχτούν πια, και αν θα πρέπει να γίνουν κανονικές λαϊκές, όπου θα πουλούν προϊόντα οι παραγωγοί χωρίς να υπάρχουν και 200 κινητά μαγαζιά ρούχων ή παπουτσιών χωρίς απόδειξη, φορολόγηση, προέλευση και εν τέλει την παραμικρή νομιμότητα.
Το θέμα φοβούνται να το πιάσουν όλοι γιατί μέσα περιέχει και μια ολόκληρη πολυπληθέστατη κοινωνική ομάδα, τους τσιγγάνους των οποίων οι συνήθειες είναι συνυφασμένες με το πλανόδιο (και εκτός κάθε φορολόγησης ή ελέγχου) εμπόριο. «Χωρίς υπερβολή με τόσα χαράτσια, εισφορές, ταμεία, περαιώσεις, βιβλία, διπλοφορολογήσεις κλπ, μου έρχεται να προσφύγω σε κάποιο ανώτερο ή ευρωπαϊκό δικαστήριο εγκαλώντας την Ελληνική Πολιτεία για μεροληψία σε βάρος μου! Σε βάρος ενός μέρους του πληθυσμού γενικότερα και για προνομιακή μεταχείριση όλων αυτών των πλανόδιων, περαστικών και ελεύθερων από υποχρεώσεις» έλεγε πρόσφατα στο agrinionews.gr γνωστός έμπορος της πόλης, που για ευνόητους λόγους δεν επιθυμεί να χρεωθεί την παραπάνω πρόταση ανοιχτά.
Προς επίρρωση όλων των παραπάνω τις τελευταίες μέρες το Αγρίνιο έχει γεμίσει από πλανόδιους κα περαστικούς διαφόρων εθνικοτήτων και κοινωνικών ομάδων που κατά σύμπτωση όλοι πουλάνε πατάτες Νευροκοπίου! Ασφαλώς χωρίς κανένα χαρτί, καμιά σήμανση, κανένα δελτίο μεταφοράς. Όλα αφορολόγητα και απαλλαγμένα από…περιττές υποχρεώσεις που έχουν τα κορόιδα οι μανάβηδες, οι μαγαζάτορες και έμποροι. Ακόμη και την σχεδόν παρανοϊκή υπόθεση να κάνεις ότι οι πατάτες όντως είναι από το Νευροκόπι, στην τιμή που πουλιούνται είναι προφανές ότι αγοράστηκαν μαζικά σε κάποια από τις αγορές που στήθηκαν από το κίνημα της πατάτας και στη συνέχεια έφτασαν στο 0,60(λίγο πάνω, λίγο κάτω) το κιλό για να βγάλει και ο…μεταφορέας το κατιτί του!
Και φτηνά δηλαδή και από το «κίνημα», απλά με μικρότερο περιθώριο κέρδους λόγω κρίσης και με το κράτος να μην κάνει τίποτε. Στον Άγιο Κωνσταντίνο πλανόδιος μπαίνει σε μαγαζιά και ουζερί με ένα σακί πατάτες και διαλαλεί τη πραμάτεια. Στο κόμβο προς Θέρμο και Καμαρούλα, στην Καρπενησίου, τα σακιά είναι στο δρόμο και οι πλανόδιοι ξάπλα στον διπλανό ίσκιο πάνω στο γρασίδι. Τα ίδια και στον κόμβο του σταδίου, όπου έφυγε ένα μηχανοκίνητο οπωροπωλείο που έμεινε εκεί για κάποιους μήνες και Ρομά με βανάκια έχουν απλώσει τις πατάτες στο έδαφος, αυτοί χωρίς να ισχυρίζονται ότι είναι «Νευροκοπίου».
Γενικά, όσοι γυρίζουν στην πόλη έχουν να λένε ότι το φαινόμενο έχει πάρει τεράστια έκταση είτε με φορτηγάκια είτε και δίπλα σε κάθε είδους αγορά ή διασταύρωση. Φυσικά όλοι ζητούν να παρέμβει η δημοτική και η…ομοσπονδιακή αστυνομία αλλά όπως έδειξε και σχετικά πρόσφατο παράδειγμα ελέγχου σε πλανόδιους η κοινωνία δεν είναι και τόσο με τις αρχές, όταν διενεργούν ελέγχους.
Προς αποφυγή παρεξήγησης δεν παίρνουμε το μέρος των μεσαζόντων και αναδεικνύουμε κάθε προσπάθεια να πέσουν οι τιμές. Ούτε πιστεύουμε ότι οι έμποροι έχουν συνασπιστεί αρκετά, έχουν κάνει συνεργασίες και έχουν εξαντλήσει τα όπλα που διαθέτουν για να πουλήσουν φτηνότερα. Όμως αυτό που συμβαίνει στη αγορά, στις λαϊκές και στους δρόμους είναι άδικο για όποιον είναι νόμιμος και ευνοεί όποιον δεν χρωστάει σε κανέναν τίποτε. Για να δοθεί μια λύση όμως θα πρέπει πρώτα να αποφασιστεί σε πολιτικό επίπεδο αν ως κοινωνία επιθυμούμε τους κανόνες και κάποια να διασφαλίζουν ότι θα τηρηθούν αυτοί. Και μάλλον είμαστε μακριά ακόμη.
Γ.Σ.