…όλη η τραγική ιστορία του κακοποιημένου 8χρονου κοριτσιού που έπαιζε μπάλα με τους αστυνομικούς για να περνά η ώρα του.
Τα περισσότερα στοιχεία της υπόθεσης της κακοποιημένης 8χρονης που έφτασε στην αστυνομία με σημάδια σε όλο το παιδικό κορμί της, για να γυρίσει τελικά στο σπίτι στο οποίο υπέστη τα πάνδεινα είναι γνωστά. Δεν είναι όμως γνωστές όλες οι λεπτομέρειες και το agrinionews.gr θεωρεί πρέπον να τις κοινοποιήσει στον κόσμο του Αγρινίου, όπως τις έμαθε από διασταυρωμένες πηγές.
Την καταγγελία ότι το παιδί είχε σημάδια από φοβερό ξύλο την έκανε ένα θαρραλέος δάσκαλός του στο ειδικό σχολείο που πήγαινε το παιδί, παρότι είναι βέβαιο ότι και ο ίδιος ήξερε ότι στη χώρα που ζούμε λίγα πράγματα μπορούν να γίνουν, γιατί οι περίφημες “κρατικές δομές” και το “κράτος πρόνοιας” δεν έπαψε να λειτουργεί τώρα που δεν έχει λεφτά, αλλά δεν λειτούργησε ποτέ όντας ένα πεδίο διορισμού των κομματικών στρατών. Οι αστυνομικοί που έφτασαν μετά από τη καταγγελία και παρέλαβαν το παιδί κόντεψαν να βάλουν τα κλάματα:”Άλλο να στο λένε και άλλο να το βλέπεις. Όλοι μικροί φάγαμε ξύλο αλλά το κορίτσι ήταν γεμάτο βαριές κακώσεις. Σκεφτήκαμε να βγάλουμε φωτογραφίες μπας και ταρακουνήσουμε κανέναν αλλά σεβαστήκαμε το παιδί” έλεγαν αστυνομικοί αργότερα.
Όταν επελήφθη ο εισαγγελέας όλα έγιναν γρήγορα. Ο πατριός του κρίθηκε τελεσίδικα αίτιος για την κακοποίηση και του απαγορεύτηκε να πλησιάζει την 8χρονη θετή του κόρη. Η μητέρα του κρίθηκε ανάξια να προσφέρει οτιδήποτε στα τραύματά του, ψυχικά και σωματικά. Εκεί άρχισε η Οδύσσεια της μικρής η οποία κατέληξε στο να…ξαναγυρίσει στο σπίτι-κολαστήριο όπου πέρασε εφιαλτικές στιγμές. Γιατί; Πολύ απλά γιατί καμιά δομή από την Κέρκυρα μέχρι τη Μάνη δεν έχει την υποδομή να βοηθήσει τη μικρή! Αυτή είναι η αλήθεια. Ο εισαγγελέας σήκωσε τα χέρια ψηλά και ζήτησε να γυρίσει το παιδί στη στέγη του, αλλά με επίβλεψη. Ένας δάσκαλος της μικρής στο ειδικό σχολείο που πήγαινε δήλωσε ότι ο ίδιος αλλά και άλλοι συνάδελφοί του, θα φροντίσουν το παιδί να τρώει και να μένει στο σχολείο σχεδόν όλη τη μέρα, με εθελοντική δική τους προσφορά, ώστε να πηγαίνει στο “σπίτι” του μόνο για ύπνο. Όλοι ξέρουν βέβαια ότι αυτή δεν είναι λύση.
Ο συγκεκριμένος δάσκαλος (καθώς και άλλοι) προσφέρθηκαν, όταν δεν βρέθηκε δομή στο Αγρίνιο να βοηθήσει, να το συνοδέψουν-με κίνδυνο να τους πει κάποιος ότι παρανομούν-στο Μεσολόγγι σε ένα κέντρο φιλοξενίας. Το κορίτσι εκεί έπαθε κρίση άγχους και άρχισε να σπάει ότι έβρισκε μπροστά του. Την ώρα που το ΕΚΑΒ Αγρινίου και Μεσολογγίου εξηγούσαν ότι το παιδί δεν μπορούν να το πάνε για νοσηλεία στο Καραμανδάνειο, χωρίς συνοδεία και χωρίς προσωπικό να μείνει μαζί του στη νοσηλεία, η αστυνομία-και πάλι με κίνδυνο να πουν κάποιοι ότι έδρασε παράτυπα-πήρε το παιδί και μαζί με ένα εκπαιδευτικό του το πήγε στην Πάτρα. Το κορίτσι αδυνατούσε να μείνει και εκεί. Το νοσοκομείο ζήτησε να έρθει η μητέρα του ν το ηρεμήσει. Τη συνόδεψε η αστυνομία. Έφτασε στο σημείο, βρήκε τη μικρή εξαντλημένη από τις κρίσεις να κοιμάται, έμεινε 5 λεπτά και έφυγε! Η λύση ήταν να πάει σε ένα ειδικό κέντρο στα Γιάννενα. Και πάλι μεταφορά με εθελοντές και πάλι καμιά δομή να μην μπορεί να κάνει τίποτε. Το κορίτσι έφτασε σε ίδρυμα στα Γιάννενα αλλά ήταν αδύνατο να το ηρεμήσουν όσοι δούλευαν εκεί, μάλλον γιατί δεν είχαν ειδικότητα να χειριστούν ένα παιδί που είναι πανέξυπνο αλλά έχει ειδικό τρόπο σκέψης…
