Γράφει ο Γιάννης Συμψηρής
Είναι βράδυ 13 Αυγούστου και περιφερειακά του Αγρινίου συμβαίνουν τα εξής: Βραδιά με πανσέληνο στον Αρχαιολογικό χώρο της Στράτου με τη φιλαρμονική: έχει πολύ κόσμο. Βραδιά- πάρτυ ρετρό με πανσέληνο στο Emileon: Επίσης έχει κόσμο. Βραδιά ανάλογη στον Άγιο Αντρέα στη Μακρυνεία: Επίσης έχει κόσμο. Βραδιά με πανσέληνο στο Αγγελόκαστρο: Ναι, σωστά το μαντέψατε έχει και εδώ κόσμο. Γιατί στην αρχαία Πλευρώνα μια ανάλογη βραδιά(λίγο παραπέρα βέβαια από το Αγρίνιο αλλά με πολλούς και εκλεκτούς Αγρινιώτες) μήπως δεν είχε κόσμο; Μήπως δεν θα έχει κόσμο το beach party στην Τουρλίδα το βράδυ της Κυριακής στο εκεί πολυχώρο, που όπως μαθαίνω το διοργανώνει και Αγρινιώτης; Και βέβαια θα έχει.
Αλλά και στα Αμπελάκια που θα έχει το γενικό πρόσταγμα για ένα ολόκληρο διήμερο η Όλγα η Φαρμάκη και θα κάνει τον dj με μίξεις από κάθε είδους ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο-ελπίζουμε και από κλαρίνο; Φυσικά και θα έχει. Μπορεί η tv persona να μην πολυερχόταν παλιά στα πατρογονικά εδάφη αλλά τώρα οι εποχές άλλαξαν και όλο αναζητούμε τις ρίζες μας. Κάπου να πατήσουμε.
Εδώ, λένε πληροφορίες ότι ακόμα και ο Πετρέλης μπορεί αν έρθει να τραγουδήσει στην Ποταμούλα, άγνωστο ποια ημερομηνία, καθώς η μητέρα του κρατάει από τα μέρη αυτά. Ίσως έτσι ανακουφίσει και την περιοχή από την πρόσφατη πυρκαγιά που όσο να’ ναι χάλασε αρκετά το 15αυγουστιάτικο συναίσθημα των ημερών.
………………..
Για να μην ξεφύγουμε όμως, ειδικά το…mood του 15αύγουστου, η αλήθεια είναι πως δεν κατάλαβα ποτέ πως είναι τόσο πανηγυρίζον, από τη στιγμή που…εορτάζεται η κοίμηση της Παναγίας, κοινώς ο θάνατός της. Και δεν εννοούμε θεολογικά γιατί είμαστε βέβαιοι ότι κάποια απάντηση θα υπάρχει(με επικρατέστερη ότι πανηγυρίζεται η ένωσή της με τον Δημιουργό…)αλλά εννοούμε την παντελή απουσία οποιασδήποτε κατάνυξης και πολλές φορές οποιασδήποτε σοβαρότητας.
Θέλετε ένα παράδειγμα για να γελάσει το χειλάκι μας; Προχτές είχε πανήγυριν στ’στροφή στ’ Λεπενού. Δεν ειρωνευόμεθα απλά είναι πολύ γλωσσοπλαστικό να το γράφει κανείς όπως το λέμε μεταξύ μας στα Αγρινιώτικα.
Διότι εκεί στη στροφή στη Λεπενού προχτές είχε πανηγύρι όχι με όποιον κι όποιον αλλά με εκείνον που λέει τα εξής άσματα α) «κρίση με πιάνει κρίση» -κι άμα σε πιάσω θα σου ρίξω ένα τρικούβερτο…- όχι παρεκτράπηκα από τον ενθουσιασμό, και β) «είμαι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, μέσα σε μια φάση μαγική…». Όπως πληροφορήθηκα λέγεται Μακρόπουλος, παρότι η σχέση μου με το συγκεκριμένο είδος μουσικής είναι επιδερμική.
