Μια μεγάλη μέρα ξημέρωσε,
μεγάλη για τη μνήμη,
μικρή για το τώρα..
τη μνήμη σφράγισαν οι κάνες των όπλων
που με αυτές έβαλαν την υπογραφή τους απλοί άνθρωποι που ζούσαν ανάμεσα μας.
Γιατί;
Γιατί το θέλω τους έφτανε μέχρι να απαρνηθούν ακόμα και τη ζωή τους.
Τόσο ψηλά ήταν η οροφή των αξιών τότε.
Και πιο ήταν το θέλω τους; Ελλάδα χωρίς ξένο κατακτητή.
Χρόνια μετά , σήμερα, οι μνήμες αυτές δύναμης, πυγμής έχουν σκεπαστεί..
Από τι; Από ύφεση σε όλα: Σε κράτος, σε αξίες, σε δύναμη, σε, σε, σε..
Και μετά επιστροφή ξανά στην ύφεση και στην καθημερινότητα αυτής..
Αυτές τις μνήμες θα θυμηθούμε αύριο το πρωί στις πλατείες και τα σχολεία σε όλη την Ελλάδα.
Και αυτές θα ξεχάσουμε πάλι να πάρουμε ως εφόδια δύναμης για την αντιμετώπιση των σημερινών προβλημάτων ως Ελλάδα και ως κοινωνία..
Από αύριο το μεσημέρι κι όλας..
Πώς; Μα πολύ απλά..βάζοντας τριαντάφυλλα λήθης στις κάνες τις λαϊκής θέλησης 69 χρόνια πριν, για να σιγήσουν στους εισβολείς του τώρα.
μεγάλη για τη μνήμη,
μικρή για το τώρα..
τη μνήμη σφράγισαν οι κάνες των όπλων
που με αυτές έβαλαν την υπογραφή τους απλοί άνθρωποι που ζούσαν ανάμεσα μας.
Γιατί;
Γιατί το θέλω τους έφτανε μέχρι να απαρνηθούν ακόμα και τη ζωή τους.
Τόσο ψηλά ήταν η οροφή των αξιών τότε.
Και πιο ήταν το θέλω τους; Ελλάδα χωρίς ξένο κατακτητή.
Χρόνια μετά , σήμερα, οι μνήμες αυτές δύναμης, πυγμής έχουν σκεπαστεί..
Από τι; Από ύφεση σε όλα: Σε κράτος, σε αξίες, σε δύναμη, σε, σε, σε..
Και μετά επιστροφή ξανά στην ύφεση και στην καθημερινότητα αυτής..
Αυτές τις μνήμες θα θυμηθούμε αύριο το πρωί στις πλατείες και τα σχολεία σε όλη την Ελλάδα.
Και αυτές θα ξεχάσουμε πάλι να πάρουμε ως εφόδια δύναμης για την αντιμετώπιση των σημερινών προβλημάτων ως Ελλάδα και ως κοινωνία..
Από αύριο το μεσημέρι κι όλας..
Πώς; Μα πολύ απλά..βάζοντας τριαντάφυλλα λήθης στις κάνες τις λαϊκής θέλησης 69 χρόνια πριν, για να σιγήσουν στους εισβολείς του τώρα.
28/10/2009
Βασιλίας Άγριος
Βασιλίας Άγριος