«Είναι αμάρτημα όταν κάποιοι Κληρικοί χωρίζουν τους ανθρώπους ανάλογα με τα κομματικά τους κριτήρια και ταυτίζονται με μια κομματική παράταξη. Αυτός είναι ο λόγος που το κανονικό δίκαιο της Εκκλησίας απαγορεύει στους Κληρικούς να πολιτεύονται», δηλώνει στο BriefingNews o μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου Ιερόθεος .
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να κινούνται οι Κληρικοί, ως Πνευματικοί Πατέρες και ως πνευματικές μητέρες των ανθρώπων, οι οποίοι αναζητούν στοργή, αγάπη, ελευθερία, νόημα ζωής. Γι’ αυτό είναι αμάρτημα όταν κάποιοι Κληρικοί χωρίζουν τους ανθρώπους ανάλογα με τα κομματικά τους κριτήρια και ταυτίζονται με μια κομματική παράταξη. Αυτός είναι ο λόγος που το κανονικό δίκαιο της Εκκλησίας απαγορεύει στους Κληρικούς να πολιτεύονται.
Βέβαια, πρέπει να κάνουμε μια διάκριση. Άλλο είναι η πολιτική όταν είναι επίθετο και δηλώνει την ζωή της πόλης, και άλλο είναι όταν η πολιτική είναι ουσιαστικό και δηλώνει την κομματική πρακτική. Μέ την πρώτη έννοια ο Κληρικός κάνει πολιτική, αφού ζή σε μια κοινωνία και συμμετέχει στις εκδηλώσεις της, ασχολείται με το κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο, όχι όμως με την δεύτερη έννοια, δηλαδή δεν πρέπει να κομματίζεται και να υποστηρίζει ανοικτά έναν κομματικό σχηματισμό.
Όταν γίνονται εκλογές ο Κληρικός είναι ελεύθερος να ψηφίζει το κόμμα που νομίζει ότι θα αντιμετωπίσει καλύτερα τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, αλλά δεν μπορεί να προπαγανδίζει στους Ενορίτες του το κόμμα που εκείνος έχει επιλέξει.
Μερικά κόμματα προσπαθούν να προσεταιρισθούν τους Κληρικούς και τους ανθρώπους της Εκκλησίας, αλλά οι Κληρικοί δεν πρέπει να υποκύπτουν σε αυτόν τον πειρασμό.
Μέ την ευκαιρία αυτή θέλω να υπογραμμίσω την άποψή μου ότι η Εκκλησία πρέπει να απεμπλακεί από τον σφικτό εναγκαλισμό με το Κράτος για να αποκτήση την ελευθερία της, να διοική τα του οίκου της, σύμφωνα με το κανονικό δίκαιο.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί χρειάζεται ένας Καταστατικός Χάρτης που είναι νόμος του Κράτους, ο οποίος θα καθορίζει τόσες λεπτομέρειες για την εσωτερική ζωή της Εκκλησίας. Θα αρκούσε ένας νόμος που θα καθόριζε την νομική προσωπικότητα της Εκκλησίας και θα έδινε εξουσιοδότηση να πορεύεται σύμφωνα με τους ιερούς Κανόνας.
Επίσης, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να υπάρχει ένας νόμος του Κράτους περί Εκκλησιαστικών Δικαστηρίων, που ρυθμίζει τόσες λεπτομέρειες, ακόμη και τί θα φορά ο Κληρικός-δικαστής. Θα αρκούσε ένας νόμος με λίγα άρθρα που θα καθόριζε μερικές βασικές αρχές και θα άφηνε την Εκκλησία να δικάζει τους Κληρικούς της σύμφωνα με τους ιερούς Κανόνας, χωρίς να επεμβαίνει το κοσμικό δίκαιο.
Δυστυχώς, η υπάρχουσα κατάσταση σε μερικά σημεία ευνοεί την επικράτηση ενός πολιτειοκρατικού πνεύματος. Πρέπει να τεθεί μια τάξη στα θέματα αυτά, ώστε να μη θεωρείται και εκλαμβάνεται η εσωτερική ζωή της Εκκλησίας ως δέσμια του κρατικού-πολιτικού νόμου.
Πάντως, εάν εμείς οι Κληρικοί βλέπουμε τα πράγματα μέσα από την εκκλησιαστική προοπτική, δεν θα διακατεχόμαστε από ανασφάλειες και δεν θα χωρίζουμε τα κόμματα σε εχθρικά ή φιλικά, όπως και δεν θα εμπλεκόμαστε σε εκλογικά διλήμματα. Άλλο είναι το έργο της Εκκλησίας και άλλο το έργο της Πολιτείας και των κομμάτων.
Όταν μια Πολιτεία επιδιώκει και μπορεί να αντιμετωπίσει την φτώχεια και την ανεργία, τότε πρέπει να είναι ευπρόσδεκτη, γιατί φροντίζει για τα συμφέροντα του λαού».
www.briefingnews.gr