Γυμνάσιο Αγίου Βλασίου Αγρινίου: Πριν δυο δεκαετίες, οι μαθητές αριθμούσαν κοντά στους 200,τώρα για τους λόγους που όλοι γνωρίζουμε δύσκολα φτάνουν στους 20.
Το γεγονός αυτό δεν εμποδίζει όμως τους καθηγητές και τους μαθητές να “φτιάξουν” ένα σχολείο που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα απ αυτά των μεγαλουπόλεων.Το αντίθετο θα λέγαμε..Πολλά απ αυτά που συμβαίνουν στο μικρό,ορεινό γυμνάσιο του Αγίου Βλασίου, θα μπορούσαν να τ’ αντιγράψουν τα μεγαλύτερα και να βελτιωθούν περισσότερο..
Ψάξαμε λοιπόν και βρήκαμε ένα συγκινητικό βίντεο στην επίσημη ιστοσελίδα του,γεμάτο απ τις δραστηριότητες των παιδιών που φοιτούν εκεί:
Είδαμε αποσπάσματα από τις σχολικές γιορτές,τις δράσεις της θεατρικής ομάδας,τις εκδρομές,δηλώσεις των μαθητών,και άλλα πολλά,που μας εντυπωσίασαν!
Είδαμε το δέσιμο που έχουν τα παιδιά μεταξύ τους,κι ακόμα την ζεστασιά και την αμεσότητα των καθηγητών προς αυτά..
Στην ιστοσελίδα είδαμε,όλα αυτά που πρέπει να βλέπουν μαθητές, γονείς και επισκέπτες,.όπως τον αριθμό των μαθητών ,τους καθηγητές,το πρόγραμμα μαθημάτων,τα επιμορφωτικά προγράμματα,τις πλούσιες δραστηριοτητες των μαθητών,και άλλες χρήσιμες πληροφορίες.
Αξίζουν συγχαρητήρια στον Διευθυντή και τους καθηγητές του Γυμνασίου οι οποίοι καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια – παρά τα λίγα μέσα που διαθέτουν- να καλύψουν ότι προσφέρουν τα μεγάλα σχολικά συγκροτήματα, στους λιγοστούς μαθητές που φοιτούν στον Άγιο Βλάση και αυτό που καταλάβαμε, -όπως διαπιστώσαμε και παραπάνω- είναι ότι τα καταφέρνουν με τον καλύτερο τρόπο..Τα χαμογελαστά πρόσωπα των μαθητών αποδεικνύουν του λόγου του αληθές,ακόμα και στους πιο δύσπιστους..
1 Σχόλιο
Πήγα και εγώ σε αυτό το Γυμνάσιο και θα πω τα γεγονότα όπως τα έζησα.
Έφτανα εκεί με το λεωφορείο στις 7.00 ενώ το μάθημα άρχιζε στις 8.15.
Κανένας καφετζής/Εστιάτορας δεν μας άφηνε να μπούμε στο μαγαζί του για να ζεσταθούμε, παρά μόνο αν είχαμε δίφραγκο για να πιούμε κάτι (αλλά εμείς συνήθως δεν είχαμε). Εξαίρεση αποτελούσε ο ανάπηρος Καραγιώργος – αν θυμάμαι καλά το όνομα του – ο οποίος με περισσή καλοσύνη μας δέχονταν στο καφενείο του. Έτσι με παγωμένα πόδια αρχίζαμε το μάθημα. Το λεωφορείο επιστροφής περνούσε στις 2.30 αν τύχαινε να σχολάσουμε πιο γρήγορα γυρίζαμε με τα πόδια (2 ώρες πεζοπορία). Αυτές είναι οι εμπειρίες μου από αυτό το Γυμνάσιο αγαπητοί συμπολίτες και ιδιαίτερα οι εξ Αγίου Βλασίου ορμώμενοι.