(φωτογραφία: πρέφα)
Την επόμενη φορά που θα ακούσω κάποιον να μου λέει ότι «πρέπει να κάνουμε μια μικρή επανάσταση κάθε μέρα» όπως συνέβη πρόσφατα στη διάρκεια ενός καφέ θα είμαι πιο προσεκτικός. Θα τον ρωτήσω αν πήρε σύνταξη εκεί γύρω στα 50, πόσο εφάπαξ πήρε και πόσος είναι ο μισθός του σήμερα.
Ομοίως όταν θα ξαναπάω σε υπηρεσία και θα ακούσω κάποια ουρανομήκη παράπονα για την…απώλεια θα κοιτάξω μήπως η φίλη συνομιλήτριά μου έπεσε από τα 3.200 στα 1.950 ευρώ που είναι μια τρομακτική απώλεια, ειδικά όταν τα Χριστούγεννα πριν το 2009 αυτά όλα διπλασιαζόταν και το αμάξι ήταν έτοιμο να πάει σε όλα τα θέρετρα.
Ναι, είμαι επηρεασμένος από όσα είδαν το φως της δημοσιότητας το Σαββατοκύριακο σχετικά με τις πρόωρες συντάξεις και τον αριθμό/λάστιχο, τον απροσδιόριστο χ, δηλαδή πόσοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι. Αν ήμουν νοσοκόμος ή δάσκαλος ή γιατρός και έκανα τη δουλειά μου σωστά θα ήμουν πολύ πιο εξοργισμένος. Αλλά θεωρητικά κανένας μέσα από το ίδιο το Δημόσιο δεν είναι εξοργισμένος. Ουδέποτε είδα καμιά διαμαρτυρία γιατί:
α) τα μισά ΝΠΙΔ που πληρώνονται από το δημόσιο δεν απογράφτηκαν με αποτέλεσμα να παραδεχτεί ο Κυριάκος ότι «δεν γνωρίζουμε ακριβώς πόσοι είναι στο λεγόμενο ευρύτερο δημόσιο και αυτό θα κάνουνε είναι να μην τους στέλνουμε χρήματα!» β) ακόμα και σήμερα ενιαίο μισθολόγιο δεν υπάρχει γ) τώρα πια έχουμε εξακόσιες κάτι χιλιάδες υπαλλήλους στο στενό δημόσιο αλλά πριν 5 χρόνια είχαμε εννιακόσιες και στο ενδιάμεσο η διαφορά βγήκε σε σύνταξη ενώ οι συμβασιούχοι…εξαερώθηκαν τη στιγμή που στα χρόνια του Παυλόπουλου έγιναν ίσαμε…800 χιλιάδες συμβάσεις!
Άλλες παροχές εδώ, άλλη διοίκηση εκεί. Άλλο ταμείο αυτό, άλλο ταμείο το ευγενές το άλλο. Ένστολοι ετών 53 στη σύνταξη και «πρόωροι» καμιά 200ριά χιλιάδες στο ΙΚΑ, που βέβαια τους έσπρωξαν οι κυβερνήσεις προς τα εκεί γιατί τους έλεγαν “βγείτε τώρα γιατί θα κάνουμε κι άλλες μειώσεις”. Σε μια χώρα χρεοκοπημένη με το ¼ του πληθυσμού άνω των 60 ετών. Καταστροφή δηλαδή. Κι όμως ούτε ένα πανό, ούτε μια πορεία, ούτε μια διαμαρτυρία για την προφανή, απάνθρωπη «ενδοδημόσια» ανισότητα, για το κράτος αδικίας. Αλληλεγγύη είπατε; Μπα, νίκη των πονηρών…Και οι κανονικοί συνταξιούχοι να νομίζουν ότι παίρνουν 700 ευρώ το μήνα(στην καλύτερη) μόνο γιατί «κάποιοι τα έφαγαν τα λεφτά». Έτσι τους λένε.
Γ.Σ.
1 Σχόλιο
Η πλάκα είναι ότι ΠΑΣΟΚ-ΝΔ θυσίασαν το κοινό καλό για χάρη κάποιων προνομιούχων και τις ψήφους τους, μόνο και μόνο για να τους δουν να τους γυρίζουν την πλάτη στην κάλπη. Αλλά όπως λέει και η παροιμία “ουδείς αχαριστότερος του ευεγερτηθέντος” και όσο για τη συμπολίτευση ας πρόσεχαν.