Δεν μπορώ να ξέρω πως σκέφτεται τη σήμερον ημέρα ένας έμπορος, το μόνο που ξέρω είναι ότι δεν μπορεί να σκέφτεται όπως στο παρελθόν. Μιλάω για τον τοπικό έμπορο, όχι για τον “πολυεθνικό”. Ο ανταγωνισμός που έχει να αντιμετωπίσει δεν είναι μόνο από τη λαϊκή, αν πουλάει ρούχα, ή από τα λεγόμενα κινέζικα(“λεγόμενα” γιατί κινέζικα είναι και επίσημα ρούχα-φίρμες πλέον)αλλά από μαγαζιά χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Η κρίση έκανε πολλούς συντοπίτες μας να αναζητούν ρούχα, δώρα και άλλα προϊόντα πανεύκολα π.χ. σε e-shops στην Αγγλία. Χρέωση κάρτας, κόστος μεταφοράς, αλλά μπλουζάκι μάρκας με…4 ευρώ. Από αυτό που στην Ελλάδα είναι αδύνατον να έχει κάτω από….60 ευρώ. Φυσικά οι έμποροι εδώ έχουν να αντιμετωπίσουν ένα δυσβάστακτο κόστος λειτουργίας και έξοδα που μεγαλώνουν και από τον αθέμιτο ανταγωνισμό πειρατών, πλανόδιων και παράνομων. Ναι, αλλά ο καταναλωτής απλά λέει “δεν έχω να πληρώσω, πατριώτη” και πάει παρακάτω. Και το καινούριο στο θέμα είναι το πόσοι πλέον αγοράζουν με τον παραπάνω τρόπο… Σε μια μέρα παραλαβής λοιπόν σε γνωστή εταιρία ταχυμεταφορών που ήρθαν μαζί παραγγελίες από αγγλικό e-shop οι παραλήπτες ήταν 15 έως 20! Μόνο στο Αγρίνιο σε μια μέρα!
Και δεν είναι το μόνο αντικείμενο που το παγκόσμιο on-line εμπόριο αλλάζει ότι ξέραμε. Άνθρωποι που ασχολούνται με το internet έχουν να λένε πόσο ξεπερασμένο πλέον είναι φτιάχνεις blog τη στιγμή που μπορείς να φτιάξεις κανονικό site με άπειρες δυνατότητες με κάπου…2,5 ευρώ το μήνα. Ένα κλικ, για παράδειγμα, σε αμερικάνικα site που σου δίνουν τρομακτικές δυνατότητες και εφαρμογές που μπορεί να χειριστεί ακόμα και ένα παιδί. Θυσιάζεις την κατάληξη “.gr” για μια “.com” και έχεις άλλη τεχνολογία, όπως λένε οι ειδικοί. Εδώ υπάρχει πάντα η παγίδα ότι κάθε φορά θα θες όλο και περισσότερες δυνατότητες αλλά και πάλι “αν θες να κάνεις παπάδες” μπορείς να βρεις οτιδήποτε.
Δεν έχει διευθύνσεις το άρθρο για να μην κατηγορηθεί για διαφήμιση και έλλειψη αλληλεγγύης στην τοπική αγορά. Αλλά οι νεότεροι και οι γνώστες ήδη τρέχουν με άλλες ταχύτητες και το εμπόριο πρέπει άμεσα να βρει λύσεις σε έναν τέτοιο ανταγωνισμό.
Γ.Σ.
Υ.Γ. Τιμή και δόξα στο φίλο αναγνώστη Θανάση για το σχόλιο στη χτεσινή ανάρτηση. Τα σχόλια μου τα μεταφέρουν με ρέγουλα για να μην πάθω τίποτε και γι’ αυτό η απότιση φόρου τιμής είναι λίγο καθυστερημένη. Αλλά το σχόλιο πάνω στο θέμα με τα μαχαίρια ήταν με διαφορά το κορυφαίο των τελευταίων μηνών. Το θυμίζω: “…ρε Γ.Σ σε ορισμένα ουζερί ο μεζές που φέρνει δε ματσλιέται, θέλει μαχαίρι”!