Η πρώτη συσπείρωση ήρθε για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Βαγγέλας έδωσε την αφορμή καθώς στο βίντεο που έστειλε-φυσικά-παντού το γραφείο Τύπου του μέχρι πρόσφατα κυβερνώντος κόμματος, ο υπηρεσιακά μόνιμος ηγέτης της ΝΔ φαίνεται να λέει ότι «επανέφεραν στο δημόσιο τους άχρηστους». Θα την έκανε τη πατάτα ο Βαγγέλας διότι το πολύ άνετο στυλ και οι λαϊκές ατάκες κρύβουν παγίδες. Μπορεί όντως να ήθελε να πει αυτό που λέμε όλοι μας, ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν καθαρίστριες που παίρνουν 500 ευρώ το μήνα και άλλες που παίρνουν 1350, δουλεύοντας οι δεύτερες ούτε τις μισές ώρες.. Αλλά δεν είπε αυτό. Τσουβάλιασε και προκάλεσε τα γρήγορα αντανακλαστικά των απέναντι που έψαχναν εναγωνίως κάτι για να μπορέσουν να μπουν στον προεκλογικό αγώνα.
Το μόνο κακό για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι κάτι τέτοια δεν πολυσυσπειρώνουν εκείνον αλλά άλλες, τέως φίλιες, δυνάμεις. Ο κόσμος από το κόμμα που έφερε τη συμφωνία του Αυγούστου που όλοι ξέρουμε, απαιτεί άλλα πλέον. Άσε που δεν είναι ο ίδιος κόσμος. Μια ματιά στις συγκεντρώσεις το πιστοποιεί.
Αδιάψευστος μάρτυρας των παραπάνω είναι το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο μου, το οποίο μετά τη δήλωση του Βαγγέλα γέμισε και πάλι με mail από εξωτικούς προορισμούς της ριζοσπαστικής Αριστεράς(κυρίως εκπαιδευτικών) που είχα ξεχάσει ότι υπάρχουν καθώς είχαν μπει στη γνωστή θερινή νάρκη που χαρακτηρίζει αυτούς τους χώρους. Σκληρή γλώσσα και υπόσχεση για τιμωρία όλων των μνημονιακών.
Κάπως έτσι χτες έκανε την παρουσίασή της η ΛΑΕ στο Αγρίνιο αλλά δυστυχώς είχα να κάνω κάποια άλλη δουλειά και δεν πρόκαμα. Οι συνάδελφοι μου μετέφεραν-και κατόπιν το διαπίστωσα και σε αποσπάσματα στην οθόνη-ότι η κουβέντα πήγε ξανά στις αυτοκτονίες, στην ανεξαρτησία από τους τραπεζίτες, στους Λαούς που θέλουν κάτι άλλο και δεν το ξέρουν αλλά θα τους το πούμε εμείς, στις δικές μας δυνάμεις που θα μας κάνουν ένα Εκουαδόρ δίπλα στη Τουρκία και τη Λιβύη. Σκέφτηκα ότι ευτυχώς την έχασα την επανασύσταση των Αγανακτισμένων του 2010 από ανθρώπους που πριν λίγες μέρες κυβερνούσαν, έστω ως συνιστώσες. Το τέλος με δικαίωσε: υπόσχεση ότι «δεν θα περάσει» και επίσης υπόσχεση ότι οι αγωνιστές θα είναι στους δρόμους και θα είναι ντάλα μεσημέρι. Πάλι.
Αλλά τα έχουμε ξαναζήσει όλα αυτά και τώρα μοιάζουν σαν ανόρεχτο καθήκον. Τα βασικά κόμματα που τα έκαναν όχημα όλα αυτά δεν είναι πια τα ίδια. Μένει να δούμε αν θα αντικατασταθούν επάξια…
Γ.Συμψηρής