Σε μια περίοδο που ο Παναιτωλικός βρίσκεται στη χειρότερη αγωνιστική του κατάσταση από τις αρχές της περιόδου, ο αγώνας στη Λειβαδιά ήταν απλά το κερασάκι στην τούρτα και ήρθε να επιβεβαιώσει με τον πιο εμφατικό τρόπο την οικτρή εικόνα που παρουσιάζει η αγρινιώτικη ομάδα.
Αγωνιστικά αν το δει κανείς το θέμα, ο Παναιτωλικός, μια ομάδα που σχεδιάστηκε φέτος με προπονητή τον Τεννέ να παίζει ως επί το πλείστον με αμυντικούς προσανατολισμούς, καλείται πλέον «άτακτα και βιαστικά» με τον Τάκη Λεμονή στον πάγκο να παίξει επιθετικό ποδόσφαιρο και αυτό δείχνει να της κοστίζει.
Για θετικά του σημερινού αγώνα δε χρειάζεται καν να ψάξει κάποιος, αρνητικά όμως θα βρει πολλά: Τα κυριότερα, η κάκιστη αμυντική λειτουργία και η νωχελικότητα των περισσοτέρων παικτών σε ένα ματς που κανονικά θα έπρεπε να τρώνε σίδερα! Ατομικά για κάθε παίκτη μπορούμε να πούμε τα εξής:
Τσενάμο: Δέχθηκε δύο γκολ χωρίς να φέρει ευθύνη και έσωσε κάποια ακόμη με τις επεμβάσεις του. Έδειξε έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης σε κάποιες περιπτώσεις που δεν στοίχησαν όμως περαιτέρω στον Παναιτωλικό.
Άντι: Τραγικό ματς. Οι αντίπαλοι έκαναν πάρτι από την πλευρά του στην άμυνα ενώ επιθετικά δε βοήθησε καθόλου. Πάρα πολλά αβίαστα λάθη στο ματς και έλλειψη καθαρού μυαλού.
Σιόντης: Φιλότιμος αλλά λίγος καθώς ο Μεντί τον ταλαιπώρησε ουκ ολίγες φορές. Λίγος και στα επιθετικά του καθήκοντα.
Κούσας: Με τον Μητρόπουλο παρτενέρ του στο πρώτο μέρος προσπαθούσε να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Στο δεύτερο μέρος και με την όλη αμυντική διάταξη να βγαίνει «ψηλά» δεν κατάφερε κάτι πολύ καλύτερο. Έδειξε όμως ένα πάθος και μια διάθεση που άλλοι συμπαίκτες του δεν είχαν και μπορούσε σε μια φάση στο πρώτο μέρος να σκοράρει (για δεύτερο συνεχόμενο αγώνα).
Μητρόπουλος: Στο πρώτο μέρος απλά εξέθεσε τον προπονητή του που τον εμπιστεύτηκε σε μια θέση που δε γνωρίζει. Ο Σουμπίνιο απλά έκανε πάρτι. Στο δεύτερο μέρος και αγωνιζόμενος στη μεσαία γραμμή, έτρεξε, έδειξε διάθεση αλλά έκανε πολλά λάθη και η προσφορά του ήταν ουσιαστικά μηδαμινή.
Ρότσα: Πήρε αρκετές πρωτοβουλίες και στο πρώτο και στο δεύτερο μέρος αλλά από ουσία μηδέν. Κακό και άναρχο ματς.
Μουμίν: Κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει ότι δεν προσπάθησε αλλά τα λάθη του στο χώρο του κέντρου ήταν πάρα πολλά με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συνέχεια κίνδυνοι στην εστία του Τσενάμο.
Θεοδωρίδης: Απλά υπήρχε στο φύλλο αγώνα.
Ακαλέ: Στο ημίχρονο που αγωνίστηκε δεν έκανε ούτε μία σωστή ενέργεια.
Καμαρά: Ανόρεχτος και κουρασμένος, χωρίς να φανεί στον αγώνα.
Χαριστέας: Από διάθεση σχετικά καλή, από αποτέλεσμα μηδέν. Βρέθηκε φάτσα με το γκολ τουλάχιστον τρεις φορές και δε σκόραρε. Δείχνει να έχει τσακωθεί με τα δίχτυα.
Αναστασιάδης: Μπήκε αλλαγή στο δεύτερο μέρος και η εν γένει συμπεριφορά της άμυνας εξέθεσε και τον ίδιο. Είχε όμως και καλές προσπάθειες ενώ έσωσε και ένα σίγουρο γκολ.
Φερνάντεζ: Μπήκε αλλαγή στο τελευταίο τέταρτο στη θέση του Μητρόπουλου και στο λίγο διάστημα που αγωνίστηκε έδειξε κάποια σχετικά καλή διάθεση περνώντας μάλιστα και μια ασίστ πάρε-βάλε στο Χαριστέα. Ίσως έπρεπε να έχει χρησιμοποιηθεί νωρίτερα, ειδικά με τους υστερήσαντες που είχε σήμερα ο Παναιτωλικός.
Καραμαλίκης: Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια… Μπήκε στο 87’ στη θέση του Θεοδωρίδη, ουδείς κατάλαβε το γιατί, μιας και το ματς είχε ήδη κριθεί. Ο ίδιος φυσικά και δεν κρίνεται.
Π.Κ.