“Μείναμε οι αστυνομικοί να έχουμε το παιδί και να λέμε να το πάρουμε ένα διάστημα εκ περιτροπής ο καθένας στην οικογένειά του ή να του βρούμε κάπου να μείνει, αλλά ξέραμε ότι αυτό δε γίνεται. Παίζαμε μπάλα στο προαύλιο με ένα άγνωστο κοριτσάκι για το οποίο δεν υπάρχει τίποτε σε τούτο το κράτος. Όταν ψάχναμε βοήθεια από το δήμο μας είπαν, όταν πρωτοξεκίνησε το θέμα, ότι έλειπε η προϊσταμένη των κοινωνικών δομών και απορήσαμε αν πρέπει να είναι η ίδια για να φροντίζει τέτοιες περιπτώσεις. Τελικά όταν ανέλαβαν οι αρμόδιοι μας εξηγήθηκε ότι ο δήμος δεν έχει δυνατότητα για να φιλοξενήσει τέτοιες περιπτώσεις. Όσο θυμάμαι όλα τα χαμόγελα όταν εγκαινιάστηκε το Χαμόγελο του Παιδιού… Και να σκεφτείτε ότι στα σκαριά υπάρχει και άλλη παρόμοια υπόθεση, με ηλικιωμένο πρόσωπο, που αν δεν βρεθεί λύση θα έχουμε τα αντίστοιχα σε καμιά δεκαριά μέρες” μας μετέφερε ανώτερος αξιωματικός, μαζί με την αποστροφή: “Δεν καταλαβαίνω. Όλοι για ένα 900άρι δουλεύουμε. Γιατί όσοι δεν είναι διαθέσιμοι όλη τη μέρα δεν κάνουν κάτι άλλο; Αν δεν το ‘χουν μέσα τους να βοηθάνε γιατί δεν παραιτούνται όλοι;”
Το κοριτσάκι όπως προαναφέραμε έχει γυρίσει σε αυτό που του έλαχε για σπίτι. Όταν έφτασε στην πόρτα έκαναν μισή ώρα να το συνεφέρουν και άλλη μισή ώρα να πιεστεί να μπει μέσα. Η μόνη του ελπίδα είναι ο εισαγγελέας να παράσχει κάλυψη σε εκείνους τους αξιοθαύμαστους δασκάλους του που έχουν τουλάχιστον ένα υποτυπώδες σχέδιο. Για όποιον ενδιαφέρεται το παιδί-λένε οι ειδικοί-πρέπει οπωσδήποτε να βρεθεί τρόπος να πάει σε μια Παιδοψυχιατρική Κλινική ή στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη(βλέπετε απέτυχε η…αποκέντρωση που είχε εξαγγελθεί το 1981) για να βρεθεί ιατρικός τρόπος να ξεπεράσει τις εξάρσεις και το τεράστιο μετατραυματικό στρες που το τυραννά. Θα χρειαστούν και ιατρικά έξοδα, αλλά και έξοδα και μεταφοράς και κυρίως συνοδοί. Αγάπη υπάρχει από ότι φαίνεται, τρόπος δεν υπάρχει. Τόσο απλά, τόσο νεοελληνικά.
Γ.Σ.
σ.τ. Γ.Σ. Ο υπογράφων το κείμενο αισθάνεται την ανάγκη να γράψει ένα υστερόγραφο απαντώντας σε δυο αιτιάσεις, καθώς για λόγους αρχής και ψυχικής ηρεμίας δεν διατηρεί λογαριασμό σε κανένα από τα social media.
Είναι εκπληκτικό αλλά κάποιος ενοχλήθηκε από τις πολλές λεπτομέρειες που περιλαμβάνει το κείμενο και έχει κουράσει, οπότε μάλλον την επόμενη φορά πρέπει να το γράψει κάποιος επαγγελματίας το θέμα, ίσως ο ίδιος ο τιμητής. Είναι πιο εκπληκτικό επίσης ότι κάποιος γράφει πως έκαναν οι υπάλληλοι ότι μπορούσαν. Αλλά το θέμα είναι ακριβώς ότι οι άνθρωποι ΔΕΝ μπορούσαν παραπάνω γιατί δεν ήταν η δουλειά τους! Και γίνεται και λόγος για παραποιημένα στοιχεία γιατί το τέρας είναι λέει πατέρας και όχι πατριός του παιδιού. Ενημερωτικά κάνοντας τη δουλειά μας δεν μπορέσαμε να το αποσαφηνίσουμε το θέμα αυτό, καθώς το παιδί είναι αναγνωρισμένο από τον 60χρονο και για τη δικογραφία θεωρείται πατέρας του. Πηγές όμως επιμένουν ότι δεν είναι φυσικός πατέρας. Με κίνδυνο να θιγεί η δημοσιογραφική δεοντολογία κάποιων εδώ μέσα, θα συνεχίσουμε να λέμε αυτόν τον υπάνθρωπο πατριό και να χρεωνόμαστε το τυχόν λάθος! Πάντως οι παραπάνω αντιδράσεις (και το που εστίασαν…)δείχνουν ακόμα πιο ξεκάθαρα το πρόβλημα. Κριτική στη δημοσιογραφική επάρκεια έγινε πάλι, ακόμη και για ένα τέτοιο θέμα.