Χλωμός ο Παναιτωλικός υποχρεώθηκε σε λευκή ισοπαλία από τον Εργοτέλη
Η αλλαγή του αγωνιστικού προσώπου προς το καλύτερο που όλοι περίμεναν στον Παναιτωλικό δεν ήρθε ποτέ. Στο πρώτο εντός έδρας παιχνίδι με τον κόσμο στο πλευρό του η ομάδα του Αγρινίου δε δικαίωσε με τίποτε τις προσδοκίες των φιλάθλων (5.000 έδωσαν βροντερό παρών) της και παρουσιάζοντας ένα μάλλον χλωμό έως απογοητευτικό πρόσωπο στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, υποχρεώθηκε σε ισοπαλία χωρίς τέρματα απέναντι στον ψυχωμένο Εργοτέλη.
Η διακοπή του πρωταθλήματος και ο χρόνος που είχε ο Χάβος και οι παίκτες στη διάθεσή τους για να διορθώσουν τα κακώς κείμενα της Κομοτηνής, μάλλον δε λειτούργησε ευεργετικά για τα «καναρίνια» που χωρίς φαντασία και επιλογές στο παιχνίδι τους εγκλωβίστηκαν στην αμυντική τακτική των φιλοξενουμένων που με χαρακτηριστική ευκολία απέσπασαν αυτό για το οποίο κατέβηκαν να αγωνιστούν: Το βαθμό της ισοπαλίας.
Το γεγονός ότι η τελευταία καλή φάση των γηπεδούχων έγινε στο 63΄με το σουτ του αμαρκάριστου Μπακάκη να περνάει απελπιστικά άουτ, μαρτυρά πολλά όσον αφορά για την εικόνα του παιχνιδιού, που δεν είχε πολλές φάσεις μιας και από τη μια όπως φάνηκε από την αρχή ο στόχος του Εργοτέλη ήταν ξεκάθαρος και από την άλλη το θέλω του Παναιτωλικού απείχε πολύ από το μπορώ.
Μέτριο έως κακό το παιχνίδι και σε αυτό συνετέλεσε έως ενός σημείου και η κάκιστη κατάσταση του αγωνιστικού χώρου (με το χόρτο σε αρκετά σημεία να μοιάζει καμένο), αλλά αυτό ούτε κατά διάνοια μπορεί να σταθεί σα δικαιολογία για το πρόσωπο που έδειξε απόψε ο Παναιτωλικός.
Το μπλοκάρισμα των Καμαρά και Μπόγιοβιτς που ήταν ο κύριος στόχος των κρητικών επιτεύχθη κατά πολύ (ειδικά του δεύτερου) από τον κόουτς του Εργοτέλη Γ. Πετράκη και έτσι ο Παναιτωλικός φάνταζε ως μια πολύ προβλέψιμη ομάδα που δε μπορούσε να βρει τους διαδρόμους στην κλειστή και καλά οργανωμένη άμυνα των φιλοξενουμένων.
Παρ’ όλα αυτά οι αγρινιώτες θα μπορούσαν να προηγηθούν στο σκορ αλλά το πλασέ του Μπόγιοβιτς που βρέθηκε στην πορεία της μπάλας στη… στραβοκλωτσιά του Τζούνιορ, έφυγε ελάχιστα άουτ και η κεφαλιά του ίδιου λίγο μετά αποκρούστηκε πάνω στη γραμμή από το Γιοβάνοβιτς. Αυτή ήταν και η μεγαλύτερη ευκαιρία του Παναιτωλικού να ανοίξει το σκορ που έχοντας για μια ακόμη φορά κάποιους παίκτες του σε κακή μέρα έβλεπε το χρόνο να περνάει χωρίς να μπορεί να επιβάλει το ρυθμό του και να δημιουργήσει φάσεις.
