Υπάρχει η δική μας εκδοχή και υπάρχει και των υπολοίπων. Εμείς λέμε ότι καταργήθηκαν οι τρόικες και τα μνημόνια, η Die Welt λέει, επί λέξει ότι «η ελληνική κυβέρνηση έπειτα από συζητήσεις μιας εβδομάδας και δύο αποτυχημένα Eurogroup, συμφώνησε να δεχθεί τους όρους λιτότητας από τις Βρυξέλλες, εναντίον των οποίων τασσόταν προεκλογικά»! Οι Γάλλοι λένε ότι πήγε σε έναν καλό συμβιβασμό η Ελλάδα, οι Ολλανδοί λένε ότι χωρίς έγκριση μεταρρυθμίσεων ή ισοδύναμα δεν έχει φράγκο.
Και η δική μας εκτίμηση στους δρόμους της πόλης δεν είναι ομοιογενής. Άλλοι κάνουν λόγο για «κωλοτούμπα» άλλοι κάνουν λόγο για «ανάσα αξιοπρέπειας» και «πρώτη φορά τόση περηφάνια». Άλλοι λένε ότι αποδείχτηκε ότι οι προηγούμενοι ήταν δοσίλογοι και νενέκοι, άλλοι λένε ότι εσωτερικά το κόμμα που κυβερνάει ήδη είναι έτοιμο για μεγάλες συγκρούσεις. Στα ψιλά περνάει για τους μεν ότι το πλεόνασμα πρέπει να είναι μικρότερο κι αυτό αφήνει μια ευελιξία κάπου 7 δις, στα ψιλά περνάει και για τους δε ότι σε μέρες μεγάλης εθνικής υπερηφάνειας ο αρχηγός της τούρκικης αεροπορίας δεν φαίνεται να φοβάται τον Πάνο Καμμένο και έρχεται ο ίδιος για τις παραβιάσεις. Αμφότεροι ξεχνούν ότι ο διορισμός νέου διοικητή στην Εθνική Τράπεζα απορρίφθηκε από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα!
Εν ολίγοις και πάλι διχασμός. Δεν ξέρω ούτε ένα σημείο στο οποίο να συμφωνούμε, ως λαός, από όσα έγιναν το τελευταίο διάστημα. Ζητήσαμε δανεικά τελικά; Πήραμε παράταση σε μνημόνιο(υπενθύμιση συμφωνίας)ή απλά βάλαμε υπογραφή σε μια σύμβαση; Θα περνάμε από έλεγχο; Η τρόικα είναι η τριμερής επιτροπή των Θεσμών; Θα πηγαίνουμε εμείς στην Ευρώπη για έλεγχο ή θα γίνεται μόνο με τηλεδιάσκεψη; Κι αν στην αίθουσα είναι ο…Τόμσεν; Το χρέος αναγκαστήκαμε να το αποδεχτούμε ως βιώσιμο κι αν ναι, πώς θα ζητάμε μετά κούρεμα; Τα λεφτά για τις τράπεζες τελικά χρειάζονται ή «παίρνουν τα λεφτά του λαού και τα δίνουν στους τραπεζίτες»; Αν ήταν ο Χαρδούβελης θα διαπραγματευόταν ή θα τα έστελνε με mail και με μέτρα μέσα; Η ανθρωπιστική κρίση πως και δεν φαίνεται στο τελικό κείμενο; Δεσμευτήκαμε για ισοδύναμα μέτρα αν δεν φτάνουν οι μεταρρυθμίσεις και πως θα γίνουν αυτές όταν αφορούν δύσκολες αποφάσεις; Νέα εποχή ή νέο ξεκίνημα σαν να μην πέρασε μια μέρα;
Όλα ανοιχτά και πάλι για 4 μήνες, οπότε θα ξανακριθούμε. Όπως θα κριθούν και οι προτάσεις μας τη Δευτέρα. Όπως θα κρινόμαστε κάθε φορά που θα ζητάμε λεφτά, για όσο δεν μπορούμε να είμαστε στις αγορές που είναι, μεν, επάρατες αλλά δίνουν λεφτά σε όλους τους άλλους που δεν ζητάνε διάσωση και ρευστότητα. Ελάφρυνση υπήρξε. Αλλά και πρόγραμμα υπάρχει. Παραμένει ο κίνδυνος βέβαια φτάσουμε τέλη Απρίλη και να μην έχουμε πάρει λεφτά που χρειαζόμαστε. Τελικά λεφτά «δεν υπάρχουν». Όλοι μια προσευχή να περάσουν τουλάχιστον οι νόμοι για τις 100 δόσεις και βλέπουμε αν αυτά που θα προτείνουμε θα είναι αρκετά. Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα.
Και καθώς είναι αγριεμένοι πιο πολύ εκείνοι που θα ήθελαν τα πράγματα να είναι αλλιώς, αυτές τις μέρες να εμπιστεύεστε όποιον δεν φωνάζει. Αν αυτός που σας εξηγεί τι έγινε κουνάει τα χέρια σαν παλαβός και γίνεται κατακόκκινος από μανία ή από εθνική περηφάνια, στρίψτε και φύγετε. Οι πιο πεπεισμένοι ψάχνουν εσωτερικούς εχθρούς.
Γ.Σ.
1 Σχόλιο
Ο Τσίπρας κατάφερε να αποδείξει ότι ακόμα και με σκληρή διαπραγμάτευση ο δρόμος του ευρώ είναι μονόδρομος:
Μνημόνιο, αξιολόγηση με κοστολογημένα ισοδύναμα μέτρα από την Τρόικα και λιτότητα…
Ο μόνος τρόπος να βγούμε από αυτό τον φαύλο κύκλο είναι με έξοδο στις αγορές. Αυτό δηλαδή που κατάφερε ο Σαμαράς με σκληρά μέτρα πριν τις ευρωεκλογές.
Για να δούμε τώρα ο Τσίπρας τι θα καταφέρει…
Όσο για τους ψεκασμένους που απαιτούσαν σκίσιμο μνημονίων και εξαφάνιση τρόικας η ΧΑ, το ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ τους περιμένουν…