Με επιτυχία παρουσιάστηκε το Σάββατο 27 Φεβρουαρίου στο Παπαστράτειο Μέγαρο Αγρινίου το βιβλίο “Αγρίνιο: Δήμαρχοι και Δημαρχίες 1833-2007” που συνέγραψαν οι φιλόλογοι Μεταξούλα Μανικάρου και Χρυσούλα Σπυρέλη και εξέδωσε ο Δήμος Αγρινίου. Δεν θα σταθούμε στο σκέλος τόσο της εκδήλωσης αλλά σε κάποια πράγματα που μαθαίνουμε μέσα από τις 385 σελίδες αυτού του βιβλίου:
-Ο δήμαρχος Αγρινίου Κωνσταντίνος Τρυγώνης (1840-1846) ήταν παππούς του Ιωάννη Μεταξά από τη πλευρά της μητέρας του.
-Ο δήμαρχος Γρηγόρης Στάικος (1876-1879) έβαζε φόρο “επί των ωνίων” για να φτιάξει δημαρχείο(!).
-Επί Δημαρχίας Μιχαήλ Μπέλλου (1879-1885) αρχίζει να υπάρχει στοιχειώδης δημόσιος φωτισμός στη πόλη ( πεντάφωτη λυχνία με λάμπες πετρελαίου πάνω σε στύλο)
-Δεινά και φοβερά συνέβησαν επί Δημαρχίας Σπύρου Σπυρόπουλου-Καρακίτσου (1887-1890) καθώς υπήρχε από ευλογία και ιλαρά πέθαιναν 25-30 άνθρωποι την ημέρα. Σε αυτά προστίθεται ο καταστροφικός σεισμός του 1889 που άφησε μόνο 20 σπίτια όρθια.
– Δύο Μαθητές δολοφόνησαν τον καθηγητή τους (!) Δημήτρη Αγγελίδη επειδή τους έπιασε να παίζουν χαρτιά και να καπνίζουν ( Δημαρχία Γ.Μπαιμπά, 1899-1907).
– Δεκέμβρης 1916: Γέμισε πέτρες η συμβολή Παπαστράτου & Μπότσαρη από τα αναθέματα των αντιβενιζελικών προς τον Ε΅. Βενιζέλο.
-1928: Ξεκινάνε οι ανασκαφές για το αρχαίο Αγρίνιο, το οποίο εντοπίσαν στη περιοχή της Νεάπολης ( Δημαρχία Ανδρέα Παναγοπούλου 1925-1934)
– Επί Δημητρίου Βότση (1934-1942)ψήφισαν για πρώτη φορά γυναίκες στις δημοτικές εκλογές..αλλά όχι όλες! Μόνο οι εγγράμματες σύνολο..50.
-Ο πρώτος μεταπολεμικός Δήμαρχος Θανάσης Κακογιάννης εκδιώχθηκε στις 31Μαρτίου 1945 με την βία των όπλων Άγγλων στρατιωτικών από το Δημαρχιακό Μέγαρο Αγρινίου.
– Δύο νοσοκομεία υπήρχανεπί δημαρχείας Σεβαστιανού Καρβούνη, (1946-1950)τα οποία μαλιστα δεν έφταναν και ζητούσε να γίνει ένα μεγάλο σύγχρονο.
-Επί Ηλία Σαγεώργη (1952-1959) τα Χαλκούνια παιρνούν από την παρανομία στη..νομιμότητα με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου(!).
-Επί Γεωργίου Παπαιωάννου (1959-1964) ιδρύθηκε η Παπαστράτειος Δημοτική Βιβλιοθήκη Αγρινίου και λειτούργησε επί Τάσσου Παναγόπουλου (1964-1967), τον οποίο έδιωξε η δικτατορία του 1967.
– Επί Ματθαίου βεργώνη (1967-1974) καλύφθηκαν οι χείμμαροι που “διέσχιζον την πόλιντου Αγρινίου”
– Ο Στέλιος Τσιτσιμελής (1975-1986) προπηλακίστηκε από αστυνομικούς, όταν πήγε να καταθέσει σταφάνι στο μνημείο πεσόντων εκ μέρους της οργάνωσης αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης.
–