Παρότι όσα συμβαίνουν γύρω μας τείνουν να φτιάξουν μια επιθεωρησιακή πραγματικότητα(που αλλού θα ακούσεις υπουργό σε νιρβάνα να λέει ότι οι πρόσφυγες αφού λιαστούν, μετά…εξαφανίζονται και η ίδια δεν είναι υποχρεωμένη να ελέγχει πού πάνε, μόνο από πού μπαίνουν!)δυστυχώς δεν μπορούμε να τα απολαύσουμε. Τα σημαντικά είναι αυτά τα καθημερινά που τα βρίσκουμε μπροστά μας χρόνια τώρα ίδια κι απαράλλαχτα και βασανιστικά.
«Γράψε κάτι που θα γινόμασταν διαμετακομιστικός κόμβος και τελικά το μόνο που θα… διαμετακομίζεται στη περιοχή θα είναι σκουπίδια από αλλού και ανθρώπινα ναυάγια που θα προσπαθούν να εξαφανιστούν από τα παράλια του νομού προς Ιταλία», μου έλεγε φίλος. Μπα, θα το κρατήσουμε για όταν δεχτούμε και την εντολή για το πού πρέπει να «φιλοξενήσουμε» ανθρώπους που μέχρι χτες εννοείται ότι θα περιδιάβαιναν τη χώρα με ελευθέρας και μετά θα έπαιρναν χαρτιά για όπου επιθυμούσαν.
Το θέμα που τριγυρίζει στο μυαλό μου όμως τις τελευταίες ώρες είναι η πληροφορία ότι άλλος ένας δεν αντέχει άλλο και φεύγει γι’ άλλες πολιτείες. Ή μάλλον για τη δική του πολιτεία αφού ο φίλος ο Τάκης είναι Γιαννιώτης και στα Γιάννενα πάει να συνεχίσει τη ζωή του και την επιχειρηματική του δράση. Και πολύ έκατσε. Εικοσιένα συναπτά χρόνια, στο Αγρίνιο(!)έχοντας αφήσει το καθηγητιλίκι για να ασχοληθεί με το εμπόριο! Παλαβός δηλαδή. Και μάλιστα ενεργός παλαβός που αν και «ξένος» έχει ενδιαφερθεί για τα χάλια μας, για τους δρόμους, για τις αναπτυξιακές ιδέες, για το πανεπιστήμιο, το εφετείο και χιλιάδες τοπικά θέματα που πολλοί ντόπιοι ούτε που τα έχουν ακούσει ποτέ…
Εμείς οι 40 και κάτι από την περιοχή έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τον ανθό της τοπικής κοινωνίας να σηκώνεται να φεύγει γιατί εδώ «δεν υπάρχει τίποτε». Πολλοί από μας φύγαμε και ξαναγυρίσαμε από μια συγκυρία αλλιώς, παρομοίως, φευγάτοι θα ήμασταν. Δεν ξέρω γιατί με έχει πειράξει τόσο πολύ που ο Τάκης τα μαζεύει και φεύγει, έχω δει και χειρότερα φέτος. Φίλοι φύγαν για Αμερική και Αυστραλία(κάποιοι τώρα, με άλλη κυβέρνηση…), τουλάχιστον με τον Τάκη θα μπορούσα να ξαναβρεθώ στα Γιάννενα για ένα τσίπουρο να πάρουμε ανάσα κι από καμιά κανονική πόλη…
Να φταίει που είχε δυο μαγαζιά και δεν τα πήρε κάποιος άλλος; Να φταίει που έδινε μάχες λες και θα έφτιαχνε ποτέ το Αγρίνιο; Να φταίει που τον ζηλεύω που θα ξεκολλήσει από τη γούρνα; Καλή τύχη να του ευχηθώ πάντως. Ότι μπορούσε έκανε, δεν υπήρχε πιθανότητα να αλλάξει και πολλά σε τούτο το οικόπεδο…
Γ.Σ.
2 Σχόλια
Το έχω ξαναγράψει…Το Αγρίνιο έχει ΠΛΟΥΤΟ που τον έχει ”κλειδωσει” η Αθήνα και τα ξένα αφεντικά της.Απο υδροηλεκτρικό εργοστάσιο και πετρέλαιο που ήταν για μισό αιώνα κλειδωμένα στη σύμβαση Κούπερ των εβραιοαγγλοσαξοαμερικανών μέχρι τα καπνά και βιομηχανική κάνναβη που κλειδώθηκαν από την Εβραιοαγγλοσαξονική Ένωση.
ΈΧΕΙΣ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ να κάνεις σαν Αγρινιώτης,να δουλεύεις ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΝΑ ΒΓΑΖΕΙΣ ΤΡΕΛΑ ΛΕΦΤΑ…και κάποιοι δε σε αφήνουν.Κάποιοι σε έχουν φτωχό και άνεργο να κλαις τη μοίρα σου για να ελέγχουν αυτοί την αγορά ποιος παράγει τι κτλ…Αυτοί να έχουν τη γη σου και τα ταμεία σου κι εσύ να σέρνεσαι στις εκκλησίες να παρακαλάς το θεό να ρθουν καλύτερες μέρες.
Αγαπητέ Γ. Σ.
Αν και έχεις δίκιο σε κάποια πράγματα, θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία εμείς οι ίδιοι.
Όταν λοιπόν γράφεις ένα άρθρο και χρησιμοποιείς εκφράσεις του τύπου :
1)Να φταίει που τον ζηλεύω που θα ξεκολλήσει από τη γούρνα;
### Η έκφραση “γούρνα” πρέπει να διαγραφεί χθές απο το λεξιλόγιο. Απαράδεκτο να υπάρχει σε επίσημο άρθρο.
2) τουλάχιστον με τον Τάκη θα μπορούσα να ξαναβρεθώ στα Γιάννενα για ένα τσίπουρο να πάρουμε ανάσα κι από καμιά κανονική πόλη…
### Κανονική πόλη τα Γιάννενα. Με καμιά 20000 φοιτητές και 10000 στρατό και πρωτεύουσα νομού γιατί όχι. Και όχι μόνο αυτά.
3) έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τον ανθό της τοπικής κοινωνίας να σηκώνεται να φεύγει γιατί εδώ «δεν υπάρχει τίποτε»
### Φυσικά δεν υπάρχει τίποτα, γιατί απλούστατα δεν υπάρχει διάθεση να βρεθεί κάτι. Η φιλοσοφία του Δημοσιουπαλληλισμού και του εύκολου κέρδους καλά κρατεί.
Αντί λοιπόν οι δημοσιογράφοι μέσω των άρθρων τους, να διεκδικούν τα αυτονόητα για την πόλη και το νομό, αναλώνεστε στο να γράφετε άρθρα που εγώ τουλάχιστον θεωρώ ότι αυτό που βγαίνει προς τα έξω είναι “να κλαίμε την μοίρα μας”.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΙΕΖΕΤΕ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ ΣΑΣ (ΣΕ ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΒΑΘΜΟ ΜΠΟΡΕΙΤΕ) ΤΟΥΣ ΤΟΠΙΚΟΥΣ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΊ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ.
Το άλλο που έχω να πω είναι ότι όταν δεν υπάρχει ο δρόμος που θέλεις να περπατήσεις, τον δημιουργείς.
Αυτά τα λίγα για την ώρα.