Νέα ατομική έκθεση ζωγραφικής
της αγρινιώτισσας ζωγράφου Τίνας Μανδέλου – Τσαμπόκα
Με μεγάλη επιτυχία, πραγματοποιήθηκε στο πολιτιστικό κέντρο δήμου Γαλατσίου (Καμίνι) η 9η Ατομική Έκθεση Ζωγραφικής της αγρινιώτισσας ζωγράφου Τίνας Μανδέλου – Τσαμπόκα. Η έκθεση εγκαινιάστηκε την Κυριακή 21 Απριλίου και διήρκησε ως τις 25 Απριλίου. Η προσέλευση του κοινού ήταν εντυπωσιακή, δείγμα ότι η Τέχνη και ο Πολιτισμός αντιστέκονται στις αντίξοες συνθήκες της εποχής μας.
Η Τίνα Μανδέλου – Τσαμπόκα γεννήθηκε στη Νέα Αβώρανη Αιτωλοακαρνανίας, ζει και εργάζεται όμως στο Γαλάτσι από το 1976. Το 2005 συμμετείχε στο 1ο Επιστημονικό Συνέδριο με θέμα Παιδική Τέχνη – Σύγχρονη Τέχνη, στο Μουσείο Μπενάκη. Από το 2008-2011 εργάστηκε ως δασκάλα ζωγραφικής στα Στέκια Νεολαίας Δήμου Γαλατσίου. Από το 1992 έως σήμερα διδάσκει Σχέδιο – ζωγραφική, σε παιδιά Δημοτικής και Μέσης Εκπαίδευσης, στο «Εργαστήρι ζωγραφικής» που διατηρεί στο Γαλάτσι (Ι. Φωκά 115, τηλ. 210 2928121 & 6945 103434) .Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών τεχνών Ελλάδος και έχει στο ενεργητικό της 16 ομαδικές και 9 ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής.
«Κατανοητή εικαστική γλώσσα»
Για την Τίνα Μανδέλου – Τσαμπόκα, αναφέρει ο Ιστορικός τέχνης – Τεχνοκριτικός Γιάννης Ζωγραφάκης:
Μια ζωγράφος που ξέρει να διακρίνει μέσα από την απλότητα των μορφών, εκείνα τα στοιχεία που τονίζουν και ομορφαίνουν τις πολυδιάστατες συνθέσεις της.
Επηρεασμένη από την ελληνική φύση και κυρίως από τη νησιωτική Ελλάδα, η ζωγράφος καταφέρνει και αποτυπώνει τις νοητικές της εμπειρίες, εκείνες που έχουν εντυπωσιάσει την καλλιτεχνική της υπόσταση, δημιουργώντας έτσι συνθέσεις μεστές με δυναμισμό.
Για παράδειγμα, παρότι ένα θέμα που διαπραγματεύεται είναι η πέτρα, θέμα που από το άκουσμά του εντυπωσιάζει για την πρωτοτυπία του αλλά μπορεί να δημιουργεί και αντιφατικά συναισθήματα λόγω της σκληρότητας και της παγερής διάστασης που από την ίδια τη φύση έχει, η καλλιτέχνιδα καταφέρνει και το αποδίδει με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε να προκαλεί ακριβώς τα αντίθετα συναισθήματα. Έτσι, δημιουργεί έργα ζεστά, ζωντανά, με δυναμισμό που προκαλεί το μάτι του αποδέκτη τους να τα εξερευνήσει.
Η εικαστική γλώσσα που χρησιμοποιεί η Τίνα Μανδέλου – Τσαμπόκα είναι κατανοητή. Δεν προσπαθεί να αποκρύψει τις σκέψεις της αφήνοντας τον θεατή ακάλυπτο και ανήμπορο να κατανοήσει το έργο της, αλλά με αμεσότητα και αυθορμητισμό, αφήνει τη δημιουργική της τέχνη να μιλήσει από μόνη της, υμνώντας την Ελλάδα και τις κρυμμένες ομορφιές της.
Το χρώμα έχει τον πρωταρχικό ρόλο στις συνθέσεις της. Καταφέρνει να δημιουργεί με αυτό έντονα συναισθήματα, άλλοτε με την επιθετικότητα με την οποία εκφράζεται και άλλοτε με τη γλυκύτητα που απορρέει από αυτό, αφήνοντας ένα συναίσθημα γαλήνης.
Η ευαισθησία με την οποία η ζωγράφος επιχειρεί να ταξιδεύσει το κοινό στον προσωπικό της πολυποίκιλο κόσμο, έναν κόσμο γεμάτο φως, χρώμα και αισιοδοξία, δημιουργεί μια αμεσότητα στην επαφή και κερδίζει το ενδιαφέρον με την πρωτοτυπία και το έμφυτο ταλέντο με το οποίο συνθέτει.