Εκτός τόπου και χρόνου για ένα ακόμη αγώνα ο Μπελόν και σε πολύ ρηχά νερά ο Θεοδωρίδης με αποτέλεσμα οι Καμαρά και Μπόγιοβιτς να μοιάζουν αποκομμένοι, με τον σενεγαλέζο πάντως να δείχνει διάθεση και να προσπαθεί να δημιουργήσει μόνος του ευκαιρίες από το πουθενά όπως και συνέβη στη φάση του 44’ που έκλεψε τη μπάλα, έφυγε πλάγια περνώντας και τον τερματοφύλακα και πάσαρε έτοιμο γκολ στο Μπελόν με το σουτ του τελευταίου να είναι τόσο απογοητευτικό όσο και η σημερινή του παρουσία…
Στο δεύτερο ημίχρονο τίποτα δεν άλλαξε και τα όποια λίγα λάθη της άμυνας του Εργοτέλη στο πρώτο μέρος εκμηδενίστηκαν με αποτέλεσμα οι μοναδικές απειλές του Παναιτωλικού να είναι ένας κεραυνός του Τζούνιορ που ανάγκασε σε εντυπωσιακή επέμβαση τον Αθανασίου και το σουτ του Μπακάκη από πλεονεκτική θέση που πέρασε απελπιστικά άουτ, στη μοναδική ίσως οργανωμένη επίθεση του Παναιτωλικού στο παιχνίδι.
Τη μία και μοναδική –πραγματικά άχαστη- ευκαιρία να κλέψει το ματς την είχε πάντως ο Εργοτέλης με τον Αναστασάκο να βγαίνει «μάτι» απέναντι στο Ράφαελ και να πλασάρει άουτ σπαταλώντας την τεράστια ευκαιρία.
Το ανακάτεμα της τράπουλας και οι αλλαγές του Χάβου δεν έφεραν ουσιαστικό αποτέλεσμα καθώς με όποιο τρόπο και αν προσπάθησαν οι γηπεδούχοι, δε μπόρεσαν ουσιαστικά να πατήσουν στην περιοχή του αντιπάλου, πόσο μάλλον να δημιουργήσουν φάση…
Το τελικό μηδέν – μηδέν φαντάζει ως απολύτως δίκαιο και φυσιολογικό σε ένα αγώνα που ήδη έχει ξεχαστεί για το ανύπαρκτο θέαμα που προσέφερε στους φιλάθλους, ο προβληματισμός όμως όλων μετά τη λήξη του αγώνα ήταν έντονος με το Χάβο στη συνέντευξη τύπου να υπόσχεται επαναφορά της καλής εικόνας της ομάδας…
Σταθερός ο Ράφαελ ενέπνεε εμπιστοσύνη και καθάρισε τις όποιες φάσεις πήγαν να δημιουργηθούν, πολύ καλός και στον αέρα ενώ απέτρεψε με σωτήρια έξοδο το θανάσιμο κίνδυνο που πήγε να δημιουργηθεί στο λάθος γύρισμα του Τζούνιορ.
Σε καλά επίπεδα και χωρίς λάθη η παρουσία των Κούσα, Μελισσά που η αλήθεια είναι ότι δεν πιέστηκαν και ιδιαίτερα ενώ θετικός στα αμυντικά του καθήκοντα ο Γκάλο που περιόρισε στο ελάχιστο τη δράση του Μπαντιμπάνγκα, ενώ έδειξε ορεξάτος και επιθετικά με ημιτελείς πάντως προσπάθειες.
Πολύ μαχητικός όπως πάντα αλλά κατώτερος προηγούμενων εμφανίσεων ο Μπακάκης που πάντως έχει το ελαφρυντικό ότι χρησιμοποιήθηκε σε θέσεις που δεν έχει συνηθίζει να παίζει ενώ στον άξονα ο Σφακιανάκης ήταν η όαση και ο καλύτερος από πλευράς Παναιτωλικού, με αστείρευτες δυνάμεις, πολλά τρεξίματα, βγάζοντας το ανάλογο πάθος, κερδίζοντας πολλές προσωπικές μονομαχίες και διορθώνοντας αρκετές φορές και λάθη των συμπαικτών του.
