Για τους αμύητους η λέξη είναι ολόκληρη «selfομάτσουκο», αλλά στην… ντοπιολαλιά μας(τι ηλίθια λέξη)γίνεται- πολύ σοφά, πολύ ορθά-«selfομάτσ’κο». Είναι το στυλιάρι που κρατάνε σφίχτες, χίπστερς και άλλα αποδημητικά πουλιά σε παραλίες, θάλασσες και ακτές. Εκεί όπου πρέπει να θυμάστε τη συμβουλή του πελαργού της γνωστής καμπάνιας και να μην πετάτε σκουπίδια και γενικά μπάζα.
Το selfομάτσ’κο είναι μια πληγή της εποχής. Για κάποιο λόγο μπορεί να το κρατάει λάθος ένας αδαής μεσήλικας- όπως στην κεντρική μας φωτογραφία- και να μην καταλαβαίνεις γιατί κάθεται κι ασχολείται αφού δεν το ξέρει το σπορ. Είναι σημάδι των καιρών. Για κάποιο λόγο όχι απλά θέλουν να απαθανατίσουν τον εαυτό τους με κάποιο τοπίο ή με κάποιον άλλο, αλλά θέλουν να το κάνουν και με προοπτική του χώρου. Καλλιτεχνικά.
Διότι σήμερα όλοι είναι καλλιτέχνες. Και τα μουσάτα αγόρια σαν τον χίπστερ στην άλλη φωτογραφία που για κάποιον λόγο υπάρχει παντού. Και στην θάλασσα μέσα, αγόρια και κορίτσια γραμμωμένα που κάθονται πάνω στη σαμπρέλα(!) και αντί να χαρούν τη θάλασσα και τον/την καλό/ή τους, εκείνοι δίνουν οδηγίες που θα σταθεί ο καθένας πίσω από το selfομάτσ’κο, λες και θα τους παρκάρουν.
Οι δε μανάδες περιφέρονται στα μαγαζιά και το ματσούκι κρέμεται μαζί με το κινητό πάνω του, λίγα εκατοστά από το έδαφος. Ξαφνικά, μπροστά στη σωστή βιτρίνα, τσουπ, τραβάνε το παιδάκι, το στήνουν και αναπτύσσουν το εν λόγω ματσούκι προκειμένου να μπουν στο κάδρο της selfie οι ίδιες και το παιδάκι.
Δεν θα με πείραζαν όλα τα παραπάνω. Έτσι κι αλλιώς ο κόσμος τρέχει και για καλό αλλά και για να αποθεώνεται η γελοιότητα της ανθρώπινης φύσης. Αυτό που με τρελαίνει είναι ότι από Δευτέρα άνθρωποι που όλη μέρα τραβάνε τους εαυτούς τους και τους ανεβάζουν στα δίκτυα θα γυρίσουν και θα αρχίσουν τα tweet και τα post τα ψαγμένα, αφού «θα έχουν γεμίσει τις μπαταρίες τους» όπως λένε. Θα μας γράφουν για την Ισλανδία και πως οι πολιτικοί της με… κάκαλα κατάφεραν να της εξαφανίσουν το χρέος, άσχετοι όλοι με το τι χρέος έχει και το σόι χώρα είναι η Ισλανδία. Για το πώς χάθηκαν τα όνειρά τους. Για το πώς πρέπει μετά τις διακοπές να σηκώσουν πανό και να ξεκινήσουν.
Ως επίλογο, ένα έχω να ανακοινώσω, με τρόμο, αν και αργά, γιατί δεν προλαβαίνω τις μόδες εγκαίρως: Κυκλοφορεί και κάτι πιο τρομακτικό από το selfομάτσ’κο. Είναι στη φωτογραφία με τις χαρούμενες κυρίες και είναι το… selfοπάπ’τσο! Παπούτσι, δηλαδή, με υποδοχή για να βάζεις το κινητό και να… τραβιέσαι παντού! Ήμαρτον, Παναγία και αδικοχαμένη φρεγάτα Έλλη, μέρα που είναι…
Γ.Συμψηρής