Προσπερνώ το συνθηματολογικόν του πρώτου άσματος που στόχο έχει να εμφυσήσει συνειρμούς επαναστατικούς στα πλήθη, αλλά και το σουρεαλιστικό με πολλά παραισθησιογόνα του δεύτερου άσματος και έρχομαι στην ουσία: Είχε κόσμο; Ίσαμε 4 χιλιάδες νοματαίους! Μιλάμε για λαϊκό προσκύνημα, που σημαίνει ότι εγώ μπορεί να λέω ότι θέλω, αλλά ο λαός γουστάρει Μακρόπουλο. Αυτό εκτός του ότι απαντάει στο Μητσάρα παραπάνω, σημαίνει και ότι σε κανένα δεν φάνηκαν πολλά τα 140 ευρά(να ‘ούμε) που είχε η φιάλη(sic) η ουισκάρα και σε κανένα δεν φάνηκε παράλογο το γεγονός ότι σου ζητούσαν για να καθίσεις να κάνεις μια ελάχιστη κατανάλωση 30 ευρώ(νε). Το ποτό, δε, είχε 15 ευρά(λέμε) άρα σου ζητάγανε να πιείς 2 ποτά! Αν γούσταρες, αλλιώς…
Και όχι, δεν «τους την έπεσε» κανείς, όπως στον ανάλγητο νεοφιλεύθερο Πρετεντέρη, αλλά τους αποθέωσαν όλους μαζί, διοργανωτές και δημιουργό-αοιδό-βάρδο! Εκτός από κάτι φιλαράκια μου, για τα οποία είμαι περήφανος, που είχαν πάει απλά για να γελάσουν αλλά είπαν «αϊ σιχτιρ» και έφυγαν όταν άκουσαν για την ελάχιστη κατανάλωση. Και τώρα που το σκέφτομαι μάλλον έφαγαν ένα ιδιότυπο face control…
……………………
Εν ολίγοις και για να μην το παιδεύουμε μπορεί η κρίση να φέρνει 60 πτωχεύσεις τη μέρα αλλά ο άρτος-άρτος και τα θεάματα-θεάματα. Και να μην παρεξηγηθώ(επιτρέψτε μου το α΄ ενικό), ξέρω ότι είναι ανάγκη η διαφυγή ή το να απολαύσεις τη πανσέληνο. Επίσης δεν είμαι θιασώτης του ότι μια και έχουμε κρίση πρέπει να κλειστούμε μέσα στο σπίτι και να μουρτζουφλιάζουμε μέχρι να πεθάνει ο καπιταλισμός. Το γεγονός ότι εμείς εδώ στην Ελλάδα το κάνουμε το διαλλειματάκι μας, δεν πα’ να γκρεμίζεται το σύμπαν, είναι χαρακτηριστικό της φυλής μας. Έτσι ίσως και να απαντάται και το μήνυμα της φωτογραφίας που υπάρχει πιο πάνω. Ο γνωστός Μητσάρας εξανίσταται γιατί δεν τα καίμε και μεις και κοιμόμαστε. Και μας βρίζει. Θέλω να δώσετε προσοχή στο «διασκεδάστε» που γράφει μετά το «σπάστε» και το «κάψτε» και στο ότι το πανώ το κρατάει ο Μητσάρας… Αυτό δείχνει και πως αντιλαμβανόμαστε ότι έγινε στη Βρετανία. Ως διασκέδαση, το να καίνε όχι τη Βουλή των Λόρδων ή των Κοινοτήτων αλλά το σπίτι των διπλανών. Και να κάνουν πλιάτσικο όχι για ψωμί, αλλά για ακριβά sneakers και για i-pad. Και το πανώ το κρατάει ο Μητσάρας… Και οι Άγγλοι και πρόβα τζενεράλε για τους Ολυμπιακούς κάναν και φιλοξένησαν και τρία αθλητικά γεγονότα και έφτιαξαν και τους «Λοντονίστας». Όχι για αλληλεγγύη στην…εξέγερση όπως νόμισαν κάτι δικοί μας(που έκαναν και μια πορεία της πυρκαγιάς) αλλά για να στηρίξουν τους λεηλατημένους. Και μερικές μέρες μετά υπάρχουν μόνο ψύχραιμες κουβέντες αλλά όχι ατελείωτο «παρλάρε» σχετικών και άσχετων.
…………………………………
Νομίζω γίναμε αντιληπτοί. Η πραγματικότητα του Ελληνικού Αυγούστου είναι σχεδόν ιερή και δεν σηκώνει ούτε αναγωγές με το διεθνές περιβάλλον, ούτε επαναστατικότητες, ίσως ούτε και την παραμικρή σοβαρή προσέγγιση. Εδώ να φανταστείτε περνάς από τα μέρη που συναθροίζονται οι νέοι πλην καφετεριών και όλη η ψυχή τους κάπου έχει πάει διακοπές. Λείπουν όλοι, ακόμα και αυτοί που κάνουν καθημερινή επανάσταση. Μόνο κάτι πιτσιρίκια που οι γονείς-δημόσιοι υπάλληλοι είχαν άδεια τον Ιούλιο είναι εκεί και φωτογραφίζονται πάνω στα μάρμαρα με τις αισθητικές παρεμβάσεις, σα να είναι σε χώρο ιερό που απλά αναπαύεται…
Αναβάλλονται όλα, λοιπόν, για το Σεπτέμβριο. (Άκου 30 ευρά ελάχιστη κατανάλωση…).