Ο Τζούνιορ φιλότιμος όπως πάντα με καλές και κακές στιγμές (με μια εξ αυτών παραλίγο να κοστίσει…), μακριά όμως από τον πολύ καλό παίκτη που είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε ενώ ο Μπελλόν φάνηκε μόνο στο φύλλο αγώνα και στην τεράστια ευκαιρία που έχασε…
Λίγος και ο Θεοδωρίδης, μόνο με στημένα προσπάθησε να απειλήσει ενώ ο Μπόγιοβιτς απόψε έχασε αρκετές μονομαχίες από τους υψηλόσωμους αμυντικούς του Εργοτέλη και σπατάλησε τις δυο μεγάλες ευκαιρίες στο πρώτο μέρος. Στο δεύτερο, εξαφανίστηκε μοιάζοντας εντελώς αποκομμένος και στενά μαρκαρισμένος. Ο Καμαρά τέλος, έδειξε τη γνωστή του διάθεση, δεν είχε όμως τη σπιρτάδα και τη φρεσκάδα στο ένας εναντίον ενός να κάνει το κάτι παραπάνω, πλην της φάσης του πρώτου μέρους που η οξυδέρκειά του δημιούργησε μία από τις –λίγες- ευκαιρίες του σημερινού Παναιτωλικού.
Οι δε αλλαγές των Καλογέρη, Δάρλα και Κουτσοσπύρου δεν μπόρεσαν επ’ ουδενί να αλλάξουν την εικόνα της ομάδος.
Το ζητούμενο πλέον για τον Παναιτωλικό είναι να συνέλθει το συντομότερο δυνατόν. Το τι ακριβώς φταίει και η ομάδα δεν περπατάει (με φωτεινή εξαίρεση το ματς με τον ΠΑΟΚ) το γνωρίζουν καλύτερα ο Χάβος και οι παίκτες του. Αυτοί έχουν τα γένια, αυτοί και τα χτένια. Αν πάντως ο Παναιτωλικός συνεχίσει τέτοιου είδους εμφανίσεις σαν τη σημερινή, θα έχει σοβαρό πρόβλημα στη συνέχεια του πρωταθλήματος. Η προβλέψιμη, χωρίς φαντασία, λύσεις και επιλογές εικόνα που παρουσιάζει το συγκρότημα του Αγρινίου δε μπορεί να του εγγυηθεί κανένας ότι θα του εξασφαλίσει το στόχο της παραμονής.
Σχεδόν απαρατήρητος πέρασε αυτή τη φορά ο ρέφερι κ. Τριτσώνης που έβγαλε μάλλον εύκολα σε πέρας ένα πολύ ήσυχο ματς χωρίς αμφισβητούμενες φάσεις.
Κιτρινίστηκαν οι Δάρλας, Τζούνιορ, Σφακιανάκης από πλευράς Παναιτωλικού και οι Γιοβάνοβιτς, Αναστασάκος για τον Εργοτέλη ενώ κόπηκαν 2.948 εισιτήρια.
Συνθέσεις:
ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ: Ράφαελ, Γκάλο, Κούσας, Μελισσάς, Μπακάκης, Τζούνιορ, Σφακιανάκης (82′ Κουτσοσπύρος), Μπελόν (70′ Καλογέρης), Θεοδωρίδης (58′ Δάρλας), Καμαρά, Μπόγιοβιτς.
ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ: Αθανασίου, Τζανακάκης, Γιοβάνοβιτς, Σαρρής, Κοιλιάρας, Μπαντιμπανγκά (77′ Δωματάς), Κοζορώνης (70′ Πελέ), Καρντόζο, Χαντί, Ρομάνο (87′ Μπουχαλάκης), Αναστασάκος.
*** Η αφή της φλόγας των εθελοντών αιμοδοτών έγινε στο γήπεδο του Παναιτωλικού στην ανάπαυλα του σημερινού αγώνα σε μια όμορφη στιγμή που καταχειροκροτήθηκε από όλο τον κόσμο.
Π.Κ.
1 Σχόλιο
i omada den paei pouthena etsi efere kai kratise aftous pou ton rixane stin vitaaa.para ma parapoli diskola na meinei katigoria kai eine krima gia afton ton yperoxw kosmo…pou pas me arketous xoflimenous pou exeis mesa mono vita xipniste prin eine arga