Μια μαγευτική βραδιά μας χάρισε το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου της Ιερής Πόλης του Μεσολογγίου σε συνεργασία με την ΛΣΤ΄ Εφορεία Προϊστορικών και
Κλασικών Αρχαιοτήτων.
«Του Αυγούστου το φεγγάρι, λάμπει σαν μαργαριτάρι!»
2 Αυγούστου, 2012. Βράδυ με πανσέληνο στην Πλευρώνα. Κάτω από το φως ενός ολόγιομου φεγγαριού,(του πρώτου του Αυγούστου, αφού έχει και δεύτερο ο μήνας, στις 30), και την επική φωνή της ηθοποιού-τραγουδίστριας Μελίνας Μποτέλλη, σε τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι, ζήσαμε αξέχαστες στιγμές.Στο πιάνο τη συνόδευε, η επίσης εξαιρετική μουσικός, Γιάννα Λύκοβα.
Από κάτω, ως εκεί που φτάνει το μάτι σου, μια ατέλειωτη φεγγαρόστρατα, δίπλα στο μεγάλο κάμπο κι από πάνω ένας φεγγαροφωτισμένος δρόμος, να οδηγεί προς την Ανατολή, στην καστροπολιτεία, στον « πύργο της κυρα-Ρήνης», εκεί, που τις φεγγαρόλουστες νύχτες, ο βασιλιάς Ανήλιαγος, αντάμωνε την πανέμορφη κοπέλα. Κι ένιωθες λες κι όλο το περιβάλλον ολόγυρά σου, να αποκτά υπόσταση ζωής μέσα στη φαντασία σου κι όλα γύρω σου να ζωντανεύουν και να σου διηγιούνται δόξες της αρχαιότητας. Κι εσύ, να εμπνέεσαι από τη μαγική γειτόνευση με τον αρχαιολογικό χώρο και με τη βροντερή φωνή, που δονούσε τον αέρα, να ταξιδεύεις…
Ποιοτικό, έντεχνο τραγούδι, δωρική φωνή, έντονα συναισθήματα, κάτω απ’ το φως του αυγουστιάτικου φεγγαριού, που λες, κι αν σήκωνες τα χέρια ψηλά, θα το άγγιζες!
Ένα ουράνιο σώμα, λοιπόν, η σελήνη (σέλας = φεγγοβολώ-φεγγάρι), με δικά του βουνά και θάλασσες, δίχως ατμόσφαιρα και νερό, που απέχει από τη ΓΗ 385.000χμ., ο δορυφόρος της, που τη «συντροφεύει» στις κινήσεις της, αλλά και την επηρεάζει.
Η Σελήνη επηρεάζει και τον καιρό και την κίνηση των υδάτων, γι’ αυτό οι βροχοπτώσεις και οι παλίρροιες, λόγω της βαρυτικής έλξης που ασκεί στον πλανήτη μας.
Επηρεάζει όμως και τα αισθήματα και τη συμπεριφορά των ανθρώπων και των υγιών αλλά και των πασχόντων από ψυχολογικά προβλήματα. Τους «σεληνιάζει», δηλ. τους «ταράζει» τον ψυχικό τους κόσμο, αφού, κατά τον ίδιο τρόπο ασκεί και στον άνθρωπο βαρυτική έλξη, επειδή κατά 80/% το ανθρώπινο σώμα αποτελείται από νερό!
Από τους Αιγυπτίους μέχρι τους Έλληνες και από τους Σουμέριους μέχρι τους Αζτέκους, το φεγγάρι υπήρξε σημείο αναφοράς αρχαίων πολιτισμών.
Τα μυστήρια και οι μύθοι περί της Σελήνης, διαλευκάνθηκαν από τις παρατηρήσεις και τις μελέτες των αρχαίων φιλοσόφων, που πρώτοι αυτοί παρατήρησαν πως το φως της Σελήνης δεν ήταν παρά η αντανάκλαση των ακτίνων του Ήλιου στην επιφάνειά της, αφού, πραγματικά, το ημισφαίριο της Σελήνης, τις νύχτες της πανσελήνου είναι φωτισμένο από τον Ήλιο. Εκείνος δύει κι αυτή ανατέλλει!
Όλα αυτά που λέγονται περί Σελήνης, άραγε, να είναι πρόληψη ή αλήθεια; Εκείνο που είναι σίγουρο, είναι πως η ομορφιά της τις αυγουστιάτικες νύχτες είναι ανείπωτη!
Θάμα κι αυτό τ’ αποψινό!
Μέσα στο κάστρο το τρανό
που στεφανώνει το βουνό
μπήκε η κυρα-Σελήνη,
κι αμέτρητοι πολεμιστές;
μεμιάς χαθήκαν σα σκιές
έτσι, όπως σάλπιγγες γλυκές
να σήμαναν ειρήνη!
Θάμα κι αυτό τ’ αποψινό!
Τ’ άστρα, ψηλά στον ουρανό
χορεύουν καλαματιανό
με την κυρα-Σελήνη.
Κι η θάλασσα μουρμουριστά
τον ήχο τάχα τους βαστά
και την κυράν ευχαριστά
κι αυτή φλουριά τους δίνει!
Γεώργιος Αθάνας